Inleiding in de Salveologie

van bloed. Ook vormen de beenderen een belangrijke opslagplaats
van calcium. Het skelet past zich steeds aan de veranderende omgeving
aan.
Het menselijk skelet bestaat in beginsel helemaal uit kraakbeen
en vezelige membranen. Deze structuren worden echter snel vervangen
door botweefsel. Kraakbeen wordt met name gevonden op plaatsen
in het fysieke lichaam waar veel flexibiliteit nodig is.
Het skeletaal kraakbeen is gemaakt van kraakbeenweefsel.
Kraakbeenweefsel bestaat met name uit water. Doordat kraakbeen
veel water bevat, veert het snel terug in zijn oorspronkelijke staat.
Het kraakbeen wat niet geïnnerveerd en avasculair is, wordt omgeven
door een laag vezelig, onregelmatig bindweefselvlies. Dit vlies
wordt het perichondrium genoemd. Het perichondrium fungeert als
een korset. Ook bevat het perichondruim veel bloedvaten. Vanuit het
bloed kunnen voedingsstoffen richting de kraakbeencellen diffunderen.
Het lichaam kent drie typen kraakbeenweefsel: hyalien kraakbeen,
elastisch kraakbeen en vezelig kraakbeen. Alle drie typen
kraakbeenweefsel hebben dezelfde componenten: cellen (chondrocyten),
lacunae en extracellulaire matrix en vezels.
Hyalien kraakbeen heeft de structuur van een bevroren raam.
Het geeft steun en flexibiliteit en is zeer sterk. Dit type kraakbeen
komt het meest voor in het skelet. De chondrocyten zijn bolvormig.
Collageenvezels zijn de enige vezels die in de extracellulaire matrix
voorkomen. Hyalien kraakbeen komt voor in gewrichtskraakbeen (en
bedekt de uiteinden van lange beenderen), aan het uiteinde van ribben
(en verbindt de ribben aan het sternum), in de ademhalingswegen
(luchtpijp en larynx) en de neus.
Elastisch kraakbeen lijkt erg veel op hyalien kraakbeen, maar
bevat veel meer elastische vezels. Dit kraakbeen is dus buigzamer
dan hyalien kraakbeen. Dit type kraakbeen wordt maar op twee
plaatsen in het lichaam gevonden. Het komt voor in de oorschelp en
de epiglottis.
Vezelig kraakbeen kan druk en rek zeer goed weerstaan. Vezelig
kraakbeen bevat rijen chondrocyten die worden afgewisseld met
dikke collageenvezels. Dit type kraakbeen komt voor op plekken in
134
Inleiding in de Salveologie
het lichaam waar veel rek en druk is. Het komt voor in de menisci en
de tussenwervelschijven.
In tegenstelling tot bot, wat een zeer harde structuur heeft, heeft
kraakbeen een flexibele vorm. Het kraakbeen is nog in staat tot mitose.
Het kraakbaan komt dus nog voor in het embryonale skelet.
Kraakbeen groeit op twee manieren: appositionele groei en
interstitiële groei. Appositionele groei is groei die geïnitieerd wordt
door chondrocyten in het perichondrium. Interstitiële groei wordt
geïnitieerd door chondrocyten die zich bevinden in de lacunae. Onder
sommige omstandigheden kan kraakbeenweefsel calcificeren.
Gecalcificeerd kraakbeenweefsel en botweefsel zijn echter twee verschillende
weefsels. Laten we ook eens nader naar botweefsel kijken.
Het skelet bestaat uit 206 beenderen of botten. De beenderen
kan men in twee groepen verdelen: de beenderen van de schedel en
de romp en de beenderen van de extremiteiten. De beenderen van de
schedel en romp beschermen, dragen en ondersteunen andere lichaamsdelen.
De beenderen van de extremiteiten zijn belangrijk voor
voortbeweging. De beenderen variëren in grootte. De unieke vorm
van elk beenstuk bepaalt de functie van dat betreffende beenstuk.
De beenderen kunnen op basis van hun vorm ingedeeld worden
in lange, korte, platte en onregelmatige beenderen. Lange beenderen
hebben een schacht en twee uiteinden. Met uitzondering van de patella
en de beenderen van de enkel en pols zijn alle beenderen van de
extremiteiten lange beenderen.
Korte beenderen lijken op een soort kubus. In de pols en enkel
komen deze beenderen voor. Sesambotjes zijn speciale korte beenderen,
die in een pees ontstaan.
Platte beenderen zijn dunne, platte en vaak ietwat gebogen
beenderen. Het sternum, de scapula, ribben en beenderen van de
schedel zijn platte beenderen.
Onregelmatige beenderen hebben gecompliceerde vormen. In
de heup en wervels komen beenderen van dit type voor.
Naast het bepalen van de vorm van ons fysieke lichaam, hebben de
beenderen van ons lichaam vijf verschillende functies. Allereerst
Inleiding in de Salveologie 135