Femke werkte 4 jaar aan een docu over lupus Stolling en ... - Nvle

More documents

Recommendations

Info

1. Wat is precies de betekenis van de gele sticker op het medicijndoosje? Wanneer bijvoorbeeld in de bijsluiter staat dat je na een aantal dagen wel zelf auto mag rijden maar dat je iemand mee moet nemen om te laten controleren of je veilig rijdt, wat betekent dat in de praktijk? Is het dan wettelijk WEL of NIET verboden om auto te rijden? Eén op de zes Nederlanders gebruikt medicijnen die de rijvaardigheid negatief beïnvloeden. Volgens de Wegenverkeerswet mag iemand geen voertuigen besturen, als hij of zij onder invloed is van een medicijn dat de rijvaardigheid vermindert. In de praktijk is de bewijslast een probleem. Het is moeilijk aan te tonen dat iemand onder invloed is van een medicijn. Hoe kan bovendien worden aangetoond, dat iemand had moeten weten dat het medicijn zijn rijvaardigheid vermindert? De informatie in de bijsluiter, de gele sticker op het medicijndoosje en de adviezen van arts en apotheker spelen hierbij een belangrijke rol. De gele sticker wordt in principe op alle rijgevaarlijke medicijnen geplakt. Soms wordt volstaan met de waarschuwingstekst op het etiket. De gele sticker wil overigens niet altijd zeggen, dat de gebruiker helemaal geen voertuigen mag besturen. Sommige medicijnen kennen een tijdelijke rijontzegging bij aanvang van het gebruik of bij verhoging van de dosering. Deze rij-ontzegging vervalt na een bepaalde periode, tenzij de gebruiker bijwerkingen ervaart die de rijvaardigheid verminderen. Dergelijke bijwerkingen kunnen zijn: sufheid, slaperigheid, duizeligheid, wazig zien en concentratiestoornissen. Er zijn 10 NVLE Venster september 2012 Vragen aan de apotheker ook medicijnen waarbij een algehele rijontzegging geldt. Specifieke informatie over rijveiligheid is terug te vinden in de bijsluiter van de apotheek of op de website www.rijveiligmetmedicijnen.nl. Het wordt complexer als iemand meerdere rijgevaarlijke medicijnen gebruikt. Voor een advies op maat kan een patiënt terecht bij zijn apotheek of arts. 2. Voor welke diensten kun je terecht bij een apotheek? Hebben apothekers gezamenlijk afgesproken wat zij bieden? Kun je bijvoorbeeld ook terecht voor informatie over vaccinaties, doseringen van medicijnen? De behandelend arts schrijft voor, de apotheker weet meer van medicijnen, is er vaak overleg tussen die twee? Wie heeft de eindverantwoordelijkheid? De Nederlandse Apotheek Norm (NAN) fungeert als een leidraad voor de Nederlandse apotheker bij het verlenen van farmaceutische zorg. In het kort kan men zeggen dat de apotheek geneesmiddelen verstrekt aan patiënten die dit op recept door hun arts voorgeschreven krijgen. Hierbij zorgt de apotheek voor adequate medicatiebewaking en medicatiebegeleiding. De apotheek verstrekt ook zelfzorgmedicijnen die vrij verkrijgbaar of “Uitsluitend Apotheek” (UA) zijn. In ieder geval bij UA-middelen en indien noodzakelijk ook bij zelfzorgmiddelen zorgt de apotheek voor adequate medicatiebewaking en –begeleiding. Mensen kunnen te allen tijde terecht in de apotheek met vragen over gezondheid en medicijnen, ook als ze niet in verband staan met een recept of de aanschaf van een zelfzorgproduct. De apotheker heeft in meer of mindere mate structureel overleg met (huis)artsen. Dit kan variëren van dagelijks overleg in een gezondheids- centrum tot periodiek Farmacotherapie Overleg (FTO). In ieder geval zal de apotheker bij sommige recepten moeten overleggen met de voorschrijver. Dit kan het geval zijn als de dosering van het medicijn of het medicijn zelf ongeschikt zijn voor de patiënt, of als het medicijn een ongunstige wisselwerking heeft met andere medicijnen die gebruikt worden. Uiteindelijk is de arts verantwoordelijk voor het recept dat hij uitschrijft, terwijl de apotheker verantwoordelijk is voor de juiste verstrekking van het geneesmiddel en een verantwoord en veilig gebruik