Lespakket 'Ik ben er voor mijn buurt' voor de derde graad - Ziekenzorg
Lespakket 'Ik ben er voor mijn buurt' voor de derde graad - Ziekenzorg
Lespakket 'Ik ben er voor mijn buurt' voor de derde graad - Ziekenzorg
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Een kanarie in <strong>mijn</strong> hoofd - Ed Franck<br />
Dan gaf ze me een schoud<strong>er</strong>klopje en zei: “Draag jij maar al<br />
het w<strong>er</strong>eldleed op je rug mee, Mo, dan hoef ík niks te dragen.”<br />
En dan lachte ze.’<br />
Maar Mo lachte niet. Hij keek een beetje somb<strong>er</strong> <strong>voor</strong> zich<br />
uit.<br />
‘De bloempjes gaan e<strong>er</strong>st, het onkruid blijft acht<strong>er</strong>, wat wil<br />
je’, mompel<strong>de</strong> hij. ‘Zes jaar nu al. Zes jaar zond<strong>er</strong> haar, dat is<br />
lang. Na haar dood begon het huis om me heen te fl odd<strong>er</strong>en als<br />
een te grote jas. En toen ik twee jaar gele<strong>de</strong>n ook nog met <strong>mijn</strong><br />
<strong>ben</strong>en begon te sukkelen, heb ik <strong>de</strong> knoop maar doorgehakt. Ik<br />
heb het huis v<strong>er</strong>kocht aan een stadskoppeltje dat op het platteland<br />
wil<strong>de</strong> wonen. Waarschijnlijk staat <strong>er</strong> nu een geit op het<br />
grasveldje. Ik vraag me af of ze <strong>de</strong> volière heb<strong>ben</strong> laten staan.’<br />
Mo heeft nog nooit zo lang acht<strong>er</strong> elkaar v<strong>er</strong>teld, dacht<br />
Wout.<br />
Mo’s gezicht leek steeds diep<strong>er</strong> in zijn rimpels weg te zakken.<br />
‘En die lichtgroene vlek met die witte stipjes?’ vroeg Wout<br />
snel, om Mo t<strong>er</strong>ug te halen. ‘Is dat een groepje b<strong>er</strong>ken?’<br />
Mo knikte. ‘Heeft <strong>mijn</strong> vad<strong>er</strong> geplant. Drie rijen van zes<br />
b<strong>er</strong>ken, dicht bij elkaar, mid<strong>de</strong>n in <strong>de</strong> tuin. Hij wil<strong>de</strong> een minibosje,<br />
om naar het ruisen van blad<strong>er</strong>en in <strong>de</strong> wind te kunnen<br />
luist<strong>er</strong>en. Hij had <strong>er</strong> een bankje gezet. In <strong>de</strong> zom<strong>er</strong> zat ik daar<br />
vak<strong>er</strong> dan binnen. Als kind, maar lat<strong>er</strong> ook met P<strong>er</strong>zikje.’<br />
Hij leek we<strong>er</strong> op te leven.<br />
‘En weet je wat na zijn dood <strong>mijn</strong> bijdrage was? Bosanemoontjes.<br />
Ond<strong>er</strong> <strong>de</strong> b<strong>er</strong>ken heb ik bosanemoontjes geplant.<br />
Een zee van witte bloempjes. Ze zullen nu wel in bloei staan,<br />
het is <strong>er</strong> <strong>de</strong> tijd <strong>voor</strong>. Jamm<strong>er</strong> dat ond<strong>er</strong> <strong>de</strong> beuken van dit park<br />
geen bosanemoontjes staan. Zo feestelijk. Ik mis ze wel, bijna<br />
zo <strong>er</strong>g als <strong>mijn</strong> kanaries.’<br />
Wat een foto, dacht Wout. Een foto vol v<strong>er</strong>halen.<br />
Hij dacht na. Toen stond hij op. ‘Ik moet <strong>er</strong>vandoor’, zei hij.<br />
‘Nu al?’<br />
‘Maar ik kom vandaag nog t<strong>er</strong>ug, beloofd!’<br />
Hij ren<strong>de</strong> <strong>de</strong> gang door, met huppelen<strong>de</strong> pianoklanken in<br />
zijn rug.<br />
Thuis nam hij zijn fi ets. Hij ken<strong>de</strong> het dorp van Mo, het was<br />
nog geen kwarti<strong>er</strong> fi etsen als je doortrapte.<br />
Bosanemoontjes en een bedpan 3
Change language