De strijd om het geboorterecht – bereastudies.nl 1

natie van de tien stammen van het noorden degene die wettelijk de naam van het
geboorterecht mochten gebruiken. Daarom werd zij ook “het huis van Israël” genoemd,
terwijl de zuidelijke twee stammen (Juda en Benjamin) slechts “het huis van Juda”
genoemd konden worden.
Dit is zeer belangrijk. Vanaf dat moment spreken de profeten over deze verschillende
naties met hun officiële namen. Wanneer zij over de noordelijke stammen spraken,
noemden zij hen “het huis van Israël”. Als zij over de zuidelijke twee stammen spraken,
noemden zij hen “het huis van Juda”. De profeten halen deze twee huizen nooit door
elkaar als zij verschillende bestemming over deze twee naties profeteren.
Historische gezien beschouwde de andere naties Israël en Juda ook als twee
verschillende naties en hadden ook verschillende namen voor hen. De meeste naties
kenden het noordelijk huis van Israël NIET bij de naam Israël, maar bij de naam van de
stichter van Samaria, koning Omri. In die dagen werd die naam in wezen als “Gomer” of
“Ghomri” uitgesproken. De Assyriës die later Israël wegvoerden noemden hen officieel
Beth-Ghomri of Beth-Khumri, wat “huis van Omri” betekent. Dit is dezelfde naam die op
de Zwarte Obelisk van Salamaneser, de Assyrische koning die Samaria veroverde (2
Koningen 18:9), staat vermeld. Deze Khumri migreerden later naar de onbewoonde
wouden van Europa, waar zij onder de naam Kelten, Saksen en andere namen bekend
kwamen te staan. Zij vormden de meerderheid van de Europese bevolking.
Zie voor een uitgebreidere studie van de namen van Israël in hun ballingschap, en hoe zij
onder die namen in Europa gemigreerd zijn, het boek van William Bennett “The Story of
Celto-Saxon Israël”. In bijlage II van dat boek wordt de Zwarte Obelisk van
Salamaneser, ondersteund met foto’s en tekst, besproken.
Israël werd door Assyrië in ballingschap gevoerd en keerde nooit meer terug naar het
oude land; Juda heeft slechts een 70 jarige Babylonische ballingschap moeten ondergaan
opdat de Messias op de bestemde plaats in Bethlehem van Judea geboren kon worden
(Micha 5:2).
De bestemming van het huis van Israël was het vervullen van het geboorterecht. De
bestemming van het huis van Juda was het voortbrengen van de Koning-Messias. Bij Zijn
eerste komst kwam Christus voort uit de stam van Juda, geboren in Bethlehem, de stad
Davids, om zo Juda’s roeping als Messias te vervullen. Maar bij Zijn tweede komst moet
Hij op een andere manier komen om de roeping van het geboorterecht van het huis van
Israël te vervullen, waarbij Hij vele zonen tot heerlijkheid zal brengen. Dit onderwerp
hebben wij al zeer uitvoerig behandeld in de hoofdstukken tien en elf van ons boek “De
wetten van de tweede komst”, daarom zullen wij hier nu niet over uitweiden.
DE TWEE VIJGENBOMEN VAN JUDA
De stam van Juda bestond uit twee soorten Judeeërs (ofwel Joden): goede en slechte.
Het goede gedeelte moest het heersersmandaat ontvangen, terwijl het slechte gedeelte
door God verworpen moest worden. Dit beeld komt volledig naar voren binnen de
profetieën van Jeremia. Het primaire beeld van deze twee “bomen” kunnen we in Jeremia
24 vinden, waar het gaat over de natie Juda als zijnde 2 manden met vijgen. Een mand
bevatte zeer goede vijgen; de andere zeer slechte vijgen die niet gegeten konden
worden. In de eerste verzen van Jerermia 24 vertelt Jeremia hierover,
1 De HEERE liet mij zien, en zie, twee manden met vijgen waren neergezet voor
de tempel van de HEERE, nadat Nebukadrezar, de koning van Babel, Jechonia,
de zoon van Jojakim, de koning van Juda en de vorsten van Juda, de
ambachtslieden en de smeden uit Jeruzalem in ballingschap gevoerd had, en
hen naar Babel gebracht had. 2 In de ene mand zaten zeer goede vijgen, zoals
De strijd om het geboorterecht – bereastudies.nl 29