daarvan door de patiënt. Voor meer informatie over de dienstverlening van de eigen apotheek kan men terecht op www.apotheek.nl of de website van de apotheek zelf. 3. Soms mag je bepaalde dranken niet gebruiken bij een specifiek medicijn, zoals grapefruitsap bij cholesterolremmers. Mag je het dan de hele dag niet gebruiken of alleen wanneer je het medicijn inneemt? Hoe strikt moet je deze adviezen opvolgen? Bepaalde stoffen in grapefruitsap kunnen het metabolisme van sommige medicijnen vertragen. Gebruik van grapefruitsap kan er dan toe leiden dat de bloedspiegel van het medicijn stijgt, waardoor de kans op en ernst van bijwerkingen toenemen. Doordat dit effect niet zozeer bij inname van het medicijn optreedt, maar juist in de loop van de dag(en) wanneer het gemetaboliseerd wordt, geldt het advies om grapefruitsap te laten staan tijdens de hele behandeling met het medicijn. Soms geldt een advies wel alleen voor het moment van innemen. Sommige antibiotica bijvoorbeeld, mogen niet met melk worden ingenomen, omdat de opname in het
lichaam en daardoor de werking vermin- derd kunnen worden. Relevante adviezen voor een juist gebruik van een medicijn staan altijd op het etiket en in de bijsluiter. Het is belangrijk om deze adviezen op te volgen. De mate van striktheid van deze adviezen hangt af van het type medicijn en de situatie. Overleg bij twijfel altijd met uw apotheker. 4. Is het precies hetzelfde medicijn als het in een andere uitvoering of van een ander merk is? Verandering van medicijnen geeft nogal eens vragen en/of onrust bij patiënten. In hoeverre is het te bewijzen dat de hulpstoffen die per farmaceut kunnen verschillen van invloed zijn op de manier waarop de patiënt denkt het medicijn wel/ niet te kunnen gebruiken? Merkwijzigingen van geneesmiddelen zijn tegenwoordig de orde van de dag in de apotheek. Een generiek (merkloos) middel bevat gegarandeerd dezelfde werkzame stof in dezelfde hoeveelheid als het merkgeneesmiddel. Hulpstoffen kunnen wel anders zijn. Het komt echter zeer zelden voor dat een hulpstof voor problemen zorgt. Voorbeelden hiervan zijn aspartaam bij mensen met fenylketonurie en tarwezetmeel bij mensen met coeliakie. Indien er geen allergieën zijn aangetoond, vormen hulpstoffen geen redenen om niet van merk te wijzigen. De apotheek dient zich bij substitutie wel te houden aan de richtlijnen die door de beroepsgroep zijn geformuleerd. Dit betekent onder andere dat bepaalde geneesmiddelen bij bepaalde aandoeningen niet vervangen mogen worden. Meestal is substitutie farmaceutisch gezien geen probleem. Een aantal patiënten wantrouwt desondanks iedere wijziging van merk, zodat een succesvolle vervanging door een soort “placebo-effect” wordt bemoeilijkt. Aan de apotheek de schone taak, om haar patiënten hier goed in te begeleiden. NVLE Venster september 2012 11
Page 1 and 2: NVLE Nationale Vereniging voor Lupu
Page 3 and 4: Voor u ligt alweer het derde nummer
Page 5 and 6: Tijdens een internationaal reumato-
Page 7 and 8: Fietsen voor het NVLE-Fonds Onder l
Page 9: Dit is Nederland regelstaat nr.1. H
Page 13 and 14: vorming van fibrine. Zij worden geb
Page 15 and 16: Wereld Sclerodermie Dag 2012 door L
Page 17 and 18: Zingen op het Rapenburg begeleiding
Page 19 and 20: Column OverLeven (Uit-de-)zonvakant
Page 21 and 22: NVLE Venster september 2012 21
Page 23 and 24: via een webform klinische gegevens
Page 25 and 26: Van de lupus- en APS-commissie Mijn
Page 27 and 28: Linda Kwakkenbos is psycholoog en w
Page 29 and 30: daarop heb. Dat maakt samen met het
Page 31 and 32: Bij auto-immuunziekten zoals Sjögr
Page 33 and 34: EULAR-congres, 6-9 juni, Berlijn Wa
Page 35 and 36: Deze pen is doorgegeven aan: Linda
Page 37 and 38: longfunctie-onderzoek of een echo v
Page 39 and 40: NVLE Nationale Vereniging voor Lupu

Femke werkte 4 jaar aan een docu over lupus Stolling en ... - Nvle

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?