Lespakket 'Ik ben er voor mijn buurt' voor de derde graad - Ziekenzorg
Lespakket 'Ik ben er voor mijn buurt' voor de derde graad - Ziekenzorg
Lespakket 'Ik ben er voor mijn buurt' voor de derde graad - Ziekenzorg
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Een kanarie in <strong>mijn</strong> hoofd - Ed Franck<br />
steken. ‘Mijn voeten zijn v<strong>er</strong>dwaald, iemand moet ze naar huis<br />
brengen.’<br />
Wout w<strong>er</strong>d <strong>er</strong> helemaal akelig van.<br />
‘Kom maar, Wout!’ hoor<strong>de</strong> hij Moed<strong>er</strong>vlek roepen en opgelucht<br />
liep hij naar haar toe.<br />
‘Kom je me straks helpen met <strong>mijn</strong> rekensommetjes?’ riep<br />
Slui<strong>er</strong>vrouw hem na.<br />
‘Ze <strong>de</strong>nkt dat je een schoolkam<strong>er</strong>aadje van vroeg<strong>er</strong> <strong>ben</strong>t’,<br />
zei Moed<strong>er</strong>vlek. ‘Het arme mens is <strong>de</strong>ment.’<br />
‘Dement?’ vroeg Wout.<br />
‘Kom even binnen. Ga zitten, neem een schijfje pep<strong>er</strong>koek.<br />
Hoe zal ik je dat uitleggen… Ze is stuk in haar hoofd, ze weet<br />
niet me<strong>er</strong> hoe ze moet praten. Ze is zichzelf kwijtg<strong>er</strong>aakt. Ze<br />
weet niet waar ze is en waarom. Ze kan zich haar eigen naam<br />
niet eens h<strong>er</strong>inn<strong>er</strong>en en dwaalt maar rond in een and<strong>er</strong> leven.<br />
Maar nu en dan komt <strong>er</strong> nog iets naar boven fl itsen, van vroeg<strong>er</strong>,<br />
begrijp je?’<br />
Wout knikte. ‘Waarom draagt ze die hoed met slui<strong>er</strong>?’<br />
‘Twee jaar gele<strong>de</strong>n is haar man gestorven. Sinds <strong>de</strong> dag van<br />
zijn begrafenis weig<strong>er</strong>t ze die rouwhoed af te zetten. Als ze<br />
haar haar willen wassen, is het altijd een strijd, met veel kabaal.<br />
Treurig, heel treurig. Ik hoop dat me dat bespaard blijft,<br />
maar zek<strong>er</strong> <strong>ben</strong> je <strong>er</strong> nooit van.’<br />
Wout schrok. Moed<strong>er</strong>vlek kon dus ook <strong>de</strong>ment wor<strong>de</strong>n. En<br />
Mo.<br />
Moed<strong>er</strong>vlek leg<strong>de</strong> haar hand op zijn hand. ‘Mijn h<strong>er</strong>sens<br />
doen het nog prima’, zei ze, alsof ze zijn gedachten had g<strong>er</strong>a<strong>de</strong>n.<br />
‘En die van Mo ook, al wordt hij binnenkort negentig.’<br />
Ze wees naar <strong>de</strong> sjaal op tafel. ‘Ik heb hem nog niet af kunnen<br />
breien. Te veel last van reumatiek in <strong>mijn</strong> ving<strong>er</strong>s <strong>de</strong> laatste<br />
tijd. Maar het heeft geen haast, <strong>de</strong> h<strong>er</strong>fst is nog niet echt begonnen.’<br />
‘Nee, <strong>de</strong> blad<strong>er</strong>en vallen nog niet’, zei Wout. ‘Bedankt <strong>voor</strong><br />
<strong>de</strong> pep<strong>er</strong>koek, ik ga eens naar Mo kijken.’<br />
Moed<strong>er</strong>vlek knikte. ‘Doe hem <strong>de</strong> groeten.’<br />
Mo zat door het raam te staren toen Wout binnenkwam.<br />
‘Blij dat je komt’, zei hij. ‘Als niemand je opm<strong>er</strong>kt, besta je<br />
niet. Me<strong>er</strong> levenswijsheid heb ik niet. Maar het is al veel. Toen<br />
ik in India rondreis<strong>de</strong>, <strong>ben</strong> ik een kluizenaar hoog in <strong>de</strong> b<strong>er</strong>gen<br />
Vi<strong>er</strong>-op-een-rij met friet 2