Inleiding in de Salveologie

weer dat getal 98% voorbij. Quinton toonde aan dat zeewater voor
98% identiek was aan bloed. Zowel zeewater als chlorofyl moeten
dus beschouwd worden als bloedplasma’s. Echt vreemd is dat niet als
je beseft dat chlorofyl het product is van fotosynthese (de interactie
tussen zonlicht en water) en dat dit voor het eerst plaatsvond in de
zee. Fotosynthese leidde tot groene, eencellige organismen en deze
spoelden aan op het land om zo de basis te vormen voor het plantenleven.
Uit de onmiskenbare genetische verwantschap tussen mensen
en dieren enerzijds en de zee en groene planten anderzijds, kunnen
we heel duidelijk zien dat mensen en dieren ontstaan zijn uit zee- en
plantenleven. Zeemineralen en groene planten bevatten DNA- en
RNA-informatie die vanwege deze verwantschap herkend worden
door onze cellen. Groene planten en zeemineralen zijn alkalisch en
werken verzuring en ziekte tegen.
Zowel zeewater als groene planten zijn opgebouwd rondom het
mineraal magnesium. Nu kunnen we ook begrijpen waarom juist
magnesium het wondermineraal is dat ontspanning en gezondheid
bevordert in plaats van samentrekking en verzuring. Magnesium is
het mineraal van het leven.
Wat bedekt onze Aarde? Van fysieke buitenkant is 70 procent
zeewater, zoals gezegd, en bedekken groene planten het grootste deel
van de overige 30 procent. Moeder Aarde toont ons gezondheid op
een presenteerblaadje: eet gezonde groene planten en drink gezond
zeewater. Van beiden is de voorraad oneindig vanwege de natuurlijke
kringlopen. Wie dus lang en gezond wil leven zonder ziekte alkaliseert
en mineraliseert zichzelf.
2.4 De functie van ziekte
Maar als de natuur dan inderdaad zo prachtig mooi in elkaar steekt,
waarom worden we dan toch nog ziek? Eigenlijk is het antwoord al
gegeven, in het voorgaande. Maar laten we nu eerst maar eens naar
onvoorwaardelijke Liefde kijken.
Liefde is de helende kracht van de natuur. Onvoorwaardelijke
Liefde definiëren wij als geven zonder te nemen of iets terug te ver-
22
Inleiding in de Salveologie
wachten. De Natuur is één en al Liefde. Zij geeft voortdurend zonder
ooit iets terug te nemen. De zon schijnt. De bladeren en vruchten
groeien. We mogen al deze natuurlijke vruchten van Liefde allemaal
ontvangen, zonder dat de Natuur iets van ons terugvraagt.
Liefde is daarom ook het enige afdoende antwoord op een verminderde
gezondheid. Alleen door onvoorwaardelijke Liefde te geven
aan onszelf zoals we nu zijn, dus ook inclusief eventuele ziekte,
stellen we de natuur in staat haar werk te doen en onze gezondheid te
optimaliseren. Onze Liefde bereikt op die manier onze eigen bodem
en wortels - de omgeving van onze cellen - waardoor werkelijke genezing
mogelijk wordt.
Door onszelf los te zien van onze ziekte en deze ziekte te haten
en de oorlog te verklaren, haten we dat deel van onszelf dat ons niet
bevalt en voeren we oorlog tegen onszelf. Daarmee gaan we dan tegen
de Cosmische Liefdeskracht van de natuur in, met uiteindelijk de
onvermijdelijke, vroegtijdige dood tot gevolg.
Ziekte is leven en dood tegelijk en wij kunnen dagelijks een keuze
maken of wij ons bezig houden met negatieve, ziekmakende doodsenergie
of positieve, gezondheidsbevorderende levensenergie. Ziekte
biedt ons een unieke kans om te overdenken waar we mee bezig zijn
en de noodzakelijke veranderingen te maken qua voeding, maar ook
op het emotionele, energetische en zelfs spirituele vlak. Het gaat om
het geheel (holisme), want alleen met goede voeding komen we er
niet.
Als we onszelf emotioneel of energetisch blokkeren, dan komen
al die goede voedingsstoffen niet of niet voldoende binnen.
Ziekte is daarom onze leermeester. Als we de les goed leren, dan
leren we de Liefde in onszelf en anderen te vinden. We gaan dan in
de (ver-) gevende kracht van de natuur staan. Als we de les niet goed
leren, dan nekt de ziekte ons en mogen we het in een volgend leven
nog maar eens proberen.
Onze leermeester Ziekte probeert ons te laten leren dat natuurlijke
gezondheid een gevolg is van een goede voedingsbodem.
Gezondheid is het gevolg van een natuurlijke groeikracht die begint
bij de bodem en dan van onderen naar boven gaat. Dit voedt de
Inleiding in de Salveologie 23