kun je het MER rapport downloaden - Ademloos

• niet homogene snelheidsverdeling in de grote doorsnede van de uitlaat van de ketel;
• niet homogeen NOx-profiel in de uitlaat van de ketel;
• niet homogeen temperatuurprofiel in de uitlaat van de ketel;
• niet homogene dosering van het reagens.
Ammoniak wordt betrokken middels aansluiting op een ammoniakleiding van BASF die reeds
aanwezig is en loopt langs de Scheldelaan. Omdat deze toevoer van ammonia niet continu is,
zal tussen het aftappingspunt van de leiding en de E.ON-installaties een buffertank (95m³)
opgesteld worden. Er is voor gekozen om niet alle NOx-reducerende maatregelen in de ketel te
treffen, teneinde het gehalte onverbrand in de vliegas laag te houden. Het verwachte gehalte
aan onverbrand bedraagt circa 1%. Vliegas van deze kwaliteit kan in zijn geheel in
hoogwaardige toepassingen, zoals de cement- en de betonindustrie droog worden afgezet
(conform de wettelijke bepalingen en erkenningsprocedures). Teneinde hoge
reductiepercentages te bereiken moeten de inhomogene snelheidsprofielen en
concentratieprofielen homogeen worden gemaakt. Tevens moet het reagens (ammoniak)
zodanig worden gedoseerd dat het homogeen wordt verdeeld over de doorsnede van het
kanaal. Aan deze eisen kan in grote installaties alleen tot op zekere hoogte worden voldaan. Bij
een overall verwijderingsrendement van circa 90% wijken de lokale verwijderingspercentages
hierbij ongeveer 5-7 procentpunten af. In de gebieden met een verwijderingspercentage van
circa 95% is er aan het einde van de katalysator weinig NOx beschikbaar om nog met de
ammoniak te reageren. Het lokaal hoge verwijderingspercentage leidt tot een hogere
ammoniakslip hetgeen negatieve effecten heeft op de nageschakelde apparatuur en de vliegas
verontreinigt met ammoniak. Het laatste is volstrekt onacceptabel omdat de vliegas dan niet
meer gebruikt kan worden in de bouwindustrie en alle vliegas naar een stortplaats moet worden
afgevoerd. Bij hoge verwijderingspercentages moet de verhouding tussen NOx en ammoniak
worden verbeterd, waarvoor beperkte mogelijkheden zijn in de grote rookgaskanalen van
centrales. Zelfs bij de installatie van twee of meer mengers is het effect op de homogenisatie
van het stromingsprofiel beperkt. Dit is gedemonstreerd bij een modelonderzoek voor de
centrale in de Maasvlakte te Nederland. De inbouw van een additionele menger had geen
positieve invloed op het stromingsprofiel in het rookgaskanaal. Gezien het bovenstaande is een
hoger reductiepercentage dan circa 90% niet mogelijk. Er wordt tot slot niet geopteerd voor een
doekenfilter omdat deze techniek (ondanks het feit dat zij in de BREF-LCP wordt weerhouden)
een reeks nadelen heeft. Zo hebben doekenfilters een veel grotere drukval dan elektrofilters:
daar waar bij elektrofilters een drukval van 1-2 mbar optreedt, moet voor een doekenfilter
worden gerekend met een drukval van 12 -15 mbar. De veel hogere drukval leidt in combinatie
met het rookgasdebiet tot een toename van het eigen elektriciteitsverbruik met 2 MW. Verder is
een operationeel nadeel van de doekenfilter dat bij het optreden van lekkages in doeken het
verwijderingsrendement snel afneemt. In dat geval moet de installatie elke drie jaar stilgelegd
worden om de doeken te vervangen, dit terwijl elektrofilters automatisch worden gewassen.
Door DeNOx na een stoffilter te plaatsen is men ook niet in staat om een hoger
verwijderingsrendement te bekomen. Men heeft wel een impact op de ammoniakconcentratie in
de vliegas, maar men heeft geen impact op de eventuele hogere ammoniakemissie in de
schouw.
SGS Belgium NV Juni 2009 Niet-technische samenvatting 838
Projectnummer: 07.0309