kun je het MER rapport downloaden - Ademloos

'Domein Ravenhof' te Stabroek wordt gekenmerkt door het rechthoekige kasteel uit het begin
van de 19de en 20ste eeuw, ingeplant in een eveneens rechthoekig, omgracht domein,
omgeven door het Moretusbos. Aan de zuidzijde wordt het kasteel geflankeerd door een grote
vijver en geplaveid erehof. Aan de noordelijke zijde staat een koetshuis, vermoedelijk
teruggaand tot het begin van de 20ste eeuw. Van het bijhorende, intacte, stervormige park,
was reeds sprake bij Ferraris (1777) en Vandermaelen (1854). Dit park is opgebouwd uit een
afwisseling van hoogstammig loof- en naaldhout en wordt doorsneden door een aantal dreven,
waarvan die tussen de kerk van Putte en het kasteel de opmerkelijkste is. Tussen de
bospercelen komen enkele kleinere landbouwpercelen voor en zorgt de aanwezigheid van
zandheuvels voor microreliëf. De deels historisch stabiele bossen van het kasteelpark lopen
verder naar het noorden over de rijksgrens met Nederland, waar zich het resterende deel van
het park situeert.
De intacte, stervormige parkstructuur rond het 'Kasteel Ravenhof', met een aantal opmerkelijke
dreven, is ruimtelijk-structurerend dominant . De open ruimte tussen het bos en de
Antitankgracht langs de zuidrand, doorsneden door bomenrijen, vormt een sterk contrast met
de gesloten structuur van het kasteelpark. Enkele bomenrijen van Zomereik en knotwilg
verzorgen hier de relatie tussen de bosrand en de omgeving. Deze open ruimte met
landbouwpercelen moet worden bewaard, teneinde het zicht op de boszoom te verzekeren.
Langs de zuidzijde grenzend aan de Antitankgracht met de Schans van Smoutakker, is 'Domein
Ravenhof' deel van een cluster van waardevolle landschappen in het uiterste noorden van de
provincie Antwerpen.
Brakwaterschorren langsheen de Schelde ten noorden van Antwerpen (Code:A14001)
Deze ankerplaats betreft het schorrengebied (Galgenschoor, Groot Buitenschoor en Schorren
van Doel) langsheen beide oevers van de Schelde ten noorden van Antwerpen tussen de grens
met Nederland en het voormalige polderdorp Lillo. Daarnaast werd eveneens een gedeelte van
het historische polderdorp Doel, alsook de Prosperpolder en Prosperdorp opgenomen. Het
gebied wordt langs de oostkant ingesloten door industrie en haveninfrastructuur; de zuidgrens
wordt gevormd door de Liefkenshoektunnel. Het betreft de relicten van een uitgebreid en
ingewikkeld stelsel van 'buitendijkse gronden' die de mens doorheen de geschiedenis met
wisselende kansen steeds opnieuw heeft ingedijkt en omgezet naar vruchtbare cultuurgronden.
Op de kaarten van Ferraris (1777) en Vandermaelen (1850) herkennen we de ankerplaats als
een ingewikkeld rivieren- en geulenstelsel dat de toenmalige Westerschelde verbond met de
huidige Oosterschelde. In en rond het gebied kwamen slikken, schorren en moerassen tot
ontwikkeling, die op de hoger gelegen gronden onderbroken werden door kleine
bewoningskernen. Rond 1870 werd echter een verbinding tot stand gebracht tussen Zuid-
Beveland (NL) en het vasteland, waardoor de natuurlijke verbinding tussen de Wester- en
Oosterschelde verdween. Latere inpolderingen hadden een bijkomend verlies van slikke- en
schorrengebied tot gevolg. De vandaag resterende schorrengebieden zijn vroeger in cultuur
geweest o.v.v. intensieve begrazing. De hier en daar nog aanwezige greppelpatronen vormen
een historisch restant van deze beheersvorm. Verschillende dijkstructuren in het gebied kennen
eveneens reeds een lange geschiedenis.
Deze brakwaterslikken en schorren betreffen een onvervangbaar landschap- en vegetatietype
gezien hun zeer specifieke milieuomstandigheden en trage ontwikkelingsproces. In vergelijking
SGS Belgium NV Juni 2009 Discipline landschap 763
Projectnummer: 07.0309