Inleiding in de Salveologie

onszelf even helemaal tot rust laten komen, doet wonderen. Een
kwartier tot een half uur per dag volstaat. De tijd voordat de drukte
van de nieuwe dag begint is voor velen de meest krachtige tijd voor
een verkwikkende meditatie.
Verder kunnen we ook het aangename met het nuttige verenigen.
Zo heeft onze huid olie nodig om uitdroging te voorkomen.
Waarom maken we van deze nood dan geen deugd. Verander de
stressverhogende insmeertaak met olie in een dagelijkse rustgevende
en verfrissende massage. Kies daarbij een massageolie die past bij de
energetische constitutie van uw fysieke lichaam. Meestal is kokosnootolie,
jojoba-olie of amandelolie geschikt. Het beste resultaat
geeft de massage als u deze 's ochtends toepast voordat u onder de
douche gaat. Uiteraard kunt u aan uw eventuele partner deze oliemassage
geven, en omgekeerd.
Verspreid eens ontspannende geuren op uw werkplek en thuis. Roos,
jasmijn, lavendel, citrus of ylang ylang brengen balans in uw innerlijk.
Probeer het gewoon eens uit, en merk of het helpt en wat bij u
past.
Probeer verder iedere dag wat tijd in te plannen voor een ontspannende
activiteit. Dit kan zijn het luisteren naar muziek, een wandeling
maken, schilderen, dansen of lezen of noem maar op. Een
kwartiertje kan je al heel wat goed doen. Zorg ook voor plezierig
gezelschap. Positieve mensen kunnen onze gevoelens en gedachtes
opbeuren.
7.2 Eénwording met de Natuur
Zoals gezegd is dit boek bedoeld om zuivere gezondheidsonderzoekers
te verbinden via een gezamenlijke basis. Daartoe zijn zoveel als
mogelijk zuivere inzichten uit Oost en West bijeengebracht in het
Salveologisch raamwerk van de drie gezondheidspijlers. Dit boek is
slechts bedoeld om deze verbinding te maken. Zodra dit is gelukt, zal
Salveologie zich steeds verder en sneller ontwikkelen. Hoe eerder dit
boek als een charmante, maar bij lange na niet toereikende inleiding
wordt bestempeld, des te beter. Ik roep hierbij alle gezondheidson-
148
Inleiding in de Salveologie
derzoekers op om met het raamwerk van de drie pijlers aan de slag te
gaan en dit raamwerk te verrijken en waar nodig bij te stellen.
Veel mensen voelen de behoefte om terug te gaan naar de natuur.
Maar hoe kunnen we nu terug gaan naar iets waar we nog nooit (bewust)
zijn geweest? De natuur is niet ons verleden; de Natuur is onze
toekomst. De lessen die we nu als mensheid mogen leren gaan over
het ontdekken van een natuurlijke leefwijze in volstrekte harmonie
met Moeder Gaia en alles wat er nog meer op, in en om haar leeft.
Eénwording is onze bestemming. We worden allereerst één met
onze eigen Natuur, dat wil zeggen ons ware Zelf of ons energetische
karakter, zoals dat is besproken in het vierde hoofdstuk. Daarbij leren
we steeds beter een onderschei te maken tussen onze tijdelijke persoonlijkheid
en onze Onsterfelijke Natuur.
Van binnen steeds meer één worden gaat hand in hand met de
éénwording met de natuur om ons heen. Zo binnen, zo buiten. Binnenin
ons fysieke lichaam hebben we talloze microvrienden die ons
gezond houden. Gezondheid is daarmee een gevolg van het waarborgen
van de innerlijke harmonie via een vredig coëxisteren met onze
bevriende micro-organismen.
Maar ook buiten hebben we vrienden, sterker nog: alleen maar
vrienden. Wanneer wij echt contact maken met de natuur om ons
heen, dan zal de natuur alles doen om onze gezondheid te waarborgen.
Maken wij echt contact met de zaden die we zaaien, dan zal wat
we oogsten precies datgene bevatten wat ons fysieke lichaam nodig
heeft. Ook onze minivrienden, de insecten, hebben dan het beste met
ons voor. Ze helpen ons dan bijvoorbeeld bij het openen van de porien.
Wanneer wij één worden met de Natuur, dan zorgt de Natuur
voor ons want we zijn dan immers één en hetzelfde.
Velen van ons staan erg ver af van hun eigen natuur en daarmee gelijktijdig
van de natuur om ons heen. Ons grootste struikelblok hierbij
vormt ons verstand. Ons verstand benadert alles van buiten af met
een kille afstandelijke logica. Ons verstand heeft ons afgezonderd
van onszelf en daarmee ook van elkaar. Isolement, eenzaamheid en
een onverdraaglijk gevoel van innerlijke leegte zijn de onontkoombare
gevolgen van een rationele levenswijze.
Inleiding in de Salveologie 149