De strijd om het geboorterecht – bereastudies.nl 1

nieuwe klederen brengen, “klederen van het heil” (Jes. 61:10). Paulus spreekt over deze
klederen als een “tent” waarnaar we verlangen om mee bekleed te worden opdat wij de
onsterfelijkheid mogen verkrijgen (2 Kor. 5:1-4).
Dit verhaal is zo een andere profetie van hoe we gered kunnen worden en hoe wij de
onsterfelijkheid ontvangen, bekleed met een nieuw en verheerlijkt lichaam. Dit is in
wezen het doel van het Loofhuttenfeest, waar wij in hoofdstuk zeven van ons boek “De
wetten van de tweede komst” volledig over uitweiden.
Het raadsel van Simson zegt ons hoe wij de zegen van Jakob op Juda moeten
interpreteren. Juda moest de Koning-Messias voortbrengen, de Leeuw van de stam van
Juda, die zou sterven en uit de dood op zou staan. Dit was de roeping van Juda en Jezus
werd inderdaad uit de stam van Juda geboren. Juda heeft zijn roeping dus ook vervuld.
Maar wij kunnen niet van Juda verwachten dat zij de boodschap van het zoonschap
zullen vervullen, want deze roeping is voor Jozef weggelegd.
Wij kunnen van Juda niet verwachten dat zij de roeping van het geboorterecht vervullen,
want dit was aan Efraïm, de zoon van Jozef, gegeven.
Noch had Juda het recht om de naam van het geboorterecht, namelijk Israël, te
gebruiken, want deze naam was aan de zonen van Jozef gegeven.
DE BREUK IN HET KONINKRIJK
De scheiding van het heersersmandaat van het vruchtbaarheidsmandaat zaaide het zaad
van de breuk die zich binnen de natie van Israël na de dood van Salomo zou voordoen.
Salomo mag dan de wijste mens zijn die ooit geleefd heeft, hij was echter niet volwassen
genoeg om zijn wijsheid verstandig te gebruiken. Vanwege deze reden werd hij erg
corrupt en sloeg de volslagen dwaasheid bij hem toe. Hij hield van bouwen, maar hij
vroeg aan het volk te veel belasting om zijn bouwprojecten te ondersteunen.
Na de dood van Salomo naderde het volk tot zijn zoon Rehobeam en zij vroegen hem of
hij de zware belasting wilde verlagen. Rehobeam raadpleegde zijn adviseurs. De wijzen
onder hen adviseerden hem om de belasting inderdaad te verlagen; de jongeren
adviseerden hem echter om de belasting juist te verhogen zodat hij duidelijk zou maken
dat het volk geen invloed had op zijn beleid. Dit veroorzaakte de breuk binnen het
Koninkrijk, waarbij de tien stammen tegen Rehobeam in opstand kwamen en hun eigen
natie, met een eigen koning, de Efraïmiet Jerobeam, vestigde.
Dit gebeuren was al in 1 Kon. 11:28-39 door de profeet Ahia geprofeteerd,
30 Toen pakte Ahia het nieuwe kleed dat hij aanhad, en scheurde het in twaalf
stukken. 31 Hij zei tegen Jerobeam: Neem er tien stukken van voor uzelf. Want
zo zegt de HEERE, de God van Israël: Zie, Ik ga HET KONINKRIJK uit de hand
van Salomo losscheuren en Ik zal u tien stammen geven. 32 Maar één stam zal
voor hem zijn, omwille van Mijn dienaar David en omwille van Jeruzalem, de
stad die Ik uit alle stammen van Israël heb verkozen… 34 Uit zijn hand zal Ik
DIT HELE KONINKRIJK echter niet nemen, maar Ik zal hem voor al de dagen
van zijn leven tot vorst maken, omwille van Mijn dienaar David, die Ik heb
verkozen en die Mijn geboden en verordeningen in acht heeft genomen. 35 Maar
uit de hand van zijn zoon zal Ik HET KONINKSSCHAP [d.w.z. het Koninkrijk]
nemen en Ik zal u daarvan tien stammen geven.
Merk in het bijzonder op dat het het Koninkrijk was dat God van de koning van Juda
afnam. Dit zorgde voor een scheiding van de koning met het Koninkrijk. Dit was een
grote scheuring in het land. Omdat de stammen van Jozef (Efraïm en Manasse), die
bewaarders van de naam ISRAËL waren, zich binnen de tien stammen bevonden, was de
De strijd om het geboorterecht – bereastudies.nl 28