kun je het MER rapport downloaden - Ademloos

is een belangrijke randvoorwaarde. Vanuit procestechnische- en veiligheidsredenen is het
gebruik van deze middelen echter noodzakelijk.
Een biocidebehandeling zal slechts sporadisch gebeuren en wordt uitgevoerd in een gesloten
circuit. In de winterperiode is deze behandeling niet nodig, in de zomer zijn de weersomstandigheden
bepalend. In normale omstandigheden zal deze behandeling 1 tot 4 keren per jaar nodig
zijn. Er zal ofwel een peroxyazijnzuurhoudend product ofwel chloordioxide dosering gebeuren.
Bij het gebruik van een peroxyazijnzuurhoudend product bedraagt de maximale concentratie in
het spuiwater 12 mg/l azijnzuur. Deze concentratie zal aanvankelijk zeer snel dalen en na 48
uren vrijwel zijn teruggevallen op 0 mg/l. Voor peroxyazijnzuur is de deskundige geen NOECwaarde
(No observed effect concentration) bekend.
Bij behandeling met chloordioxide is de concentratie veel lager, namelijk 0,2 – 0,3 mg/l. De
acute toxiciteit van actief chloor (LC50) voor vissen ligt in de range van 0,05 – 3,9 mg FO/l.
Toxische effecten bij ingezogen vis zijn dan ook niet uit te sluiten gedurende de 48 uur. Er
bestaan geen recente gegevens over de densiteit van vislarven in de Zeeschelde, waardoor de
impact niet kan berekend worden. Voor de aangezogen organismen betekent dit alleszins een
bijkomende stressfactor.
Voor plankton variëren de acute toxiciteitsniveaus van 0,02 FO/l (acute test bij 30 minuten) tot
1,8 =FO/l (48 uur test). Voor plankton zijn effecten op basis van de concentraties niet uit te
sluiten gedurende de 48 uur.
Hierbij moet men zich wel realiseren dat blootstellingsduur bij toxiciteitsexperimenten voor
vissen (48 tot 96 uur) en plankton (0,5 tot 96 uur), beduidend langer is dan de blootstellingsduur
van enkele minuten in koelwaterketens.
Het effect van conditioneringseffecten wordt als beperkt negatief beoordeeld. De invloed op de
organismen in de Schelde wordt als gevolg van de lage geloosde concentratie en de
verdunning als ‘verwaarloosbaar’ beoordeeld. De impact op het ecologische functioneren op dit
deel van de Schelde wordt als verwaarloosbaar ingeschat.
Effecten op de slikken en schorren
Op korte afstand van het projectgebied zijn de plaat van Lillo, het Galgenschoor en het
Ketenisseschor gelegen.
De uitstroomsnelheid van het thermisch afvalwater zal slechts 0,13 m/s bedragen. De impact op
het stromingspatroon van het water in de Schelde zal slechts zeer beperkt zijn. Er worden geen
erosie of afzettingsprocessen verwacht in de slikken en schorren.
De warmwaterpluim zal zich niet uitstrekken tot tegen de oevers van de Schelde. Bijgevolg zijn
er geen effecten te verwachten van de temperatuurverhoging op de slikken en schorren.
Eutrofiëring
Voor de methodiek en de beschrijving van de effecten wordt verwezen naar paragraaf
10.1.5.5.7.
SGS Belgium NV Juni 2009 Discipline fauna en flora 746
Projectnummer: 07.0309