Lespakket 'Ik ben er voor mijn buurt' voor de derde graad - Ziekenzorg

Lespakket 'Ik ben er voor mijn buurt' voor de derde graad - Ziekenzorg Lespakket 'Ik ben er voor mijn buurt' voor de derde graad - Ziekenzorg

ziekenzorg.be
from ziekenzorg.be More from this publisher
13.09.2013 Views

Een kanarie in mijn hoofd - Ed Franck Helaas stapte Zure Wijn mee in de lift. Ze keek wantrouwig naar de zak en snoof de lucht in. ‘Wat ruik ik?’ zei ze. ‘Friet? Voor Mo?’ ‘Nee, voor mij’, zei Wout. ‘Ik heb nog geen avondeten gehad vandaag. Geen tijd gehad.’ ‘Als je hem maar niet mee laat eten’, zei ze streng. ‘Natuurlijk niet, ik wil hem niet dood.’ Gelukkig stapte ze uit op de tweede verdieping. Triomfantelijk zwaaiend met het zakje kwam hij de kamer van Mo binnen. Hij plofte het op zijn schoot neer. ‘Alsjeblieft!’ Mo haalde voorzichtig het frietzakje en het bakje met de frikandellen tevoorschijn, alsof hij een kostbare schat uit puin opdiepte. Hij begon met zijn lippen te smakken, doopte een grote friet in de mayonaise en stak hem met gesloten ogen in zijn mond. ‘Mmm…’ zuchtte hij verzaligd. ‘Hoe ging het binnensmokkelen?’ vroeg hij terwijl hij gulzig een groot stuk frikandel afbeet. ‘Ik heb twee keer moeten liegen’, zei Wout. ‘In een oorlog heet dat niet liegen’, zei Mo. ‘Daar noemen ze het: de vijand misleiden. Dat mag.’ Wout knikte. Mo propte twee frieten tegelijkertijd in zijn mond. ‘Heb ik je al verteld van toen ik als spion door de Duitsers gevangen werd genomen? Bij de ondervraging loog ik tot ik groen zag. Maar toen staken ze naalden onder mijn vingernagels. Lekkere friet, zeg!’ Wout keek toe hoe Mo smulde. Zijn hele gezicht danste. ‘Wout jongen,’ zei hij, ‘je kunt je niet voorstellen hoe ik nu geniet.’ Ik hoef het me niet voor te stellen, ik zie het, dacht Wout en hij werd er helemaal warm van. ‘Zo’, zei Mo toen alles op was. ‘Als de helpster straks mijn volle bord komt ophalen, zeg ik gewoon dat ik in hongerstaking ben gegaan. En dan ga ik genieten van het gezicht van Zure Wijn als die komt binnenstormen!’ ‘Weer een veldslag gewonnen, Mo’, zei Wout. ‘Tot woensdag.’ Vier-op-een-rij met friet 7

Een kanarie in mijn hoofd - Ed Franck Een kanarie zonder kooi Wout kroop de trap naar de zolder op, klapte het luik omhoog, knipte het licht aan en liep recht naar de hoek met de grote rieten mand. Ooit had hij daarin een oude cassetterecorder ontdekt, bij andere afgedankte spullen van zijn vader. Hij haalde het ding eruit en zag met een zucht van opluchting dat er nog een cassette in zat. Hij rommelde nog wat verder, tot hij een microfoontje met een kabeltje vond. Het was echt wel een ouderwets model. Hij haastte zich naar beneden, benieuwd of het ding nog werkte. ‘Ik was helemaal vergeten dat we dat nog hadden’, zei zijn vader verbaasd. ‘Moet je voor school een interview afnemen?’ ‘Mm’, zei Wout. Hij was te druk bezig om de recorder te installeren. Hij spoelde de cassette terug. Mooi, dat werkte nog. Hij drukte op de playknop en hoorde een stem zingen. Nou ja, poging tot. Hij verstond bloemige weiden en malse meiden. ‘Dat ben jij!’ zei hij tegen zijn vader. ‘Een of ander verjaardagsfeestje, als ik me goed herinner. En dan moet er gebruld worden. Na de nodige biertjes natuurlijk.’ ‘Was mama erbij?’ vroeg Wout. ‘Wat vond ze van die malse meiden?’ ‘Ik zei dat zij de malste was en toen vergaf ze me het liedje.’ Wout plugde de microfoon in. ‘Even controleren of hij nog opneemt.’ Hij drukte op de knop met de rode stip, zei: ‘Ik ben Wout en ik zing geen vieze liedjes’, spoelde terug en kreeg zijn zinnetje te horen. ‘Okidoki’, zei hij. Hij trok de kabel uit het stopcontact. ‘Zijn er nog batterijen? Dat is handiger.’ Zijn vader haalde er twee en Wout stopte ze in de recorder. ‘Ik ga naar de buurvrouw’, zei hij. ‘Voor het verjaardagscadeau voor Mo.’ Zijn vader keek hem met grote ogen aan. ‘Ik word hoe langer hoe minder uit je wijs, Wout’, zei hij. ‘Ik leg het later wel uit, papa.’ En weg was hij. De buurvrouw had geen man meer, maar wel een kanarie. een kanarie zonder kooi 1

