Inleiding in de Salveologie

of verder van het lichaam, afhankelijk van de omgevingstemperatuur.
Door het dragen van te strakke (onder-) broeken worden de teelballen
tegen het warme lichaam geduwd waardoor er een verhoogde
kans is op misvormde zaadcellen.
De ontwikkeling van het ovum of de vrouwelijke eicellen vindt
plaats in de eierstokken of ovarium. Naar vorm, grootte en functie
zijn de eierstokken vergelijkbaar met de testes van de man. Bij de
geboorte van een meisje zijn in de eierstokken ongeveer een half
miljoen cellen aanwezig die zich later tot eicel kunnen ontwikkelen.
De eicellen zijn omgeven door een laagje andere cellen. Samen vormen
ze een jonge follikel.
Een rijpe eicel wordt opgevangen door de trechter, een verbreding
aan het uiteinde van de twee eileiders. De eileiders zijn een
dunne buis die de verbinding vormt tussen de trechter en de baarmoeder
of uterus. Het feit dat de eileiders niet verbonden zijn met de
eierstok, kan een buitenbaarmoederlijke zwangerschap verklaren. De
uterus eindigt in de baarmoederhals die de overgang vormt naar een
elastische buisvormige schede van ongeveer tien centimer lengte.
Deze buis is de vagina. De vagina is aanvankelijk afgesloten door
een dun vlies, ook wel het maagdenvlies genoemd.
In de eierstok vormen de primaire kiemcellen door deling
eveneens nieuwe kiemcellen of ovogoniën. Deze kiemcellen kennen
een langere groeiperiode dan de overeenkomstige zaadcellen. Gedurende
die groeiperiode hoopt zich in het protoplasma reservevoedsel
op en worden de primaire follikkels gevormd. Het toenemen van het
aantal kiemcellen is bij een meisje beëindigd bij de geboorte. De
noodzakelijke meiotische deling duurt vele jaren en eindigt bij de
bevruchting.
Cellen die bezig zijn aan de meiose noemt men ovocyten. Uit
één diploïde ovocyt ontstaan vier haploïde cellen, een grote en drie
kleine. De grote is de rijpe eicel, de kleine zijn de poollichaampjes.
Vanaf de geslachtsrijpheid wordt onder hormonale invloed maandelijks
een rijpe eicel gevormd. Deze maandelijkse rijping noemt men
menstruele cyclus. Zodra geen ovogenese meer plaats vindt is de
vrouw onvruchtbaar en treedt de menopauze in.
140
Inleiding in de Salveologie
7. Conclusies
Bij de bespreking van de energetische gezondheidspijler hebben we
gezien dat de vijf Oerenergieën aan de basis staan van alles in de
Cosmos. Ook in ons fysieke lichaam zien we deze vijf Oerenergieën
natuurlijk terug. Onderstaande tabel laat dat zien.
Aarde
Water
Vuur
Lucht
Ether
In het fysieke lichaam zijn botten, tanden en weefsel tekenen
van Aarde.
Verreweg het grootste deel van het fysieke lichaam bestaat
uit inwerkingen door Water. Dit zien we in ons bloedplasma,
lymfe en andere vloeistoffen.
In het fysieke lichaam zien we de inwerkingen van Vuur in
de omzetting van voedsel in vetten, spieren en brandstoffen.
De inwerking van Lucht zien we in de essentiële rol die
zuurstof in het fysieke lichaam vervult als de basis voor
alle processen.
Belangrijke aspecten van Ether zijn geluid en vibratie.
Trilling is feitelijk de definitie van leven. En ook in ons
fysieke lichaam spelen trillingen een cruciale rol.
Balans in de verschijningsvormen van de Oerenergieën is essentieel
voor onze gezondheid. Helaas is deze balans vaak ver te zoeken. Aan
vrijwel alle zogenaamde ziektes ligt een te zeer verhoogde hoeveelheid
vata ten grondslag, en daarmee dus een teveel aan de Oerenergieën
Ether en Lucht in ons. Dit zijn de meest ijle energieën die werkelijk
in alles kunnen doordringen. Daarom kunnen ze onze gezondheid
zoveel schade berokkenen. De oorzaak van iedere ziekte kunnen
we terugherleiden tot een disfunctie van de lever als gevolg van ongezonde
voedings- of leefgewoonten, en dit resulteert weer in te veel
vata.
Verhoogde vata ontstaat allereerst door verkeerde voeding. Het
is daarom essentieel dat we alleen voedsel en drinken nuttigen dat
past bij onze energetische lichaamsconstitutie. Ook te veel eten, zelfs
van gezond voedsel, is ongezond. Onze grootmoeders hadden het al
Inleiding in de Salveologie 141