kun je het MER rapport downloaden - Ademloos

Resultaten gemiddelde zomer – optie Koeltoren
Stroomsnelheid
Door het onttrekken en lozen van het koelwater worden er in de directe zone rondom de in- en
uitlaatconstructies kleine veranderingen van de stroomsnelheid verwacht. Echter deze zijn
kleiner dan 0.05 m/s en derhalve verwaarloosbaar.
De constructie is zodanig verondersteld dat het uitstromende koelwater naar keuze in de
richting van de vaargeul of in de richting van de oever kan worden geloosd. De snelheid van het
uitstromende water is echter zodanig laag dat onvoldoende impuls aanwezig is om de invloed
over enige afstand merkbaar te laten zijn.
Dit is aangetoond door het uitvoeren van near-field berekeningen met het CORMIX model.
Deze laten zien dat het invloedsgebied van de uittreesnelheid op het omringende water zich
beperkt tot enkelemeters rond de uitlaatconstructie. Door het ontbreken van een sterke
horizontale uittreesnelheid zal tevens de invloed op de snelheden in de vaargeul of de oever
verwaarloosbaar zijn.
Temperatuur in het water
Door de geringe thermische vracht van de lozing (ondanks een conservatieve daggemiddelde
lozingstemperatuur van 30°C) is het effect op de algehele temperatuursverhoging van de
Schelde verwaarloosbaar, zowel tijdens doodtij als tijdens springtij. Met uitzondering van de
locatie direct naast het lozingspunt (zie hieronder) is er op geen enkele waterdiepte en op geen
enkele locatie langs de Schelde en haar oevers sprake van een significante (in relatie tot de
fout van het model) verhoging van de temperatuur. Dit wordt voornamelijk veroorzaakt door het
zeer geringe debiet (0.39 m 3 /s) in vergelijking tot het momentane debiet in de Schelde (orde
10.000 à 15.000 m 3 /s).
Uit modelberekeningen volgt dat de veranderingen in de temperatuur veel kleiner zijn dan 0.2°C
en binnen de marge vallen waarop resultaten zichtbaar zijn in de figuren. Figuren die het
verschil in temperatuur weergeven tussen het scenario en de referentie berekening zijn daarom
niet in het rapport opgenomen.
Temperatuur aan de bodem
Met uitzondering van de locatie direct naast het lozingspunt is ook aan de bodem op geen
enkele locatie langs de Schelde en haar oevers sprake van een significante (in relatie tot de
fout van het model) verhoging van de temperatuur.
Uit near-field berekeningen met CORMIX blijkt dat de saliniteit een groter effect heeft op het
gedrag van de warmwaterpluim dan de temperatuur zelf. Afhankelijk van de fase van het getij
zal de pluim ofwel opmengen met het omgevingswater of ten gevolge van het dichtheidsverschil
naar de bodem zakken. Het eerste geval treedt op gedurende het gehele getij met uitzondering
van de kenteringen. Wanneer het water opmengt neemt ook direct het dichtheidsverschil af,
waardoor de pluim niet snel meer zal dalen. Tijdens kentering zal de pluim binnen enkelemeters
naar de bodem zakken en opmengen met de omgeving. Er vindt in deze korte fase (hoogstens
een half uur per kentering) mogelijk enige accumulatie plaats in de directe omgeving van de
uitlaat.
Alleen tijdens kentering (0.5 h/kentering, 4 kenteringen/dag) wordt zeer lokaal in de omgeving
van het lozingspunt een verhoging van de maximumtemperatuur tot ca. 1.0°C verwacht. Deze
verhoging treedt mogelijk op over een lengte van circa 100 m aan weerszijde van het
SGS Belgium NV Juni 2009 Discipline water 524
Projectnummer: 07.0309