De strijd om het geboorterecht – bereastudies.nl 1

moment zou het blijken dat de woorden van Jezus in Lukas 21:20-22 hun vervulling
gingen vinden:
20 Wanneer u zult zien dat Jeruzalem door legers omringd wordt, weet dan dat
zijn verwoesting nabij is. 21 Laten dan wie in Judea zijn, vluchten naar de
bergen en wie in het midden van Jeruzalem zijn, daaruit wegtrekken en wie op
de velden zijn, er niet in gaan. 22 Want dit zijn dagen van wraak, opdat al wat
geschreven staat, vervuld wordt.
Jezus sprak over de verwoesting van Jeruzalem zoals dit in Jeremia 19 voorzegd was.
Eveneens sprak Hij over de “dagen van wraak” zoals geprofeteerd in Jes. 34:8. Hoewel
deze profetieën hun laatste vervulling nog moeten vinden, werden zij ten minste
gedeeltelijk vervuld door de oorlog van Babylon en opnieuw in de Romeinse oorlog.
De verwoesting van Rome’s 12 e legioen was de laatste daad die het lot van Jeruzalem
bezegelde. In “Wars”, II, xx, 1, zegt Josephus,
“Toen dit voorval door Cestius werd begaan vluchtten veel van de meest eminente Joden uit de stad weg, zoals
zij van een zinkend schip zouden vluchtten.”
Eusebius, de christelijke historicus uit de vierde eeuw en eveneens bisschop van
Caesarea, schrijft in “Eccl. Hist.”, III, 5, hierover:
“Verder werden de leden van de kerk in Jeruzalem, door een orakel die geschonken werd aan aanneembare
personen daar, opgedragen om de stad te verlaten voordat de oorlog zou beginnen, en zij vestigden zich in een
dorp in Perea, genaamd Pella. Zij die in Christus geloofden migreerden vanuit Jeruzalem naar Pella.”
De christenen in Jeruzalem verhuisden naar Pella, een stad ten zuiden van de Jordaan,
vele mijlen ten noorden van de Dode Zee. Met andere woorden, de tegenspoed zorgde
binnen de kerk in Jeruzalem niet voor slachtoffers, zij vertegenwoordigden de goede
vijgen van Juda. God bracht de tegenspoed om de slechte vijgen te oordelen – zij die het
judaïsme bleven aanhangen, zij die het wetteloze, hypocriete religieuze systeem dat
Jezus als de Christus had verworpen bleven steunen. Op de ochtend van het Pascha in 70
n.Chr. omsingelden Rome Jeruzalem. De belegring duurde tot augustus, op Ab 10 werd
de tempel verwoest, dit is dezelfde dag waarop de Babyloniërs de eerste tempel in 586
v.Chr. hadden verbrand. Opnieuw zegt Josephus ons in “Wars”, VI, iv, 5,
“Zo trok Titus [de Romeinse generaal] zich in de toren van Antiochië terug en besloot daar de volgende morgen
met zijn hele leger de tempel te bestormen en daar om het heilige huis heen een kampement op te zetten.
Maar God had, wat betreft dat huis, het al lang geleden verdoemd om verbrand te worden. En nu was die fatale
dag volgens de omloop van de eeuwen aanstaande; het was de tiende dag van de maand Lous, of Ab, waarop
het al eerder door de koning van Babylon was verbrand.”
HET IJZEREN JUK OPNIEUW OP DE SLECHTE VIJGEN VAN JUDA GEPLAATST
In 70 n.Chr. werd Jeruzalem verwoest en de laatste verwoesting van het land geschiedde
met de inname van Masada in 73 n.Chr. Gedurende deze hele tijd namen de Judeeërs
dezelfde houding over als van hun voorvaders in de dagen van Jeremia. Zij konden niet
geloven dat God echt tegen hen zou strijden. Zij konden niet geloven dat God hen voor
hun zonden aan het oordelen was. Zij konden niet geloven dat het de wil van God was
dat zij zich aan hun gehate veroveraars zouden onderwerpen. En daarom lieten de
religieuze zeloten en de patriotten onder hen de volslagen rampspoed over het volk
komen.
Uit de geschiedenis blijkt duidelijk dat in 70 n.Chr. de Joden onder het ijzeren juk, zoals
dit in de wetten van tegenspoed wordt gedefinieerd, kwamen te staan. Deut. 28:48-50
zegt,
De strijd om het geboorterecht – bereastudies.nl 46