Inleiding in de Salveologie
Inleiding in de Salveologie
Inleiding in de Salveologie
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Allostere enzymen zijn enzymen waarvan <strong>de</strong> katalytische activiteit<br />
specifiek beïnvloedbaar is door bepaal<strong>de</strong> metabolieten. Deze laatste<br />
b<strong>in</strong><strong>de</strong>n zich op een an<strong>de</strong>re plaats dan op het om te zetten molecuul<br />
van het enzym. Zij veran<strong>de</strong>ren <strong>de</strong> structuur van het enzym zodanig<br />
dat <strong>de</strong> activiteit óf geremd óf gestimuleerd wordt. Deze <strong>in</strong>vloed op <strong>de</strong><br />
enzymactiviteit noemt men een allosterisch effect. Zo kunnen stofwissel<strong>in</strong>gprocessen<br />
gereguleerd wor<strong>de</strong>n. Heel vaak wordt <strong>de</strong> activiteit<br />
van het eerste enzym uit een reactieketen allosterisch geremd<br />
door het e<strong>in</strong>dproduct van <strong>de</strong> reactieketen, waardoor een gesloten terugkoppel<strong>in</strong>gslus<br />
ontstaat).<br />
Er bestaan ook enzymen die <strong>in</strong> meer dan één structurele vorm<br />
voorkomen <strong>in</strong> één en hetzelf<strong>de</strong> (hogere) organisme en toch <strong>de</strong>zelf<strong>de</strong><br />
reactie katalyseren, zogeheten iso-enzymen. Een goed on<strong>de</strong>rzocht<br />
voorbeeld is dat van melkzuur<strong>de</strong>hydrogenase, waarvan <strong>in</strong> totaal vijf<br />
verschillen<strong>de</strong> vormen (iso-enzymen) voorkomen. Er zijn kle<strong>in</strong>e enzymatische<br />
verschillen tussen <strong>de</strong> vormen die <strong>in</strong> <strong>de</strong> hartspier, <strong>de</strong> lever<br />
en <strong>de</strong> longen voorkomen; <strong>de</strong>ze vormen beantwoor<strong>de</strong>n echter aan <strong>de</strong><br />
zeer verschillen<strong>de</strong> fysiologische eisen die aan <strong>de</strong>ze drie organen<br />
wor<strong>de</strong>n gesteld.<br />
Vitam<strong>in</strong>en en m<strong>in</strong>eralen<br />
Vitam<strong>in</strong>en zijn organische moleculen die onmisbaar zijn voor <strong>de</strong><br />
opbouw van enzymen en coënzymen die niet door het organisme zelf<br />
gemaakt kunnen wor<strong>de</strong>n. Daardoor is het noodzakelijk dat ze via het<br />
voedsel wor<strong>de</strong>n opgenomen.<br />
M<strong>in</strong>eralen zijn belangrijke componenten voor <strong>de</strong> gezondheid.<br />
Zon<strong>de</strong>r <strong>de</strong> hulp van m<strong>in</strong>eralen kunnen bijvoorbeeld vitam<strong>in</strong>en niet<br />
functioneren <strong>in</strong> ons lichaam. M<strong>in</strong>eralen transporteren zuurstof door<br />
ons fysieke lichaam. Ze spelen ook een belangrijke rol bij <strong>de</strong> groei,<br />
<strong>in</strong>standhoud<strong>in</strong>g en herstel van weefsels. M<strong>in</strong>eralen zijn ook betrokken<br />
bij het samentrekken van spieren, het functioneren van <strong>de</strong> zenuwen<br />
en bij <strong>de</strong> energiehuishoud<strong>in</strong>g.<br />
De m<strong>in</strong>eralen zijn on<strong>de</strong>r te ver<strong>de</strong>len <strong>in</strong> twee groepen: <strong>de</strong> macro-<br />
en <strong>de</strong> micro-m<strong>in</strong>eralen. Macro-m<strong>in</strong>eralen of macro-elementen zijn <strong>de</strong><br />
