kun je het MER rapport downloaden - Ademloos

7.3. Discipline bodem en grondwater voor het scenario van de bijstook met
20% biomassa
Bijstook van max. 20% bijstook van biomassa-afval geeft voor de discipline bodem en grondwater
enkel een verandering met betrekking tot de depositie van dioxines. Uit de dispersieberekeningen
uitgevoerd binnen het deel lucht (zie berekeningen hoofdstuk 5) blijkt dat de jaargemiddelde
bijdrage in de depositie aan dioxines maximaal 6,0 pgTEQ/m².dag zal bedragen. Een depositie van
dioxines van 6,0 pgTEQ/m².dag komt voor de vergunningsperiode van 20 jaar overeen met een
depositie van 43.800 pgTEQ/m² of ca. 43,8 ngTEQ/m². Er wordt aangenomen dat de dioxines in de
bovenste 5 cm van de bodem terechtkomen of voor 1 m² in 0,05 m³ grond. Er wordt uitgegaan van
een dichtheid van 1,3 ton/m³ en een drogestofgehalte (DS) van ca. 85% of een dichtheid van 1 100
kg DS/m³. De ca. 43,8 ng dioxinen komen dan terecht in 55 kg DS, wat een concentratie in de
bodem zou geven na 20 jaar van ca. 0,795 ngTEQ/kg DS. Over de komende vergunningsperiode
(20 jaar) wordt aldus een totale bijdrage aan de depositie verwacht van maximaal 0,795 ngTEQ/kg
DS. De Duitse norm voor de bodemkwaliteit voor dioxines geeft als streefwaarde 5 ngTEQ/kg DS
aan. Onder deze norm is de bodem voor alle vormen van gebruik geschikt, inbegrepen het telen
van voedingsgewassen en begrazing door vee. De hierboven berekende depositie, door de
centrale op 20 jaar veroorzaakt ter hoogte van het depositiepluimmaximum, ligt een factor 6 onder
de Duitse streefwaarde. Op enige afstand (>1 km) van het bedrijf is de depositie vanuit de lucht op
de bodem nog meer beperkt, zodat er van de dioxinedepositie van elektriciteitscentrale op zich
geen effecten naar bodem en grondwater te verwachten zijn. Het belangrijkste gekende effect van
dioxines vindt plaats door depositie op bodem en gewassen. De dioxines kunnen daarna via
planteneters opgenomen worden in de voedselketen. Een gekend voorbeeld van dit effect is de
opname van dioxinen door koeien, waarna de dioxinen in de koemelk teruggevonden worden. De
meest nabij gelegen landbouwzones waar vee kan grazen of gewassen geteeld kunnen worden,
zijn de agrarische gebieden ten noordoosten, nl. de Stabroekpolder. De berekende
dioxineneerslag, veroorzaakt door de elektriciteitscentrale, bedraagt er als jaargemiddelde ca. 0,05
pgTEQ/m².dag. Volgens de bovenstaande redenering leidt dit na 20 jaar tot een concentratie in de
bodem van de Stabroekpolder van respectievelijk 0,0073 ngTEQ/kg DS.
Besluit
Deze depositie, door het alternatief project op 20 jaar veroorzaakt in de agrarische gebieden ten
noordoosten, ligt een factor 500 onder de Duitse streefwaarde. Hieruit blijkt dat de depositie van de
elektriciteitscentrale op zich geen effecten op de gezondheid van de mens veroorzaakt.
SGS Belgium NV Juni 2009 Discipline bodem en grondwater 558
Projectnummer: 07.0309