De strijd om het geboorterecht – bereastudies.nl 1

de volwassenheid van de gedachte van Christus komen (Gal. 3:24; 4:2). Maar als de wet
alleen maar juridisch wordt toegepast, zonder de gedachte van Christus, heeft het als
gevolg dat het de bruid van Christus verkracht.
Tamar betekent “opzetten, rechtop, een palmboom”. Zij vertegenwoordigt de ware
gelovigen in Juda – dit zijn de goede vijgen. Als vrouw vertegenwoordigt zij ook de ware
bruid van Christus.
Er zijn ten minste twee manieren waarop wij naar deze profetische gelijkenis kunnen
kijken. Ten eerste toont het verhaal van Amnon aan hoe de leiders van Juda de bruid van
Christus zouden verkrachten. Hun religieuze instellingen maakte de goddelijke wet
krachteloos (Mat. 15:6) en zorgde ervoor dat zij wetteloos werden. In de eeuwen van
Juda’s terugkeer uit Babylon tot de geboorte van Christus namen de Farizeeërs en
Saduceeën gestaag een hypocriete vorm van religieuze wetteloosheid aan.
Een tweede manier om Amnon te bezien is dat hij de goddelijke wet zelf
vertegenwoordigde. Vanwege de wetteloosheid van Juda veroordeelde de wet hen tot
een ijzeren juk van een 70 jarige gevangenschap onder Babylonische regering, gevolgd
door een nog veel langere periode onder een houten juk. In de tijd dat Jezus werd
geboren verkeerden zij nog steeds onder een Romeins houten juk. De goddelijke wet was
in essentie hun leermeester en door deze oordelen onderwees God hen in
gehoorzaamheid. Daarnaast huurde Hij ook andere volken als leermeester in – als eerste
Babylon, vervolgens Medië-Perzië, hierna Griekenland en toen Rome.
Als verlengde hiervan was Amnon (voogdij) vervolgens profetisch van deze andere rijken
die wetteloos en onderdrukkend waren. Zij hadden Tamer, de bruid van Christus,
verkracht. Er werd in die eeuwen jegens het volk van Juda veel onrecht gepleegd. Zij
verlangden naar vrijheid en gerechtigheid. Zij begrepen niet dat de jukken van ijzer en
hout vanwege hun zonden het juridische oordeel van God over het volk waren. Daarom
werden zij net zoals Absalom ontevreden, denkende dat God (David) niet geschikt was
om hen te regeren, want het leek erop dat Hij, ondanks al hun religieuze activiteit, niets
ondernam.
En daarom deden zij net zoals Absalom onwettige zaken om Gods hand te dwingen.
Absalom verbrandde de akker met gerst van Joab. In ons boek “The Barley Overcomers”
toonden wij aan dat gerst (in het Engels: “barley”) de overwinnaars vertegenwoordigt –
in dezen van toepassing op de goede vijgen. In het bijzonder profeteert het van de
profeten die allemaal in Jeruzalem werden gedood, culminerend met Johannes de Doper,
de laatste van de Oudtestamentische profeten, die door Herodus gevangen en uiteindelijk
geëxecuteerd werd. Dit was de laatste daad van het “verbranden van de gerst” waardoor
Absalom weer in het bijzijn van David kon verkeren. De verwerping van Johannes en zijn
gevangenschap zorgde ervoor dat Jezus Zijn publiekelijke dienstwerk begon. Het zorgde
ervoor dat de “Absalomgemeenschap” in het bijzijn van Koning Jezus, de Zoon van
David, kon verkeren.
2 Sam. 14:33 zegt: “de koning kuste Absalom.” Dit spreekt van Jezus die omgang had
met de hogepriesters in Jeruzalem. Jezus zegende (“kuste”) het volk met vele goede
werken en wondergenezingen. Maar zoals Ps. 109:3-5 al zegt betaalde zij Zijn goedheid
en liefde terug met kwaad en haat:
3 Met hatelijke woorden hebben zij mij omringd, ja, zij hebben mij zonder reden
bestreden. 4 Voor mijn liefde klagen zij mij aan, maar ik was steeds in gebed. 5
Zij hebben kwaad over mij gebracht in plaats van goed, en haat in plaats van
mijn liefde.
De slechte vijgen van Juda, die geleidt werden door hun religieuze leiders in de tempel,
verlangden een Messias die een groot militair leider zou zijn, opdat zij de gehate
De strijd om het geboorterecht – bereastudies.nl 56