kun je het MER rapport downloaden - Ademloos

maximum 5 ppm. Het NaOCl wordt als pulse dosering ingezet. De chloorverbinding wordt
gedurende de verblijftijd in het koelwatersysteem zo snel afgebroken, dat de concentratie ter
hoogte van het lozingspunt niet meer meetbaar zal zijn (zie discipline water). De resterende
reagentia worden na de lozing in de Schelde sterk verdund.
De acute toxiciteit van actief chloor (LC50) voor vissen ligt in de range van 0,05 – 3,9 mg FO/l.
Toxische effecten bij ingezogen vis zijn dan ook niet uit te sluiten. Er bestaan geen recente
gegevens over de densiteit van vislarven in de Zeeschelde, waardoor de impact niet kan
berekend worden.
Voor plankton variëren de acute toxiciteitsniveaus van 0,02 FO/l (acute test bij 30 minuten) tot
1,8 =FO/l (48 uur test). Ook voor plankton zijn effecten op basis van de concentraties niet uit te
sluiten.
Hierbij moet men zich wel realiseren dat blootstellingsduur bij toxiciteitsexperimenten voor
vissen (48 tot 96 uur) en plankton (0,5 tot 96 uur), beduidend langer is dan de
blootstellingsduur van enkele minuten in koelwaterketens.
Het effect van conditioneringseffecten wordt als beperkt negatief beoordeeld. De invloed op de
organismen in de Schelde wordt als gevolg van de lage geloosde concentratie en de
verdunning als ‘verwaarloosbaar’ beoordeeld.
Het effect van conditioneringseffecten wordt als beperkt negatief beoordeeld. De invloed op de
organismen in de Schelde wordt als gevolg van de lage geloosde concentratie en de
verdunning als ‘verwaarloosbaar’ beoordeeld.
10.1.5.5.6. Effecten op de slikken en schorren
Op korte afstand van het projectgebied zijn de plaat van Lillo, het Galgenschoor en het
Ketenisseschor gelegen.
Erosie en afzettingen
IMDC (2008) berekende dat het lozen van thermisch water via de uitlaatconstructie geen
wijzigingen van de stroomsnelheid van het Scheldewater op de oevers van de Schelde tot
gevolg heeft. Ter hoogte van de beschermde slikken en schorren zijn er bijgevolg geen
bijkomende erosies of slikafzettingen te verwachten. Het areaal van de slikken en schorren zal
constant blijven.
Temperatuur
Als de warmwaterpluim de bodem raakt, worden plaatsgebonden organismen blootgesteld aan
hogere temperaturen. Wieren en bodemdieren zijn over het algemeen minder gevoelig voor
hogere temperaturen, zeegras en schorreplanten zijn gevoeliger. Macro-invertebraten die leven
op droogvallende platen staan bloot aan sterke temperatuurschommelingen en zijn minder
gevoelig voor hoge temperaturen. Bodemdieren op droogvallende platen hebben over het
algemeen weinig hinder van de lozing van koelwater.
SGS Belgium NV Juni 2009 Discipline fauna en flora 726
Projectnummer: 07.0309