KSU-breed, november 2011 - Katholieke Scholenstichting Utrecht

KSUBREED
Informatieblad voor en over de
Katholieke Scholenstichting Utrecht
NOVEMBER 2011
In dit nummer:
Conciërge van het jaar
Sint Maarten LR in aanbouw
Nieuwe clusterindeling
Op De Groene Alm van start
Nieuwe schoollogo’s

2 COLOFON COLLEGE VAN BESTUUR
November 2011
KSU-breed
is een uitgave van de KSU en verschijnt drie keer per
jaar in een oplage van 900 exemplaren.
Redactie
De redactie berust bij de staffunctionaris pr & communicatie.
De redactie beslist in overleg met het
College van Bestuur over het al of niet plaatsen van
aangeleverde kopij en behoudt zich het recht voor
redactionele wijzigingen in teksten aan te brengen.
Redactieadres
Redactie KSU-breed
Postbus 9001
3506 GA Utrecht
e-mailadres:
dianne.te.velde@ksu-utrecht.nl
De Katholieke Scholenstichting Utrecht
KSU-huis
Kaap Hoorndreef 46a, 3563 AV Utrecht
Postadres
Postbus 9001, 3506 GA Utrecht
Website: www.ksu-utrecht.nl
Secretariaat
tel. 030 - 264 20 80, fax 030 - 264 20 81
e-mailadres: secretariaat@ksu-utrecht.nl
College van Bestuur
Jan van der Klis,
voorzitter College
van Bestuur
Carel Laenen,
lid College van
Bestuur
Clusterdirecteuren
Frans van Wegen, cluster A
Jansje Dekker, cluster B
Jon van Zoelen, cluster C
Pauline van Hoogenhuizen, cluster D
Opmaak en druk
Drukkerij Anraad, Nieuwegein
De identiteit als kwaliteit
Volgens schatting wordt in de komende tien jaar 25% van
de kerkgebouwen van de Protestantse en Rooms-Katholieke
Kerk in Nederland overbodig. Dat komt neer op 1100
kerken en betekent een sluiting van gemiddeld 110 kerken
per jaar, dat is zo’n twee kerken per week!
Wanneer een kerkgebouw ‘afgestoten’ wordt, gaan er
allerlei vragen spelen. Wordt het kerkgebouw verkocht?
Krijgt het een nieuwe bestemming? Wordt het gesloopt?
En wat doet dat met de (ex-)parochianen voor wie het ‘hun’
kerk was? En met de buurt waarin de kerk staat? En met
de stad?
Onlangs werd in Utrecht een ‘handboek’ voor sluiting en
herbestemming van kerkgebouwen gepresenteerd: ‘Meer
dan hout en steen’. En dat is als titel zo gek nog niet; voor
veel mensen vertegenwoordigt ‘hun’ kerkgebouw een vaste
waarde die altijd in hun leven aanwezig was, maar ook
al in het leven van hun (voor)ouders. Mensen zijn er in de
armen van hun (peet-)ouders ten doop gehouden. Ze zijn er
getrouwd of werden vanuit die kerk begraven.
De meeste scholen van de KSU worden bezocht door kinderen
die thuis niet met het (katholieke) geloof in aanraking
komen. Ongeveer 58% van de KSU-leerlingen is allochtoon
en hangt over het algemeen een ander geloof aan. Bij
schoolkeuzes wordt vooral gekeken of de kwaliteit van de
school goed is en als de school ‘om de hoek’ staat, is dat
mooi meegenomen.
In het huidige onderwijs staan leerkrachten onder druk om
resultaten te bereiken; niet altijd een gemakkelijke opgave,
gezien de behoeften van leerlingen. Ook leidinggevenden
moeten rekening houden met een scala aan belangen,
eisen en verwachtingen. ‘Kwaliteit’ lijkt vaak niet meer
te zijn dan het gebruik van de juiste criteria en de meest
efficiënte manier om die te meten. Een focus op deze
beperkte opvatting van kwaliteit kan leiden tot vervreemding
en een gebrek aan zingeving. ‘Kwaliteit’ gaat volgens
mij over meer dan de cijfermatige resultaten van de school.
