thilala_juni2012 - Thila Coloma
thilala_juni2012 - Thila Coloma
thilala_juni2012 - Thila Coloma
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
VOORWOORD<br />
De groene vlekjes zweefden over het oppervlak van de soep, als monsters ter<br />
grootte van suikerkorrels. Pe-ter-se-lie, had de leidster ze genoemd. Bah. Tot<br />
overmaat van ramp werd de soep hier niet gewoon uit een bord gegeten.<br />
Zonder dat ook maar een tikkeltje vreemd te vinden gebruikte iedereen een<br />
ijzeren doos, die nog het meest leek op een voederbak voor een hond.<br />
Afwassen gebeurde in plastic teiltjes die gevuld waren met een mengsel dat<br />
voor een derde bestond uit water. De overige twee derden waren de<br />
etensresten van diegenen die voor jou een plaats hadden weten te<br />
bemachtigen. Het was nog maar de eerste dag van deze Holiday to Hell, en<br />
de anonieme kapoen dacht al serieus na over een vluchtroute. Via de beek<br />
stroomopwaarts tot het volgende dorp, en daar een vriendelijke boer zoeken<br />
die af en toe met zijn tractor naar Mechelen reed. Kon niet mislopen. Tenzij<br />
de vriendelijke boer in kwestie een minder vriendelijke rottweiler op zijn erf<br />
had lopen. Toch nog maar even uit die ijzeren doos eten dan. De volgende<br />
dag werd de kapoen met een rothumeur wakker. Even snoozen bleek hier<br />
geen optie. Je werd de tent uitgejaagd. Rennen voor je leven, dat lieten ze je<br />
doen. Spartaanse drill. In je pyjama. Op je Crocs. Na het ontbijt volgt een<br />
eerste vervelende hindernis. Stratego, puh. Even treuzelen in de tent dan<br />
maar, doen alsof je je eigen veters niet kan strikken. En dan toch, uiteindelijk,<br />
noodgedwongen meelopen naar het bos. De kapoen krijgt een bom. Ondanks<br />
alle moeite om niet enthousiast over te komen, voelt hij toch een kleine<br />
adrenalineopstoot. Bij elke maarschalk die onze kapoen terugstuurt naar zijn<br />
kamp stijgt de spanning. Wie weet is hij straks diegene die de vlag te pakken<br />
krijgt. Wie weet wordt hij de held van het verhaal. Met rode wangen van de<br />
inspanningen rent de troep kapoenen van het bos naar de eettent. Onze bom<br />
loopt vooraan, de vlag zwaait hij fier boven zijn hoofd. Uitgehongerd begint<br />
hij te eten uit zijn ijzeren doos. De rest van het kamp vliegt voorbij. Dagtocht,<br />
woudloperskeuken, totemproeven kijken: alles blijkt even leuk met de nodige<br />
dosis ongezond verstand. De bussen komen aan in Mechelen. Zodra onze<br />
kapoen mama ziet, loopt hij naar haar toe. Hij hoopt dat ze soep met<br />
peterselie heeft gemaakt.<br />
juni<br />
3