Lespakket 'Ik ben er voor mijn buurt' voor de derde graad - Ziekenzorg
Lespakket 'Ik ben er voor mijn buurt' voor de derde graad - Ziekenzorg
Lespakket 'Ik ben er voor mijn buurt' voor de derde graad - Ziekenzorg
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Een kanarie in <strong>mijn</strong> hoofd - Ed Franck<br />
v<strong>er</strong>kleed opdraven. Een kluns, hoor, je ziet het elastiekje aan<br />
zijn baard. En zijn twee pieten heb<strong>ben</strong> borsten die wiegelen als<br />
ze rondspringen!’<br />
Mo is we<strong>er</strong> op dreef, dacht Wout genietend. Hij was stilaan<br />
v<strong>er</strong>zot g<strong>er</strong>aakt op dit soort gekke gesprekjes. Ze <strong>de</strong><strong>de</strong>n een<br />
frisse wind <strong>er</strong>gens in zijn acht<strong>er</strong>hoofd waaien. Een wind die<br />
fl uist<strong>er</strong><strong>de</strong>: je hoeft niet altijd te piek<strong>er</strong>en.<br />
‘En dan krijgen we we<strong>er</strong> zo’n stomme chocola<strong>de</strong>lett<strong>er</strong>, <strong>de</strong><br />
e<strong>er</strong>ste lett<strong>er</strong> van je <strong>voor</strong>naam. Ik heb geluk met <strong>mijn</strong> M, me<strong>er</strong><br />
chocola<strong>de</strong> dan een I. En v<strong>er</strong>d<strong>er</strong> splitsen ze ons een speculaaskoek<br />
in <strong>de</strong> vorm van een hart in <strong>de</strong> maag en ik lust niet eens<br />
speculaas.’<br />
‘Ik wel’, zei Wout.<br />
‘Dan bewaar ik hem <strong>voor</strong> jou’, zei Mo. ‘En stik <strong>er</strong> niet in.<br />
Het zal trouwens <strong>mijn</strong> enige sint<strong>er</strong>klaasca<strong>de</strong>autje <strong>voor</strong> jou zijn.<br />
Ik kan niet naar een winkel.’<br />
‘Hoeft ook niet, thuis krijg ik genoeg.’<br />
Mo rol<strong>de</strong> met zijn ogen. ‘Al dat sint<strong>er</strong>klaasgedoe! Alleen<br />
maar goed om van <strong>de</strong> kind<strong>er</strong>en v<strong>er</strong>wen<strong>de</strong> ett<strong>er</strong>tjes te maken.<br />
Mijn oud<strong>er</strong>s, luist<strong>er</strong> goed, <strong>mijn</strong> oud<strong>er</strong>s waren zó arm dat ze<br />
nooit iets <strong>voor</strong> me kon<strong>de</strong>n kopen. En als sint<strong>er</strong>klaasdag nad<strong>er</strong><strong>de</strong>,<br />
zei <strong>mijn</strong> vad<strong>er</strong>: je mag kiezen, jongen, ofwel brengt <strong>de</strong><br />
sint een zakje pindanootjes, ofwel le<strong>er</strong> ik jou iets v<strong>er</strong>duiveld<br />
int<strong>er</strong>essants. Natuurlijk koos ik <strong>voor</strong> het laatste.’<br />
‘Wat heeft hij je zoal gele<strong>er</strong>d?’ vroeg Wout.<br />
Hij zag Mo na<strong>de</strong>nken. Wat gaat <strong>er</strong> nu we<strong>er</strong> uitrollen, dacht<br />
hij geamuse<strong>er</strong>d.<br />
‘Hij heeft me bij<strong>voor</strong>beeld gele<strong>er</strong>d hoe ik een geheime<br />
boodschap moest opstellen’, zei Mo. ‘En dat is me goed van<br />
pas gekomen in <strong>de</strong> oorlog, toen ik spion was.’<br />
Wout wachtte, maar <strong>er</strong> volg<strong>de</strong> niets. ‘Mo, le<strong>er</strong> me dat ook’,<br />
zei hij dan maar, want Mo zou koppig zwijgen tot hij het vroeg,<br />
dat wist hij intussen al.<br />
Mo glimlachte. ‘Haal uit <strong>de</strong> link<strong>er</strong>la een schrijfblok en een<br />
balpen.’<br />
En toen schreef hij in grote druklett<strong>er</strong>s GRPPHULN. Bij<br />
elke lett<strong>er</strong> moest hij even na<strong>de</strong>nken.<br />
Wout staar<strong>de</strong> <strong>er</strong>naar. ‘Onleesbaar’, zei hij. ‘Wat staat <strong>er</strong>?’<br />
‘Bij elke geheime boodschap hoort een sleutel om hem te<br />
een sint<strong>er</strong>klaas met een geheime boodschap 4