Margreet Steup over NPSLE Osteonecrose Huidproblemen ... - Nvle

Het symposium werd geopend door dr.
Bootsma, een naaste collega van professor
Kallenberg, die toelichting gaf op
de ‘triple A’ status van het symposium
over Afweer, ANCA (antistoffen die worden
gezien bij de ziekte van Wegener en
andere aandoeningen die ‘vasculitis’ genoemd
worden) en ANA (antistoffen die
worden gezien bij bindweefselziekten).
Professor ten Berge van het Academisch
Medisch Centrum Amsterdam
memoreerde hoe mede dankzij professor
Kallenberg de klinische immunologie
een plek heeft gekregen in de interne
geneeskunde en haalde herinneringen
op aan de tijd dat zij samenwerkten
voor de Nierstichting. Professor Kallenberg
werkte in een tijd waarin vanuit het
brede specialisme interne geneeskunde
diverse specialismen zich ontwikkelden
en een aparte status kregen; de immunologie
is één van die specialismen.
Professor Cohen Tervaert van het Maastricht
Universitair Medisch Centrum vertelde
over het grote aantal keren dat
professor Kallenberg in artikelen in de
medische vakliteratuur wordt geciteerd,
dat is ook een indicatie van zijn ‘triple A’
status. Veel van die artikelen gaan over
vasculitis en de rol van ANCA. Dat er
nu zoveel bekend is over de betekenis
van deze antistoffen is mede aan hem
te danken.
Een andere naaste collega van professor
Kallenberg, dr. Bijl sprak over ANA
en beantwoordde de titel van zijn lezing
Afscheidssymposium
Professor Cees Kallenberg
Donderdag 30 juni 2011
‘ANA: Aanvragen of Afschaffen?’ met de
stellige uitspraak: aanvragen! Laboratoriumonderzoek
samen met lichamelijk
onderzoek van patiënten die worden gezien
vanwege een bindweefselziekte als
lupus is van groot belang om een goede
behandeling in te kunnen zetten.
Tussen alle verhalen door over onder-
zoeken, wetenschappelijke publicaties
en veel respect voor de kwaliteiten van
professor Kallenberg als onderzoeker en
als behandelend arts liep als een rode
draad door het hele middagprogramma
het ophalen van veelal humoristische
herinneringen. Dat is ook zoals we bij de
NVLE onze voorzitter van de Medische
Adviesraad hebben leren kennen. Als je
zo’n zware baan jaar in jaar uit wilt volhouden
dan moet je je werk met plezier
doen, dan moet je samen met anderen
kunnen lachen en van tijd tot tijd ook om
jezelf kunnen lachen.
Na de pauze kreeg professor Kallenberg
het woord. Hij vertelde over zijn eigen
(promotie)onderzoek naar Raynaud.
Met veel enthousiasme sprak hij over
alle jonge collega’s die hij heeft mogen
begeleiden naar hun promotie. Bij ons
vertrek uit Groningen kregen we een
boek mee met op de omslag foto’s van
al die proefschriften. Hij vertelde over zijn
interesse voor patiënten bij wie hij een
goede diagnose wilde stellen. Om de
patiënt goed te kunnen behandelen is
laboratoriumonderzoek nodig, moeten
nieuwe behandelmethoden worden uitgetest
en vervolgens, soms na jaren van
speurwerk, komen er nieuwe behandel-
methoden waardoor patiënten nog weer
beter behandeld kunnen worden.
Professor Kallenberg sprak over zijn
vrouw die hem al die jaren tot steun is
geweest, over zijn kinderen die allen een
medisch beroep hebben gekozen en
natuurlijk ook over zijn secretaresse Kiki
Bugter die zoveel afspraken voor hem
heeft geregeld, omgezet, heeft helpen
herinneren.
Het was een prachtige middag, een
mooi afscheid voor een dokter die helemaal
niet ophoudt met werken. Het is
dan wel zo dat professor Kallenberg is
gestopt met zijn werk op de polikliniek
en hij ziet geen patiënten meer, maar in
de komende jaren blijft hij meewerken
aan onderzoek en blijft hij actief bij de
organisatie van stages in het buitenland
voor medische studenten. Ook voor de
NVLE blijft professor Kallenberg in beeld
omdat hij heeft toegezegd lid te willen
worden van het nieuwe bestuur van het
NVLE Fonds. Daar zijn we heel blij mee.
Professor Kallenberg heeft de veran-
dering van analoog naar digitaal mee-
gemaakt. De foto’s voor NVLE Venster
worden digitaal aangeleverd en daarbij
kan er iets fout gaan. Op de cover van
het juninummer staat de foto van professor
Kallenberg in spiegelbeeld afgedrukt.
Onze excuses daarvoor. Linksboven ziet
u een foto die gemaakt is op het afscheidssymposium,
een lachende Cees
Kallenberg tijdens zijn voordracht na de
pauze, een ‘triple A’ professor waardig.
Marja Kruithof
NVLE Venster september 2011 13