En vanuit onze identiteit of levensbeschouwing kunnen we
breder kijken dan alleen naar de uiterlijke symbolen. Het
gesprek over identiteit maakt duidelijk waardoor mensen
verbonden zijn en ook waarin ze verschillen. Misschien
kan verbondenheid groeien, indirect, juist als mensen hun
verschillende verhalen met elkaar delen. Verhalen die ertoe
doen. Verhalen die ons raken, ons een spiegel voorhouden
en ons dwingen na te denken over universele vraagstukken.
Steeds weer bewijzen de grote verhalen uit de verschillende
levensbeschouwelijke tradities hun waarde. Bijbelverhalen,
verhalen uit de Koran, maar ook mythen en sprookjes, kunnen
gebruikt worden om kinderen te helpen samenhang te
ontdekken in de wereld waarin zij opgroeien. Leerkrachten

kunnen deze verhalen als basis nemen voor de levensbeschouwelijke
communicatie binnen hun school.
In de identiteitscanon van de KSU is een prominente plaats
voor ‘het vertellen’, de vertelling, ingeruimd. Vertellen is
een kunst!
U kent vast ook nog wel die meester van de lagere school,
die zo prachtig kon vertellen over Abraham? Of dat
verhaal van die overwintering op Nova Zembla? Zat u ook
niet met vuurrode wangen weg te dromen in de vertelling
van de juf over het Kerstfeest?
ONDERWIjS
Zijn jongens slimmer?
In augustus 2010 is de KSU gestart met Leonardo-onderwijs.
Kinderen met een IQ van 130 of hoger krijgen in één
van de vier kleine groepen les op zijn/haar eigen niveau.
Hoe gaat het na een jaar Leonardo-onderwijs met de
kinderen?
Als je als bezoeker de Leonardoklassen op De Achtbaan en
op De Spits ziet, valt je in eerste instantie niets bijzonders
op. De kinderen zitten rustig te werken of zijn in groepjes
aan de slag. Ook klassikale lesmomenten en onrustige
overgangen zijn niets bijzonders. Toch zijn er (opvallende)
verschillen met het reguliere basisonderwijs.
Coördinator jeske Brouwer vertelt:
‘Opvallend is het hoge percentage jongens in de Leonardoklassen.
Is het dan zo dat jongens slimmer zijn,
of is er een andere verklaring? Hoge intelligente valt
bij jongens eerder op, wordt eerder gesignaleerd. Dit is
omdat jongens in de regel hun frustraties eerder laten
zien (verveling, onderpresteren, weinig structuur). Meisjes
hebben meer de neiging om zichzelf aan te passen aan de
omgeving.
Het “leren leren” is een belangrijk aspect van het
Leonardo-onderwijs. Onze leerlingen zijn er over het algemeen
aan gewend dat ze weinig inzet hoefden te hebben
bij de stof die zij moesten verwerken. Nu moeten ze zich
inzetten, maken ze fouten en moeten ze zich strategieën
aanleren om tot leren te komen.
De Leonardokinderen hebben behalve les van hun eigen
leerkracht ook les van vakleerkrachten in de vakgebieden
schaken, Chinees, ICT, muziek en sterrenkunde. Voor een
aantal vakken gebeurt dit wekelijks (schaken en Chinees).
Andere vakken worden op projectbasis ingezet. In het
schooljaar 2011-2012 zijn we gestart met projectonderwijs
Een verhaal dat verteld wil worden
Een verhaal dat gedeeld wil worden
Een verhaal dat geleefd wil worden
Door mij, door jou, door ons
Een verhaal dat verder gaat, door mij, door jou, door ons.
Kun je vertellen, vertel dan mee!
Jan van der Klis
Voorzitter College van Bestuur
rondom het thema “Leonardo da Vinci en de Renaissance”,
daarna gaan we werken rondom het thema “sterren en
planeten” en als laatste komt “feesten en herdenken”. De
kinderen krijgen allerlei opdrachten op het vlak van wereldoriëntatie,
maar ook filosofische en creatieve opdrachten.
Het contact met andere leerlingen van De Achtbaan en
De Spits is onmisbaar. We moesten wel op zoek naar een
goede manier van integratie. Natuurlijk ontmoeten ze
elkaar op het schoolplein, maar er is zoveel meer mogelijk.
Op dit moment participeren de Leonardo-leerlingen in de
meeste activiteiten die op school worden georganiseerd.
