Lespakket 'Ik ben er voor mijn buurt' voor de derde graad - Ziekenzorg

Een kanarie in mijn hoofd - Ed Franck
ontcijferen’, zei Mo. ‘Als je die sleutel niet kent of niet kunt
ontdekken, blijft de boodschap geheim natuurlijk.’
‘Wat is de sleutel?’
‘Drie.’
‘Drie wat? Drie hoezo?’
‘Ken je het alfabet uit je hoofd?’
Wout knikte.
‘Bij elke letter die ik moest noteren, ben ik drie letters in
het alfabet opgeschoven!’ zei Mo triomfantelijk. ‘Dus moet jij
telkens drie letters terug als je het wilt ontcijferen!’
Wout deed het, letter voor letter. Langzaam verscheen het
woord DOMMERIK.
‘Bedankt, Mo’, zei hij.
‘Graag gedaan’, zei Mo. ‘Dus als jij me ooit een boodschap
moet bezorgen en je wilt niet dat Zure Wijn of wie dan ook het
begrijpt, dan weet je hoe het kan. Afgesproken?’
‘Afgesproken, Mo.’
Wout ging op het bed zitten. Wat een mooie buit weer, dacht
hij. De Vlaamse Primitieven, een stoepa en een geheimschrift.
Daar kon toch geen school tegenop?
‘Heb je je verlanglijstje voor de sint al klaar?’ vroeg Mo.
‘Daar ben ik te oud voor, Mo. Ik geloof niet meer in Sinterklaas.
Ik krijg een fi ets met twaalf versnellingen. Maar die had
ik zonder de sint ook wel gekregen.’
‘En zo verdwijnt langzaam alle magie uit een kinderleven’,
zei Mo. ‘Ik zou best nog wel willen geloven in de sint. Hij is
veel ouder dan ik en hij leeft nog. Dat geeft je hoop.’
Wout keek Mo aan. Zou hij het zeggen? Zou Mo hem niet
uitlachen?
‘Ik heb gisteren… in bed… toch nog een wens naar de sint
gestuurd’, zei hij aarzelend. ‘Dat… dat jij er nog een jaartje
mag bijdoen.’ Verlegen keek hij tussen zijn bengelende voeten
door naar de vloer.
‘Eén jaar maar?’ zei Mo. ‘Gul ben je niet!’
Wout bleef naar de vloer staren.
‘Kom eens hier’, zei Mo.
En toen voelde Wout Mo’s handen rond zijn hoofd, handen
die hem naar zich toe trokken. Mo kuste hem op zijn voorhoofd.
‘Meer krijg je niet van mij voor je sinterklaas’, zei hij.
een sinterklaas met een geheime boodschap 5