thilala_juni2012 - Thila Coloma

thilala_juni2012 - Thila Coloma thilala_juni2012 - Thila Coloma

thilacoloma.be
from thilacoloma.be More from this publisher
13.09.2013 Views

vt’s Wederom! Wederom is het van dat: de deadline voor het schrijven van de maandschors is weer overschreden. De druk en het ongeduld – begripvol ongeduld evenwel, het moet gezegd worden – vanwege de hoofdredactie nemen toe. Men zou kunnen denken dat na een jarenlange carrière het schrijven wel los zou lopen, dat de auteur en de drukpers volledig op elkaar afgesteld zijn. Niets blijkt echter minder waar. Met een leeftijd die aan het pensioensgerechtigde grenst, groeit het besef dat de tijdslimiet onvermurwbaar is. De derde vrijdag van de maand blijft de derde vrijdag van de maand. Maar vrijdag wordt steevast “voor één keer” zaterdag, en zaterdag wordt – “allé goed, maar volgende keer echt op tijd dan” – zondag. Het is en blijft een gevecht tegen de bierkaai. Het is een beetje dezelfde strijd die Cervantes reeds eeuwen geleden liet voeren door zijn hoofdpersonages. Hier komt de kat op het koord en de aap uit de mouw, want zo’n gevecht tegen windmolens, dat heeft tegelijk iets stoers en mannelijks, maar ook iets schattig. En, beste lezer, een combinatie van schattigheid en stoere mannelijkheid gaat hand in hand met het populaire imago van de antiheld. Dit imago van antiheld is – volkomen terecht – een voorkomen waar men niet zelden tevreden mee is, zelfs al doet men soms alsof dit niet zo is. Toch vormt dit voor de meer zelfkritische geesten onder ons slechts de basis voor het ultieme alter ego, namelijk dat van een held. En hier kom ik tot de essentie van mijn relaas, tot een levenservaring die ik jullie allen graag wil bij brengen, tot het streven naar de Übermensch in onszelf (in Nietzsche’s visie dan toch, niet in de nationaalsocialistische gedachtegang), tot het Über-ich zelve. Want, en onthoud dit goed, in mijn donkerste en diepste overpeinzingen kwam ik tot het besef dat men om een held te worden niet meer moet doen dan met andere antihelden samen te hokken en te streven naar een ideaal dat men zelf belangrijk acht. 30

Neem nu bijvoorbeeld de drie musketiers. Zij waren niet meer dan dronkenlappen, vraatzuchtige lawaaimakers, en vrouwenzotten, die toch geliefd en geroemd waren, en dat omdat ze zich als antihelden verenigden voor een in hun ogen heroïsch doel. Ik zou dan ook graag de – weliswaar niet onbescheiden – vergelijking willen maken tussen Athos, Porthos en Aramis en een willekeurige driekoppige leidingsploeg van TC. En nu we onszelf toch laatdunkend uitlaten, denk ik dat VT’94 prompt tot D’Artagnan mag worden herdoopt, de vierde musketier zonder dewelke de drie anderen nooit zulk een wereldfaam zouden hebben genoten. Maar goed, met al deze beeld- en grootspraak en dit pseudopsychologische betoog weten we – zoals steeds – nog niet wat we in juni gaan doen, en moet dit op het einde in een notendop worden samengevat. - Zondag 3/06: geen vergadering - Zaterdag 9/06 en 16/06: avondvergadering. Telkens van 18u30 tot 21u30, en neem voor de zekerheid ook zwemgerief mee, ge kent dat hé. - Zondag 24/06: meer info volgt. Ook dat kent ge hé. - 4/07-20/07: Noorwegen me dunkt. Maar goed, we gaan de huid niet verkopen voor de beer geschoten is. 31

vt’s<br />

Wederom! Wederom is het van dat: de deadline voor het<br />

schrijven van de maandschors is weer overschreden. De druk en<br />

het ongeduld – begripvol ongeduld evenwel, het moet gezegd<br />

worden – vanwege de hoofdredactie nemen toe. Men zou<br />

kunnen denken dat na een jarenlange carrière het schrijven wel<br />

los zou lopen, dat de auteur en de drukpers volledig op elkaar<br />

afgesteld zijn. Niets blijkt echter minder waar. Met een leeftijd<br />

die aan het pensioensgerechtigde grenst, groeit het besef dat de<br />

tijdslimiet onvermurwbaar is. De derde vrijdag van de maand<br />

blijft de derde vrijdag van de maand. Maar vrijdag wordt steevast<br />

“voor één keer” zaterdag, en zaterdag wordt – “allé goed, maar<br />

volgende keer echt op tijd dan” – zondag. Het is en blijft een<br />

gevecht tegen de bierkaai.<br />

Het is een beetje dezelfde strijd die Cervantes reeds eeuwen<br />

geleden liet voeren door zijn hoofdpersonages. Hier komt de kat<br />

op het koord en de aap uit de mouw, want zo’n gevecht tegen<br />

windmolens, dat heeft tegelijk iets stoers en mannelijks, maar<br />

ook iets schattig. En, beste lezer, een combinatie van schattigheid<br />

en stoere mannelijkheid gaat hand in hand met het populaire<br />

imago van de antiheld.<br />

Dit imago van antiheld is – volkomen terecht – een voorkomen<br />

waar men niet zelden tevreden mee is, zelfs al doet men soms<br />

alsof dit niet zo is. Toch vormt dit voor de meer zelfkritische<br />

geesten onder ons slechts de basis voor het ultieme alter ego,<br />

namelijk dat van een held. En hier kom ik tot de essentie van mijn<br />

relaas, tot een levenservaring die ik jullie allen graag wil bij<br />

brengen, tot het streven naar de Übermensch in onszelf (in<br />

Nietzsche’s visie dan toch, niet in de nationaalsocialistische<br />

gedachtegang), tot het Über-ich zelve. Want, en onthoud dit<br />

goed, in mijn donkerste en diepste overpeinzingen kwam ik tot<br />

het besef dat men om een held te worden niet meer moet doen<br />

dan met andere antihelden samen te hokken en te streven naar<br />

een ideaal dat men zelf belangrijk acht.<br />

30

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!