Lespakket 'Ik ben er voor mijn buurt' voor de derde graad - Ziekenzorg
Lespakket 'Ik ben er voor mijn buurt' voor de derde graad - Ziekenzorg
Lespakket 'Ik ben er voor mijn buurt' voor de derde graad - Ziekenzorg
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Een kanarie in <strong>mijn</strong> hoofd - Ed Franck<br />
Bosanemoontjes en een bedpan<br />
Wout tuur<strong>de</strong> naar <strong>de</strong> ingelijste luchtfoto van een huis, die op<br />
ooghoogte naast Mo’s bed hing. Een eenvoudig huis met een<br />
hoog dak met ro<strong>de</strong> pannen, en veel grond <strong>er</strong>omheen. Wout zag<br />
een grote moestuin, een grasveld, een si<strong>er</strong>tuin, een groot hok<br />
en een haag om alles heen.<br />
‘Jouw huis?’ vroeg hij.<br />
Mo knikte. ‘Die foto heb ik zelf genomen, vanuit een luchtballon.<br />
Op een dorpsfeest had ik een tochtje met een luchtballon<br />
gewonnen, dus die kans liet ik niet liggen. Ik heb <strong>er</strong> altijd<br />
graag gewoond. Mijn ov<strong>er</strong>opa heeft het gebouwd.’<br />
‘V<strong>er</strong> van hi<strong>er</strong>?’<br />
‘Nee, hoor, in het dorp v<strong>er</strong>d<strong>er</strong>op. Het huis ligt niet in het<br />
dorp zelf. Vanuit <strong>de</strong> dorpsweg v<strong>er</strong>trekt een smalle asfaltweg<br />
<strong>de</strong> vel<strong>de</strong>n in. Net breed genoeg <strong>voor</strong> een kar of een tractor. Hij<br />
is nog geen halve kilomet<strong>er</strong> lang en stopt bij twee huizen. De<br />
Bietenstraat, we lagen mid<strong>de</strong>n tussen <strong>de</strong> bietenvel<strong>de</strong>n. Als het<br />
in <strong>de</strong> zom<strong>er</strong> had g<strong>er</strong>egend, v<strong>er</strong>dween het asfalt haast ond<strong>er</strong> <strong>de</strong><br />
modd<strong>er</strong>sporen van <strong>de</strong> tractoren! Maar ik heb <strong>er</strong> altijd graag<br />
gewoond. Geen v<strong>er</strong>ke<strong>er</strong>, geen lawaai, veel wind, veel vogels.<br />
Onze enige buren waren een jong koppeltje dat het twee<strong>de</strong> huis<br />
huur<strong>de</strong> en zich te plett<strong>er</strong> w<strong>er</strong>kte om een eigen huis te kunnen<br />
bouwen, dus die zag je zel<strong>de</strong>n.’<br />
Wout ging op het bed zitten en bleef naar <strong>de</strong> foto kijken.<br />
‘Zie je dat hok, rechts van het huis?’ zei Mo. ‘Dat is een volière.<br />
Heb ik zelf gebouwd. Ik was dol op kanaries en kweekte<br />
<strong>er</strong>mee. Een kanarie die fl uit, dat gaat dwars door je ziel heen. Ik<br />
wil<strong>de</strong> <strong>mijn</strong> beste fl uit<strong>er</strong> mee naar hi<strong>er</strong> nemen, maar dat mocht<br />
niet. Geen huisdi<strong>er</strong>en, dat is het reglement, zei Lesbo. Dat <strong>de</strong>ed<br />
pijn. Ik <strong>ben</strong> meteen dwars gaan liggen.’<br />
Zijn kleine oorlog, dacht Wout.<br />
‘Het gefl uit van een kanarie, dat mis ik misschien nog het<br />
meest’, zuchtte Mo. ‘Mooi<strong>er</strong>e muziek is <strong>er</strong> niet. Daar kan zelfs<br />
een piano niet tegenop.’<br />
De pianodame had haar <strong>de</strong>ur we<strong>er</strong> open laten staan.<br />
Wout keek naar Mo. Die zat <strong>voor</strong> zich uit te staren, alsof hij<br />
in een vorig leven ronddwaal<strong>de</strong>. Plotseling gleed <strong>er</strong> een vage<br />
Bosanemoontjes en een bedpan 1
Change language