kun je het MER rapport downloaden - Ademloos

Tabel 10.7: Indeling van de vissoorten in kwetsbaarheidscategoriën voor sterfte door mechanische beschadiging.
Tolerante soorten Intermediair tolerante soorten Niet-tolerante soorten
paling dikkopje haring
snoekbaars brakwatergrondel sprot
rivierprik dunlipharder spiering
bot kleine zeenaald koornaarvis
tong baars
3d stekelbaars zeebaars
Op basis van onderzoek van visgemeenschap in de Beneden-Schelde kan men het aandeel
van deze categorieën in de totale visgemeenschap van de Schelde als volgt indelen:
• tolerante soorten: 1%;
• intermediair-tolerante soorten: 59,5%;
• niet-tolerante soorten: 39%.
Naast de tolerantie t.o.v. mechanische beschadiging kan er ook een tolerantie t.o.v. een
verhoogde temperatuur en een temperatuurshock in de centrale (tot boven 30°C) optreden. In
de studie van Maes wordt hierop niet verder ingegaan. Zonder onderscheid in vissoort te
maken, wordt gesteld dat de vissterfte bij een passage door de centrale tot 90% bedraagt. Voor
temperatuurgevoelige soorten mag men aannemen dat deze de doorgang door de centrale niet
overleven.
In het kader van de Habitatrichtlijn is de bescherming van volgende vissoorten belangrijk:
• Bijlage II-soorten: rivierprik;
bittervoorn.
Het aantal vangsten van de rivierprik in fuiken is laag. De rivierprik migreert echter hoofdzakelijk
in de hoofdgeul, zodat de fuikgegevens wellicht een onderschatting zijn van de werkelijke
aantallen.
Vermeldenswaardig is ook het sporadisch voorkomen van fint (bijlage II-soort). Deze soort blijkt
langzaam terug te komen in de Schelde.
Beoordeling van het effect
Impact door aanzuiging op vissen
Uit voorgaande blijkt dat veel jonge vissen en andere organismen sterven door inzuiging van
koelwater bij elektrische centrales. Maar leidt dit nu tot een onaanvaardbare aantasting van het
ecosysteem van het Schelde-estuarium?
Vissoorten in mariene milieus vertonen het kenmerk dat ze doorgaans veel nakomelingen
produceren, maar dat hiervan slechts een klein deel het volwassen stadium bereikt. Een
volwassen haring produceert bijvoorbeeld honderdduizenden eieren, waarvan slechts enkele
ontwikkelen tot een volwassen haring. Bij andere estuariene soorten ligt dit anders. De
zeenaald bijvoorbeeld produceert slechts een paar honderd eieren, doch door broedzorg
ontwikkelt zich hiervan een relatief groot aantal tot een volwassen exemplaar.
SGS Belgium NV Juni 2009 Discipline fauna en flora 711
Projectnummer: 07.0309