Lespakket 'Ik ben er voor mijn buurt' voor de derde graad - Ziekenzorg

Een kanarie in mijn hoofd - Ed Franck
Een kanarie die prachtig fl oot. Wout hoorde hem vaak dwars
door de scheidingsmuur zingen.
Hij klopte aan. De buurvrouw was een gezellig mens van
rond de vijftig, die leefde van wat haar man haar had nagelaten.
Vaak liep ze de hele dag rond in een diepblauwe ochtendjas
met fl uwelen kraag. Af en toe lokte ze Wout naar binnen voor
een babbeltje. De haartjes op haar bovenlip prikten als ze hem
dan bij het weggaan een zoen gaf.
‘Wout!’ zei ze, terwijl ze bijziend over haar bril tuurde. ‘Wat
een zondagse verrassing! Kom binnen, jongen.’
‘Eigenlijk kom ik voor de kanarie’, zei Wout toen ze in de
woonkamer waren.
Hij legde zijn plan uit, waarop de buurvrouw met haar handen
begon te wapperen en riep: ‘Wat ééénig dat mijn Flupje
een rol kan spelen in zóóó’n mooi plan! Geen probleem, hoor,
ik krijg hem altijd aan het zingen. Altijd! Zet je spullen maar
klaar.’
Ze liep naar de kooi. Een prachtige kooi die op een miniprieeltje
leek, met krullerige versierselen van ijzerdraad in een
zachtgroen kleurtje. Ze stak haar neus haast tussen de tralies
en begon met een fl emend stemmetje tegen de kanarie te praten.
‘Flupje is zoet, Flupje is braaf. Flupje gaat voor mammie
zingen, hè, jongen? Heel mooi zingen, want Flupje is graag bij
mammie, niet? Ga je je best doen? Ga je mammie een plezier
doen, zoetekoekje?’
De kanarie huppelde op zijn stokje heen en weer en hield
zijn kopje schuin, alsof hij aandachtig luisterde.
De buurvrouw maakte lokkende geluidjes met haar tong,
tuitte haar lippen en fl oot twee keer kort, zonder melodie. En
meteen barstte de kanarie los, Wout was net iets te laat met het
indrukken van de opnametoets.
Met kleine onderbrekingen bleef de kanarie zingen zolang
de vrouw met haar hoofd zachtjes voor de kooi heen en weer
bleef wiegen, alsof ze hem hypnotiseerde. Pas na wel vijf volle
minuten gaf hij er de brui aan en ging zaadjes pikken.
‘Geweldig’, zei Wout. ‘Mo springt tegen het plafond als hij
dit hoort.’
De buurvrouw wees naar het microfoontje. ‘Zal ik… Mag
ik iets tegen die Mo zeggen?’
een kanarie zonder kooi 2