Een mooi voorbeeld zijn de creatieve middagen die op De
Spits worden georganiseerd: er is een klassendoorbrekend
aanbod voor alle kinderen rondom een creatief thema.
Leonardoleerlingen werken dan met andere kinderen van
de school samen.
Niet alleen voor de leerlingen was het eerste jaar wennen,
maar ook de leerkrachten hebben veel pionierwerk moeten
verrichten. Dit schooljaar draait er voor het eerst een
plusklasnetwerk dat door het samenwerkingsverband wordt
georganiseerd. Alle scholen die een plusklas hebben of er
één willen starten, of een hoogbegaafdheidbeleid willen
schrijven zijn hierbij aangesloten. Ook ik, als coördinator van
Leonardo, sluit bij deze netwerken aan om ervaringen te
delen en bruikbare tips mee te nemen.’
Benieuwd naar het onderwijs in een Leonardogroep? Je
bent welkom om een keer langs te komen. Ook als je
vragen hebt over het Leonardo-onderwijs kun je contact
opnemen met de coördinator Jeske Brouwer
(jeske.brouwer@ksu-utrecht.nl)
3

4 PERSONEEL
Conciërge Hassan glimlacht altijd
Hassan Kanaa, conciërge op de Pijlstaart,
is uitgeroepen tot Conciërge van het jaar
2011. Op donderdag 13 oktober 2011 is
hij verrast met het certificaat in aanwezigheid
van collega's, familie en schoolouders.
Volgens schoolleider Maria Brackenie was de uitverkiezing
volledig terecht: ‘Hassan zorgt ervoor dat de school
draait als een geoliede machine, zonder dat wij er echt
erg in hebben. Hij is proactief, neemt initiatieven, denkt
mee en helpt mee. Als bhv’er zorgt hij voor een veilige
en schone school. Zelfs in de vakanties verzorgt hij de
planten en verft het schoolplein en dat alles met veel
enthousiasme. Als persoon en als conciërge draagt hij bij
aan zowel een goede sfeer als aan goed onderwijs op de
Pijlstaart.’
In de motivatiebrief die naar de jury gestuurd is, staan
nog meer voorbeelden opgesomd waaruit blijkt waarom
de leerkrachten van de Pijlstaart hun conciërge zo enorm
waarderen: ‘Hassan is altijd in voor een grapje en alle
kinderen zijn dol op hem. Hij wast en verschoont de
handdoeken, zet koffie en thee, zorgt voor wc-papier op
de toiletten, vult kopieerpapier aan, smeert de kinderfietsjes
als ze piepen, repareert kapotte cd-spelers, hangt
haken en borden op, neemt de telefoon aan en vangt als
eerste de ouders op met al hun vragen en opmerkingen.
Hij zorgt voor een opgeruimde teamkamer en koopt
iedere dag de krant waar de leerkrachten om vechten in
de pauze.
Daarnaast is hij in staat om vrijwel alles te repareren of
zelf te maken, zodat de school veel geld bespaart. Hij
onderhoudt de fraaie schooltuintjes en laat iedereen meegenieten
en meeproeven van de appels, peren, bramen
en tomaatjes. Hij heeft daar zelfs een terras met afdakje
gemaakt zodat de leerkrachten daar in de pauze even
kunnen genieten en bijkomen van de dagelijkse hectiek.
Hij helpt mee met alle activiteiten, van kerstviering tot
sportdag, van carnaval tot koffieochtend en van verkeerslessen
tot zwemlessen. Hassan is de beste conciërge die
wij ons kunnen wensen.’
‘Ik vind het heel mooi’, zegt de overrompelde Hassan. Hij
veegt al elf jaar het schoolplein, voetbalt in de pauze met
de kinderen en staat bij het hek als de school uit gaat.
‘Ik ken iedereen, alle kinderen, alle ouders.’ Er zijn geen
klussen die hij niet graag doet: ‘Ik vind alles leuk en doe
alles met een glimlach. Als het aan mij ligt, blijf ik hier tot
mijn pensioen.’
Het certificaat en een grote beker werden uitgereikt
door D66-raadslid Roelant Rollingswier. D66 heeft deze
verkiezing georganiseerd omdat het werk van een
conciërge vaak onderbelicht blijft. Een conciërge vervult
een waardevolle en belangrijke functie en D66 wil dan
ook dat er op elke school een conciërge is: ‘Wij zijn een
onderwijspartij en vinden leraren belangrijk. Maar ook de
conciërge.’

