kun je het MER rapport downloaden - Ademloos

Impact van de centrale op de levensgemeenschap van vissen en kreeftachtigen in de
Schelde
Op basis van de densiteitsgegevens van vissen en kreeftachtigen kan men het totale aantal
individuen berekenen dat voorkomt tussen Antwerpen en Bath. Voor de periode waarin werd
bemonsterd (november 1995), kan men bijgevolg de globale impact van de elektriciteitscentrale
schatten voor de Beneden-Zeeschelde.
Maes et al berekende dat tussen Bath en Doel ongeveer 43 miljoen individuen voorkomen,
tussen Doel en Kallo bijna 130 miljoen en tussen Kallo en Antwerpen 22 miljoen.
De som van de aantallen organismen per deel geeft het totale aantal individuen in de Beneden-
Zeeschelde. Deze bedroeg in 1995 192 miljoen individuen in het gebied tussen Antwerpen en
de grens. Aangezien maximaal 150 miljoen organismen de centrale tussen eb en vloed
passeren, blijven er 40 miljoen individuen over die geen risico lopen om ingezogen te worden.
De impact van de centrale op de levensgemeenschap van de gehele Beneden-Zeeschelde is
hierdoor lager. Aangezien het visbestand op de Schelde gewijzigd is sinds 1996, moeten deze
waarde beschouwd worden als een ruwe schatting.
Op basis van bovenstaande gegevens beoordelen wij het globale effect op het Schelde
estuarium als niet significant (impact < 1%). Voor de wijting is de factor groter dan 1%, zodat de
impact voor deze vissoort groter kan zijn.
Impacten van aanzuiging op ander organismen
Organismen die niet worden afgeschrikt en die niet door het filtersysteem worden
tegengehouden doorlopen het volledige koelcircuit. Het betreft de kleinste organismen zoals
fytoplankton (algen), zoöplankton (copepoden, vislarven, viseieren, schelpdierbroed, kwallen)
en kreeftachtigen (aasgarnalen, garnalen, krabben) en kleine visjes. Afhankelijk van de soort en
de intensiteit van de stressfactor varieert de mortaliteit tussen 0 en 100% (Hartold en Jager,
2004). Speciaal voor deze kleinere organismen wordt de aanzuigsnelheid gereduceerd tot
ongeveer 0,3 m/s zodat hun ontsnappingskans vergroot wordt. Voor volwassen vissen is deze
snelheid geen probleem en zij zullen dan ook niet opgezogen worden indien zij van het
aanzuigpunt wegzwemmen.
Ter hoogte van het pompstation zijn 2 zeven voorzien. De eerste zeef dient om het grof vuil
tegen te houden en weg te nemen. De tweede zeef dient voornamelijk voor afscheiding van het
kleinere materiaal en om eventueel aangezogen vissen af te scheiden en via een retoursysteem
terug te voeren. Van de kleinere organismen die door de zeven heengaan, varieert de sterfte
door schade tijdens het doorvoeren door de centrale van 0 tot 100%, onder meer afhankelijk
van het soort organisme en de temperatuur van het water in de centrale. Mogelijk worden grote
hoeveelheden viseieren ingezogen, die niet op de zeven worden weerhouden en in grote
hoeveelheden afsterven.
Ook garnalen kunnen in aanzienlijke hoeveelheden worden ingezogen. Zo wordt voor de
Eemscentrale een inzuiging vermeld van 67 ton/jaar in 1996/1997 (Hadderingh et al, 1997).
Een onrechtstreekse impact van de aanzuiging van kreeftachtigen en eventuele mortaliteit van
vislarven is de verminderde voedselvoorziening voor andere organismen die hoger in de
voedselketen staan. De soorten die het estuarium gebruiken als opgroei- en foerageergebied
zijn namelijk afhankelijk van het grote voedselaanbod dat hier in normale omstandigheden
SGS Belgium NV Juni 2009 Discipline fauna en flora 715
Projectnummer: 07.0309