Lespakket 'Ik ben er voor mijn buurt' voor de derde graad - Ziekenzorg
Lespakket 'Ik ben er voor mijn buurt' voor de derde graad - Ziekenzorg
Lespakket 'Ik ben er voor mijn buurt' voor de derde graad - Ziekenzorg
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Een kanarie in <strong>mijn</strong> hoofd - Ed Franck<br />
Maar <strong>mijn</strong> pet heb ik nog. Dan lijkt het niet <strong>voor</strong>goed <strong>voor</strong>bij,<br />
begrijp je?’<br />
Wout knikte, hij had ook nog altijd een knuffel omdat hij<br />
niet wil<strong>de</strong> dat vroeg<strong>er</strong> helemaal <strong>voor</strong>bij was.<br />
De <strong>de</strong>ur ging open en een vrouw kwam binnen.<br />
‘Aha, v<strong>er</strong>pleegst<strong>er</strong> Zure Wijn, binnen zond<strong>er</strong> kloppen, zoals<br />
gewoonlijk’, zei Mo.<br />
De v<strong>er</strong>pleegst<strong>er</strong> knikte naar Wout, liep naar het nachtkastje<br />
en keek in een kartonnen bek<strong>er</strong>tje. ‘Mo, je hebt je pillen we<strong>er</strong><br />
niet genomen.’<br />
‘Waarom zou ik?’ zei Mo. ‘Jij wilt me toch maar v<strong>er</strong>giftigen.’<br />
De v<strong>er</strong>pleegst<strong>er</strong> zuchtte. ‘Ik zal het tegen je dokt<strong>er</strong> moeten<br />
zeggen.’<br />
‘Van <strong>de</strong> ro<strong>de</strong> pil krijg ik diarree, van <strong>de</strong> blauwe hoofdpijn,<br />
van <strong>de</strong> witte hartkloppingen en van jouw gezicht buikkrampen’,<br />
zei Mo. ‘Was het net even gezellig en dan kom jij binnenwaaien<br />
met je eeuwige gezeur ov<strong>er</strong> die rotpillen.’<br />
‘Het is <strong>voor</strong> je eigen goed, Mo.’<br />
‘Het is <strong>mijn</strong> lichaam en ik stop <strong>er</strong>in wat ik wil!’<br />
De v<strong>er</strong>pleegst<strong>er</strong> schud<strong>de</strong> met haar hoofd en been<strong>de</strong> <strong>de</strong> kam<strong>er</strong><br />
uit. ‘Wat <strong>ben</strong> je toch een v<strong>er</strong>velen<strong>de</strong> mopp<strong>er</strong>kont!’ riep ze<br />
acht<strong>er</strong>om.<br />
Mo boog zich samenzwe<strong>er</strong>d<strong>er</strong>ig naar Wout. ‘Weet je, in <strong>de</strong><br />
Twee<strong>de</strong> W<strong>er</strong>eldoorlog was ik soldaat. Op het eind lag ik zwaargewond<br />
in een hospitaal, <strong>mijn</strong> halve lichaam vol sch<strong>er</strong>ven. Ze<br />
heb<strong>ben</strong> ein<strong>de</strong>loos met tangetjes in me zitten peut<strong>er</strong>en! Er zitten<br />
nog altijd een stuk of drie granaatsch<strong>er</strong>ven in <strong>mijn</strong> lijf, op<br />
plekken waar ze niet bij kunnen zond<strong>er</strong> van mij een zombie te<br />
maken. Toen had ik ook strenge v<strong>er</strong>pleegst<strong>er</strong>s in <strong>mijn</strong> buurt. Ik<br />
was liev<strong>er</strong> blijven vechten, hoor. Ik had nog maar wát graag<br />
een paar Duits<strong>er</strong>s aan <strong>mijn</strong> bajonet g<strong>er</strong>egen. Maar uitgesteld is<br />
niet v<strong>er</strong>loren. Nu vo<strong>er</strong> ik hi<strong>er</strong> <strong>mijn</strong> eigen privéoorlog, met <strong>de</strong><br />
directrice en <strong>de</strong> v<strong>er</strong>pleegst<strong>er</strong> en <strong>de</strong> hulpjes en <strong>de</strong> poetsvrouw en<br />
<strong>de</strong> klusjesman en met een paar and<strong>er</strong>e bewon<strong>er</strong>s. Het is maar<br />
een kleine oorlog, maar toch. Dan voel je tenminste dat je leeft,<br />
begrijp je?’<br />
Een v<strong>er</strong>re stem riep iets, <strong>er</strong> klonk opeens rumo<strong>er</strong> in <strong>de</strong> gangen.<br />
‘We moeten t<strong>er</strong>ug naar school’, zei Wout en hij stond op.<br />
Mohikaan, Mozes of Mopp<strong>er</strong>kont 5
Change language