Lespakket 'Ik ben er voor mijn buurt' voor de derde graad - Ziekenzorg

Een kanarie in mijn hoofd - Ed Franck
boven een schaakbord eindeloos zitten wachten tot de andere
met zijn suffe hersens een tegenzet heeft bedacht? Of kaarten?
Na nog geen vijf minuten zitten ze te vloeken en elkaar de
huid vol te schelden. Leuke ontspanning! Je kunt er soms ook
knutselen, schilderen of kleien. Voor het goede doel, weet je
wel. Wansmakelijke dingen die het Rode Kruis zelfs niet in
de binnenlanden van Borneo kwijtraakt. Wist je dat er ook een
zangkoor is? Vijf kraaien, vier eksters en één koekoek die allemaal
in een andere maat zingen. Moet ik daar als merel bij
gaan staan?’
Wout keek hem met een brede glimlach aan.
‘Wat is er? Spierverrekking?’ vroeg Mo.
‘Mo Mopperkont’, zei Wout.
Hij zag Mo’s ogen glinsteren. Zijn hele gezicht lichtte ervan
op.
‘Ik heb ooit eens aan Lesbo voorgesteld om een vogelpik
aan te schaffen’, zei hij.
‘Vogelpik?’
‘Een oud caféspel, je moest met pijltjes naar een rond bord
met gekleurde ringen gooien. Nu noemen ze het darts en ziet
het bord er anders uit. In mijn jonge jaren was ik niet te verslaan.
Ik heb wat gratis afgezopen in mijn leven, omdat ik altijd
won! Maar weet je wat Lesbo zei? Ze zei: “Nee, hoor, met die
pijltjes is iemand de volgende dag al een oog kwijt, met al die
bibberhanden.” Oké, dacht ik, geen vogelpik in de ontspanningszaal,
dan ook geen Mo. Dan zit ik liever op mijn kamer
naar het park te kijken.’
En eenzaam te wezen, dacht Wout, maar hij zei het niet.
‘Maar je was aan het vertellen waarom je er zo lang over
deed’, ging Mo verder.
‘Op de gang werd ik binnengeroepen door, eh… Moedervlek.’
‘Twee deuren terug?’
Wout knikte. ‘Ik moest een weggerold knotje wol voor haar
zoeken. Ze gaat een muts en een sjaal voor me breien.’
‘Kerel!’ riep Mo en hij kletste op zijn dijen. ‘Dan loop je
voor aap! Ze breit alles in wel tien verschillende kleuren. Je
wordt er tureluurs van, gewoon van ernaar te kijken.’
‘Ik kon niet nee zeggen, ze was eigenlijk wel lief’, zei Wout.
praten en zwijgen 6