Lespakket 'Ik ben er voor mijn buurt' voor de derde graad - Ziekenzorg

Een kanarie in mijn hoofd - Ed Franck
Wout knikte, verschoof de microfoon in haar richting en
drukte de knop weer in.
‘Dag Mo. Ik ben Henrietta, de buurvrouw van Wout. Gelukkige
verjaardag! Mijn Flupje heeft zijn best voor je gedaan.
Geniet ervan en neem maar een dubbele borrel!’ Ze giechelde
als een ondeugend meisje.
Wout speelde alles nog eens af. Het klonk goed, het was
geen prullenrecorder. Hij borg alles op in een plastic draagtas.
Bij de deur gaf de buurvrouw hem twee prikkende wangzoenen.
‘Soms heb ik er spijt van dat ik nooit kinderen heb
gewild’, mompelde ze. ‘Maar niet iedereen krijgt zo’n lot uit
de loterij als jij.’
‘Moet je tegen mijn vader zeggen’, zei Wout.
Thuis nam hij de muts en sjaal van Moedervlek van de haak.
Hij zag zijn ouders in de tuin bladeren bijeenharken. ‘Ik ga
naar Mo, met mijn cadeautje!’ riep hij. Hij verdween voor ze
hem om uitleg konden vragen, hij had opeens haast. Hij wilde
Mo’s gezicht zien als hij de kanarie hoorde.
Het park lag er prachtig bij, met al dat rood en bruin en oker
van de afgewaaide bladeren. Maar deze keer bleef Wout niet
staan om naar het kleurrijke tapijt te kijken.
Toen hij uit de lift stapte, zag hij Sluiervrouw in haar deuropening
haar rolstoel met korte rukjes voor- en achteruit schuiven.
‘Waar zijn mijn stoffer en blik?’ riep ze naar Wout. ‘Ik
moet nog poetsen, met een groot gezin heb je geen moment
voor jezelf!’ Ze begon aan de knoopjes van haar jurk te rukken,
alsof ze een aanval van machteloze woede kreeg.
‘Ik moet eerst even naar Mo’, mompelde Wout en hij haastte
zich verder. De deur van Moedervlek was dicht en voor één
keer kwam hem dat goed uit. Maar hij botste bijna tegen de
klusjesman, die uit de kamer tussen Moedervlek en Mo kwam.
Zijn overall zat vol verfspatten.
‘Rotklus’, bromde hij. ‘En het moet altijd zo snel. Over drie
dagen komt de nieuwe al.’
Wout wist wat het betekende. Als er iemand stierf, herschilderde
de klusjesman de kamer, had Mo hem ooit verteld. Wout
had hier één keer een man in bed zien liggen staren naar het
plafond, met de deken tot aan zijn neus opgetrokken.
De klusjesman keek naar Wouts draagtas. ‘Kom je me een
een kanarie zonder kooi 3