Een kanarie in <strong>mijn</strong> hoofd - Ed Franck<br />

Een kanarie zond<strong>er</strong> kooi<br />

Wout kroop <strong>de</strong> trap naar <strong>de</strong> zold<strong>er</strong> op, klapte het luik omhoog,<br />

knipte het licht aan en liep recht naar <strong>de</strong> hoek met <strong>de</strong> grote<br />

rieten mand. Ooit had hij daarin een ou<strong>de</strong> cassett<strong>er</strong>ecord<strong>er</strong> ont<strong>de</strong>kt,<br />

bij and<strong>er</strong>e afgedankte spullen van zijn vad<strong>er</strong>. Hij haal<strong>de</strong><br />

het ding <strong>er</strong>uit en zag met een zucht van opluchting dat <strong>er</strong> nog<br />

een cassette in zat. Hij rommel<strong>de</strong> nog wat v<strong>er</strong>d<strong>er</strong>, tot hij een<br />

microfoontje met een kabeltje vond. Het was echt wel een oud<strong>er</strong>wets<br />

mo<strong>de</strong>l.<br />

Hij haastte zich naar <strong>ben</strong>e<strong>de</strong>n, <strong>ben</strong>ieuwd of het ding nog<br />

w<strong>er</strong>kte.<br />

‘Ik was helemaal v<strong>er</strong>geten dat we dat nog had<strong>de</strong>n’, zei zijn<br />

vad<strong>er</strong> v<strong>er</strong>baasd. ‘Moet je <strong>voor</strong> school een int<strong>er</strong>view afnemen?’<br />

‘Mm’, zei Wout. Hij was te druk bezig om <strong>de</strong> record<strong>er</strong> te install<strong>er</strong>en.<br />

Hij spoel<strong>de</strong> <strong>de</strong> cassette t<strong>er</strong>ug. Mooi, dat w<strong>er</strong>kte nog.<br />

Hij drukte op <strong>de</strong> playknop en hoor<strong>de</strong> een stem zingen. Nou ja,<br />

poging tot. Hij v<strong>er</strong>stond bloemige wei<strong>de</strong>n en malse mei<strong>de</strong>n.<br />

‘Dat <strong>ben</strong> jij!’ zei hij tegen zijn vad<strong>er</strong>.<br />

‘Een of and<strong>er</strong> v<strong>er</strong>jaardagsfeestje, als ik me goed h<strong>er</strong>inn<strong>er</strong>.<br />

En dan moet <strong>er</strong> gebruld wor<strong>de</strong>n. Na <strong>de</strong> nodige bi<strong>er</strong>tjes natuurlijk.’<br />

‘Was mama <strong>er</strong>bij?’ vroeg Wout. ‘Wat vond ze van die malse<br />

mei<strong>de</strong>n?’<br />

‘Ik zei dat zij <strong>de</strong> malste was en toen v<strong>er</strong>gaf ze me het liedje.’<br />

Wout plug<strong>de</strong> <strong>de</strong> microfoon in. ‘Even control<strong>er</strong>en of hij nog<br />

opneemt.’ Hij drukte op <strong>de</strong> knop met <strong>de</strong> ro<strong>de</strong> stip, zei: ‘Ik <strong>ben</strong><br />

Wout en ik zing geen vieze liedjes’, spoel<strong>de</strong> t<strong>er</strong>ug en kreeg zijn<br />

zinnetje te horen.<br />

‘Okidoki’, zei hij. Hij trok <strong>de</strong> kabel uit het stopcontact. ‘Zijn<br />

<strong>er</strong> nog batt<strong>er</strong>ijen? Dat is handig<strong>er</strong>.’<br />

Zijn vad<strong>er</strong> haal<strong>de</strong> <strong>er</strong> twee en Wout stopte ze in <strong>de</strong> record<strong>er</strong>.<br />

‘Ik ga naar <strong>de</strong> buurvrouw’, zei hij. ‘Voor het v<strong>er</strong>jaardagsca<strong>de</strong>au<br />

<strong>voor</strong> Mo.’<br />

Zijn vad<strong>er</strong> keek hem met grote ogen aan. ‘Ik word hoe lang<strong>er</strong><br />

hoe mind<strong>er</strong> uit je wijs, Wout’, zei hij.<br />

‘Ik leg het lat<strong>er</strong> wel uit, papa.’ En weg was hij.<br />

De buurvrouw had geen man me<strong>er</strong>, maar wel een kanarie.<br />

een kanarie zond<strong>er</strong> kooi 1

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!