De strijd om het geboorterecht – bereastudies.nl 1

Toen Juda door Babylon in ballingschap werd geleid, verheugde Edom zich in hun
gevangenschap, want dit betekende dat zij het land Kanaän konden gaan bezetten. Dit
wordt in Ezechiël 35 in een profetie tot Edom aangehaald.
2 Mensenkind, richt uw blik op het Seïrgebergte en profeteer ertegen.
5 Omdat u een eeuwige vijandschap hebt en u de Israëlieten deed neerstorten
door het geweld van het zwaard in de tijd van hun ondergang, in de tijd van de
uiterste ongerechtigheid, 6 daarom, zo waar Ik leef, spreekt de Heere HEERE:
Voorzeker, Ik zal u tot bloed maken en bloed zal u achtervolgen. Omdat u het
bloedvergieten niet hebt gehaat, zal bloed u achtervolgen.
10 Omdat u zegt: Die beide volken [Israël en Juda] en die beide landen zullen mij
toebehoren, wij zullen ze in bezit nemen, al zou de HEERE daar zijn, 11 daarom,
zo waar Ik leef, spreekt de Heere HEERE: Ik zal handelen overeenkomstig uw
toorn en overeenkomstig uw afgunst, waarmee u uit uw haat jegens hen bent
opgetreden. Ik zal Mij onder hen bekendmaken, wanneer Ik u oordelen zal.
Merk op dat in bovenstaand gedeelte wordt beschreven dat het Seïrgebergte geen
vredelievende mensen waren. Zij verlangden naar bloed en schenden op deze manier dus
de wet tegen het “eten van bloed” (Lev. 17). Vandaag de dag zou men hen als
bloeddorstig bestempelen. Bloed is rood; Edom betekent “rood”. We kunnen niet anders
dan Edoms naam binnen de profetische beschrijving van het nationale karakter insluiten.
In vers 10 zien we door de mond van de profeet dat het verlangen van Edom bestond uit
het bezitten van de twee landen van Israël en Juda. Hoewel Izak geprofeteerd had over
Ezau’s uiteindelijke heerschappij – en daarbij waarschijnlijk ook zijn claim op het land
Kanaän – geschiedde deze terugkeer NIET onder goddelijke motieven. Daarom zegt God
ook dat Hij hen zal oordelen volgens hun toorn, afgunst en haat.
Ezau verlangde ernaar om het Koninkrijk van God vanwege zijn persoonlijke gewin te
regeren en deed dit volgens vleselijke motieven en methoden. In Ezechiël 36 richt de
profeet zich tot Israël en vertelt hen in de verzen 2 tot 5 over Edom,
2 Zo zegt de Heere HEERE: Omdat de vijand over u gezegd heeft: Haha! Zelfs de
eeuwige hoogten zijn ons tot erfelijk bezit geworden… 5 daarom, zo zegt de
Heere HEERE: Voorwaar, in het vuur van Mijn na-ijver heb Ik gesproken tot het
overblijfsel van de heidenvolken en tot heel Edom, die zichzelf Mijn land tot
erfelijk bezit hebben gegeven met de blijdschap van heel hun hart, met
leedvermaak, zodat zijn weidegrond tot buit zou zijn.
Het conflict tussen Jakob en Ezau komt in deze profetie duidelijk tot uiting. De strijd gaat
om het land Kanaän, dat beide partijen wilden bezitten. Toen God van 745-721 v.Chr.
het huis van Israël verstrooide stond alleen Juda nog in de weg van de afstammelingen
van Ezau om het land in bezit te nemen. Toen Juda van 604-586 v.Chr. naar Babylon
werd genomen eigende Edom Gods land zichzelf toe, niet om het voor Gods wil te
gebruiken, maar om hun eigen egoïstische motieven te bevredigen.
Deze profetie werd in de dagen van Ezechiël gedeeltelijk vervuld, maar in die tijd bezat
Babylon in feite het land en niet Edom. De Assyriërs voor hen hadden andere volken in
dat land geplaatst om de gedeporteerde Israëlieten te vervangen (2 Kon. 17:24). De
afstammelingen van die volken kwamen bekend te staan als Samaritanen, die zelfs in de
tijd van Jezus zo genoemd werden.
Dus ondanks dat Edom de twee landen van Israël en Juda had willen bezitten, werd het
hun op dat moment ontnomen. Dit betekent dat de vevulling van de zegen van Izak over
De strijd om het geboorterecht – bereastudies.nl 22