HUISVESTING
Eerste paal van de nieuwe SBO in Leidsche Rijn
In de laatste lesweek voor de zomervakantie was het zover:
met een feestelijke bijeenkomst werd gestart met onze
nieuwbouw. In iedere groep werd met een zelfverzonnen
opdracht bepaald wie de klas mocht vertegenwoordigen
tijdens de viering van het slaan van de eerste paal. In
werkelijkheid waren de funderingspalen al geslagen, dus
werd er met de bouwer afgesproken dat de kinderen een
gedeelte van de fundering mochten egaliseren. Bouwkleren
waren vereist dus.
Het werd een zonovergoten dag met koffie en gebak.
Naast de bouwer, architect en verschillende KSU’ers, was
ook wethouder Kreijkamp aanwezig. De twee leerkrachten,
Astrid en Bert, die al vanaf het begin bij de opzet en
het ontwerp van het nieuwe gebouw betrokken waren,
mochten natuurlijk ook niet ontbreken.
Na een korte toespraak van de wethouder werden er ballonnen
opgelaten, één voor elke leerling die de school telt.
Nadat schoolleider Cindy het beton vanuit de betonmolen
in de bekisting had gestort, konden de kinderen aan het
werk. Onder begeleiding van de bouwvakkers van Van
Driesten Bouw werd het beton ‘afgereden’, zoals dat heet.
Met volle overgave werd aan deze zware klus begonnen.
Door het warme weer en het zware werk keerden
de kinderen moe en bezweet, maar ook met heel stoere
verhalen, terug op school. Daar werden alle harde werkers
en de achtergebleven leerlingen getrakteerd op ijs.
Het idee dat er een nieuwe school komt, leeft heel sterk in
de school. Tijdens de technieklessen worden de opdrachten
gekoppeld aan het stadium van de bouw. Zo werd in
het eerste stadium vol enthousiasme aan een constructie
gebouwd. Welke groep bouwt de stevigste constructie van
papier? In de volgende bouwfase zullen de groepen in de
klas gaan metselen.
Als je nu gaat kijken bij de bouw zijn de contouren van het
nieuwe gebouw al aardig zichtbaar. Ook de gymzaal is al
herkenbaar. De staalconstructie is gereed en de verdiepingsvloeren
zijn gelegd. Op de begane grond is men
begonnen met het isoleren van de buitenmuren.
Binnenkort zal de viering van het hoogste punt zijn. De
voorbereidingen voor die festiviteiten zijn al in volle gang.
Team Sint Maarten (Leidsche Rijn)
5

6 ONDERWIjS
Het nieuwe lettertype ‘Dyslexie’ op basisschool De Spits
Op de basisscholen in Nederland groeit het aantal kinderen
met een dyslexieverklaring. De afgelopen jaren heeft er
daarom een ontwikkeling plaatsgevonden waardoor de
kennis van het signaleren en diagnosticeren van dyslexie op
de verschillende scholen is gegroeid.
Dyslexie betekent letterlijk ‘niet kunnen lezen’ en wordt
gekenmerkt door een hardnekkig probleem in het aanleren
en/of vlot toepassen van het lezen en/of spellen op woordniveau.
De kennis die nodig is om kinderen met dyslexie te begeleiden
is flink gegroeid. De kinderen met dyslexie hebben
bijvoorbeeld meer tijd nodig om teksten te lezen en opdrachten
te maken. Daarnaast is veel herhaling en oefening
noodzakelijk om vooruitgang te boeken. Veel kinderen zijn
gebaat bij het vergroot afdrukken van teksten of willen het
lettertype aangepast hebben.
Een ‘eigen’ lettertype
Onlangs is er een nieuw lettertype, speciaal voor dyslecten,
ontworpen. Wij, van basisschool De Spits, zijn benaderd om
dit nieuwe lettertype met de naam ‘Dyslexie’ bij de kinderen
onder de aandacht te brengen en hun ervaringen te horen.
