Lespakket 'Ik ben er voor mijn buurt' voor de derde graad - Ziekenzorg
Lespakket 'Ik ben er voor mijn buurt' voor de derde graad - Ziekenzorg
Lespakket 'Ik ben er voor mijn buurt' voor de derde graad - Ziekenzorg
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Een kanarie in <strong>mijn</strong> hoofd - Ed Franck<br />
gaan bezoeken. Hij zat daar al me<strong>er</strong> dan twintig jaar in een grot<br />
na te <strong>de</strong>nken. Ik vroeg hem wat na al die jaren <strong>de</strong> belangrijkste<br />
les was die hij uit het leven had getrokken. Hij keek me een<br />
tijdlang aan door zijn vettige sli<strong>er</strong>ten haar en zei toen: “Dat<br />
vlooien v<strong>er</strong>domd hard kunnen bijten.”’<br />
Wout lachte, hij zag het zo <strong>voor</strong> zich.<br />
‘En jij?’ zei Mo. ‘Wat heb jij vandaag bijgele<strong>er</strong>d?’<br />
‘Dat mensen zichzelf kunnen kwijtraken. Ik heb <strong>de</strong> Slui<strong>er</strong>vrouw<br />
gezien.’<br />
‘Nou, blijf daar maar weg! Die is zo <strong>de</strong>ment als een soepkip!<br />
Was ze nog goed genoeg t<strong>er</strong> been, dan ging ze vast op het<br />
k<strong>er</strong>khof naar haar man spitten! Weet je waar ze die het beste<br />
ne<strong>er</strong>planten? Bij het prikbord in <strong>de</strong> hal, ond<strong>er</strong> <strong>de</strong> spreuk van<br />
<strong>de</strong> Bond Zond<strong>er</strong> Naam: Bejaar<strong>de</strong> mensen zijn dikwijls wijze<br />
mensen.’ Mo grinnikte.<br />
Wout grinnikte niet mee. Zou ik? dacht hij.<br />
‘Dat is niet grappig, Mo’, zei hij. ‘Ze kan <strong>er</strong> niets aan doen.<br />
Moed<strong>er</strong>vlek praat heel and<strong>er</strong>s ov<strong>er</strong> haar. Veel, eh… liev<strong>er</strong>.’<br />
Mo keek hem met halftoegeknepen ogen aan. ‘Wel wel,<br />
krijg ik op m’n dond<strong>er</strong> van die kleine garnaal’, zei hij.<br />
Wout zette zich schrap <strong>voor</strong> een felle uitbrand<strong>er</strong>.<br />
Maar Mo bleef hem aankijken en knikte ten slotte. ’Gelijk<br />
heb je. Je kunt niet met álles lachen.’ Hij krab<strong>de</strong> ov<strong>er</strong> zijn kin.<br />
‘Maar van <strong>de</strong> and<strong>er</strong>e kant, je kunt ook niet alle treurnis van een<br />
bejaar<strong>de</strong>ntehuis op je schoud<strong>er</strong>s nemen. Dan krijg je een maagzwe<strong>er</strong><br />
als een tennisbal. Begrijp je? Maar oké, gelijk heb je.’<br />
Mo ke<strong>er</strong><strong>de</strong> zich naar het raam en staar<strong>de</strong> naar het park.<br />
Misschien had ik bet<strong>er</strong> niets gezegd, dacht Wout.<br />
‘Ach, jongen toch’, mompel<strong>de</strong> Mo. ‘Lesbo gebruikt graag<br />
het knusse Engelse woord home, maar het is en blijft een rustplaats<br />
<strong>voor</strong> v<strong>er</strong>sleten ou<strong>de</strong> paar<strong>de</strong>n. Dommelen, staren, h<strong>er</strong>inn<strong>er</strong>ingen<br />
ophalen, me<strong>er</strong> zit <strong>er</strong> niet in.’<br />
Dit gaat <strong>de</strong> v<strong>er</strong>ke<strong>er</strong><strong>de</strong> kant op, dacht Wout, wat moet ik<br />
doen?<br />
Mo zuchtte en draai<strong>de</strong> zich we<strong>er</strong> naar Wout. ‘Een v<strong>er</strong>dieping<br />
lag<strong>er</strong> zit nog een vrouw die altijd een hoedje draagt. Weet<br />
je waarom? Omdat ze nooit bezoek krijgt van haar enige zoon.<br />
Tegen wie ze maar tegenkomt zegt ze: “Straks komt <strong>mijn</strong> zoon<br />
om me mee uit wan<strong>de</strong>len te nemen en daarom heb ik alvast<br />
Vi<strong>er</strong>-op-een-rij met friet 3