Lespakket 'Ik ben er voor mijn buurt' voor de derde graad - Ziekenzorg

Een kanarie in mijn hoofd - Ed Franck
Mo’, zei Zure Wijn terwijl ze onderzoekend rondkeek. ‘Waar
is die vogel?’
‘Buiten’, zei Mo.
‘Nee, hij zit hier ergens. Waar is zijn kooi?’ Ze liep rond,
keek zelfs achter Mo’s leunstoel, liep toen de badkamer in.
‘Waar heb je hem verborgen, Mo?’
‘Misschien onder het bed?’ zei Mo.
Ze luisterde aandachtig, knielde toen voor het bed neer en
stak haar hoofd eronder, met haar achterste in de lucht.
‘Mooi kontje’, grinnikte Mo.
Met een rood hoofd kwam ze weer tevoorschijn, met de recorder
in haar hand.
Zo breed heb ik Mo’s grijnslach nog nooit gezien, dacht
Wout. Dadelijk valt zijn gezicht nog uit elkaar.
Zure Wijn gooide de recorder op het bed, met een gezicht
alsof ze zich van iets heel vies ontdeed. ‘Ik zal het er met de
directrice over hebben’, zei ze.
‘Doe maar’, zei Mo. ‘Een kanarie in een kooi is verboden,
maar een kanarie in een cassetterecorder, daar zegt het reglement
niets over.’
Zure Wijn keek van de recorder naar Wout. ‘Ik vraag me af
of je wel een goede invloed op die jongen hebt’, zei ze.
‘Dat weet alleen God’, zei Mo. ‘En tot nu toe heeft die nog
niet ingegrepen.’
Zure Wijn stak haar kin in de lucht en stapte op. Bij de deur
draaide ze zich om. ‘De bel dient voor noodgevallen, niet om
mensen te pesten’, zei ze.
‘Zegt welk artikel van het reglement?’ vroeg Mo.
Er kwam een onduidelijk geluid uit de keel van Zure Wijn
en met een ruk trok ze de deur achter zich dicht.
Mo stak zijn hand uitnodigend in de hoogte en Wout gaf er
een klap op.
‘Hebben we eigenlijk al ooit een veldslag verloren?’ vroeg
hij.
‘Nee, generaal’, zei Mo. ‘De vijand ligt op apegapen.’
Hij legde zijn handen in zijn nek en keek Wout met glinsterende
ogen aan. ‘Wat een heerlijke verjaardag’, zei hij. ‘Daar
zou je met plezier negentig voor worden. Laat de kanarie nog
eens fl uiten!’
een kanarie zonder kooi 6