groep m<strong>in</strong>eralen die we met <strong>de</strong> dagelijkse voed<strong>in</strong>g <strong>in</strong> een grote hoeveelheid<br />
nodig hebben. De micro-m<strong>in</strong>eralen wor<strong>de</strong>n ook wel sporen-<br />
104<br />
<strong>Inleid<strong>in</strong>g</strong> <strong>in</strong> <strong>de</strong> <strong>Salveologie</strong><br />
elementen genoemd, hiervan hebben we dagelijks maar een kle<strong>in</strong>e<br />
hoeveelheid van nodig. Voor het goed functioneren van het fysieke<br />
lichaam zijn vervult nagenoeg ie<strong>de</strong>re m<strong>in</strong>eraal een eigen rol. We<br />
hebben <strong>de</strong> volgen<strong>de</strong> soorten m<strong>in</strong>eralen nodig: borium, calcium,<br />
chloor, chroom, fluor, fosfor, germanium, ijzer, jodium, kalium, kobalt,<br />
koper, magnesium, mangaan, molyb<strong>de</strong>en, natrium, selenium,<br />
silicium, strontium, vanadium en z<strong>in</strong>k.<br />
Het lichaam kan zelf geen enkel m<strong>in</strong>eraal maken. Bij een voldoen<strong>de</strong><br />
gevarieer<strong>de</strong> voed<strong>in</strong>g zal er niet snel een m<strong>in</strong>eralentekort optre<strong>de</strong>n.<br />
Een onjuist dieet of toedien<strong>in</strong>g van lichaamsvreem<strong>de</strong> stoffen<br />
kan wel lij<strong>de</strong>n tot een m<strong>in</strong>eralentekort. Vermoeidheid is hierbij het<br />
eerste signaal.<br />
5.3 De werk<strong>in</strong>g van ons causale lichaam<br />
Hormonen en enzymen vormen <strong>de</strong> bouwstenen van <strong>de</strong> emotionele<br />
gezondheidspijler. Maar hoe werken onze emoties nu precies? En<br />
welke rol speelt onze ziel daarbij? Wij gebruiken het woord zielig<br />
wanneer we geraakt wor<strong>de</strong>n door verdrietige emoties. Emoties en<br />
ziel hebben dus wat met elkaar te maken, maar hoe dan? Deze paragraaf<br />
gaat hier dieper op <strong>in</strong>. Feitelijk hebben we het dan over <strong>de</strong> werk<strong>in</strong>g<br />
van ons causale lichaam.<br />
Onze emoties vertellen ons iets over onze relaties met <strong>de</strong> wereld<br />
om ons heen en over <strong>de</strong> toestand <strong>in</strong> <strong>de</strong> <strong>in</strong>nerlijke wereld <strong>in</strong> onszelf.<br />
Onze emoties ontstaan <strong>in</strong> het limbisch systeem, waarvan <strong>de</strong><br />
amygdala, <strong>de</strong> hypothalamus en <strong>de</strong> hippocampus <strong>de</strong>el uitmaken, zoals<br />
reeds besproken. Dit limbisch systeem is ook betrokken bij motivatie<br />
(wat ook emotioneel wordt aangestuurd) en herbergt het emotioneel<br />
geheugen.<br />
De activiteit van <strong>de</strong> amygdala is gerelateerd aan <strong>de</strong> hartslag.<br />
Wanneer aan ons een angstig, boos of blij gezicht wordt getoond, dan<br />
vertoond <strong>de</strong> amygdala een verhoog<strong>de</strong> activiteit. Er bestaat een koppel<strong>in</strong>g<br />
tussen <strong>de</strong> verwerk<strong>in</strong>g van emotionele gebeurtenissen en <strong>de</strong><br />
reactie hierop van het autonome zenuwstelsel. Nog niet verwerkte<br />
emoties en nog niet losgelaten stress werken via het autonome zenuwstelsel<br />
door <strong>in</strong> <strong>de</strong> elementen van <strong>de</strong> <strong>de</strong>r<strong>de</strong> gezondheidspijler.<br />
<strong>Inleid<strong>in</strong>g</strong> <strong>in</strong> <strong>de</strong> <strong>Salveologie</strong> 105