De strijd om het geboorterecht – bereastudies.nl 1

HOOFDSTUK 1
Het geboorterecht
De strijd om het geboorterecht en om de heerschappij over de aarde is,door het verhaal
in Genesis 27 over Jakob en Ezau, onder christenen zeer bekent. De geschiedenis van die
strijd is echter niet zo bekend. Vanwege deze reden begrijpen veel christenen de huidige
strijd, die Jesaja 34:8 “de rechtszaak van Sion” noemt, niet. Als christenen deze
historische strijd wel zouden begrijpen, zouden zij een heel andere opvatting van
Bijbelprofetie hebben dan de opvatting die vandaag de dag populair is.
Er zijn twee primaire studiegebieden die de ruggengraat van Bijbelprofetie vormen. De
eerste is de kennis over de feestdagen van Israël, die wij grondig in ons boek “De wetten
van de tweede komst” hebben behandeld. Het twee gebied is de kennis over de
geschiedenis van het geboorterecht van Adam tot onze tijd. Dit tweede gebied zullen we
in dit boek gaan behandelen.
HET HEERSERSMANDAAT
Het geboorterecht dat in het begin aan Adam is gegeven bestaat uit twee delen, namelijk
het heersersmandaat en het vruchtbaarheidsmandaat. Het heersersmandaat wordt in
Gen. 1:26 gegeven,
26 En God zei: Laten Wij mensen maken naar Ons beeld, naar Onze gelijkenis;
en laten zij heersen[Heb. radah, “heerschappij voeren”] over de vissen van de zee,
over de vogels in de lucht, over het vee, over heel de aarde en over al de
kruipende dieren die over de aarde kruipen!
Binnen dit goddelijke mandaat zien wij dat God de mens heeft geschapen om te
“heersen”. Het Hebreeuwse woord is radah en betekent letterlijk “heerschappij voeren”.
Dit is dan ook het oorspronkelijke heersersmandaat. Hierdoor werd Adam als koning over
heel de aarde bevestigd.
Vele tegenstanders van deze troon zijn de afgelopen eeuwen opgestaan. Nimrod was de
eerste opvallende persoon die dit deed, hij heeft ook Babylon gesticht (Gen. 10:10).
Letterlijk betekent Nimrod “rebel”. Hij kwam in opstand tegen de heerschappij van Noach
en Sem (de stichter van Jeruzalem) en vestigde hij als tegenbeeld de stad Babel, ofwel
Babylon. Vanaf die tijd droomt men van het heersen van de wereld en van het maken
van onderdanen binnen hun wereldrijk. Maar al deze tegenstanders van de troon willen
volgens hun eigen opstandige wetten regeren in tegenstelling tot de goddelijke wet en
Christus, die Gods gezalfde Koning is.
Het heersersmandaat dat aan Adam gegeven was gaf hem geen regels of adviezen om
de aarde goed te regeren. Omdat Adam naar het beeld van God geschapen was, was een
goede wereldregering ingeschapen. Maar nadat Adam zondigde en hij de heerlijkheid van
God verloor, duurde het niet lang voordat het zuurdesem van de zonde de gevallen mens
het idee gaf dat heerschappij voeren betekende anderen in slavernij brengen en hen de
wil van de heersers opdringen, ongeacht wat die wil ook was.
Pas toen de goddelijke wet aan Mozes werd gegeven kreeg de mens een duidelijker beeld
van de wil van God wat betreft heerschappij voeren. Het eerste gebod, dat op heersers
van toepassing is, hield in dat de heersers hun macht onder God moesten uitoefenen.
Het feit dat heersers goddelijke wetten kregen om hierdoor te regeren, toonde aan dat
God hun geen licentie gaf om te regeren volgens hun eigen grillen of opvatting van goed
en fout. Er werd van hen verwacht dat zij vanuit goddelijke openbaring regeerden.
De strijd om het geboorterecht – bereastudies.nl 11