Het nieuwe lettertype is ontwikkeld door Christian Theo
Boer. Hij is zelf dyslectisch en worstelde tijdens zijn studie
met de vele teksten die hij moest lezen. Hij heeft geprobeerd
elke letter een eigen identiteit te geven zodat deze
bijvoorbeeld minder snel omgedraaid konden worden. Ook
staan sommige letters schuin, heeft hij de onderkant verzwaard
en zit er meer ruimte tussen de letters en woorden.
Elke zin begint met een dik gedrukte hoofdletter zodat er
een rustmoment tijdens het lezen ingelast kan worden.
Hierdoor wordt het voor de kinderen een stuk overzichtelijker
om de tekst te lezen. Het geeft ze bovendien meer rust
én ze maken minder fouten.
Eens even kijken. . .
Enkele weken geleden zijn wij op De Spits gestart met dit
nieuwe lettertype ‘Dyslexie’. Het nieuwe lettertype hebben
we getest bij vijf kinderen uit de groepen 5 t/m 8. Zij hebben
het lettertype bestudeerd, de teksten vergeleken in een
normaal en in het dyslexielettertype. Uiteindelijk hebben ze
een toets op woord- en tekstniveau gemaakt om de verschillen
te kunnen meten. Alle kinderen lazen in het nieuwe
lettertype ‘Dyslexie’ meer woorden binnen de gestelde tijd
en ze maakten minder fouten.
Nog een positief aspect was dat ze allemaal enthousiast
waren over het nieuwe lettertype. Ze konden goed vertellen
welke verschillen ze zagen bij de letters en welke verschillen
ze merkten tijdens het lezen. De kinderen gaven zelfs aan
om meer teksten in het nieuwe lettertype te willen lezen.
Allemaal hebben ze een gekopieerd boek mee naar huis
gekregen om dit in het nieuwe lettertype te kunnen lezen.
Eén kind reageerde als volgt op het nieuwe lettertype: ‘Het
lezen wordt hierdoor leuker en gemakkelijker!’
Wat de kinderen vooral fijn vinden, is dat er serieus wordt
omgegaan met hun ‘handicap’. Er is iemand met hetzelfde
probleem dat zij ook hebben. Die persoon heeft een
oplossing bedacht hoe het lezen beter zou kunnen gaan.
Ze voelen zich daarmee verbonden en daardoor ook een
beetje speciaal.
Hoe nu verder. . . na deze aangename kennismaking?
We zijn op dit moment aan het onderzoeken hoe we het
lettertype verder willen inzetten binnen onze school. Alle
digitale teksten kunnen we voor de kinderen omzetten in
het lettertype ‘Dyslexie’. Ook kunnen enkele leestoetsen
al in het nieuwe lettertype worden afgenomen. Helaas
zijn er nog geen leesboeken of schoolboeken in ‘Dyslexie’
opgemaakt. Maar naar aanleiding van meerdere positieve
ervaringen zal dit in de toekomst niet meer uit te sluiten
zijn.
In het Jeugdjournaal van donderdag 22 september 2011 is
er aandacht besteed aan dit onderwerp. De kinderen van
onze school hebben goed verteld wat ze van het lettertype
vinden en waarom het lezen nu makkelijker voor ze wordt.
De kennismaking met het nieuwe lettertype was erg leerzaam
en interessant.
Zowel de kinderen als ik hopen dat er nu meer materiaal
komt in het nieuwe lettertype ‘Dyslexie’!
Fleur Verhaar
Remedial Teacher op De Spits

KSU EN DOmSTAD/HU VOOR ATjEH
Afronding project
Het project KSU en Domstad/HU voor Atjeh zit in de
afrondingsfase. Er wordt momenteel druk geschreven
aan de eindrapportage ten behoeve van de vele
sponsors en aan het projectarchief. In eerste instantie
leek een doorstart van het project een reële mogelijkheid;
er deden zich kansrijke ontwikkelingen voor die
nader onderzocht zijn. Nu lijkt een vervolg onmogelijk
geworden omdat zowel de pabo’s in Utrecht als het
Ministerie van Onderwijs in Jakarta hebben aangegeven
geen actieve rol te kunnen of willen spelen in een
vervolg. Jammer, maar het is niet anders. Het zal dus
bij dit vijfjarig project blijven. Al hoeft dat natuurlijk
niet te betekenen dat er niets meer zal gebeuren. De
contacten blijven en wellicht zullen mensen (uit Utrecht
of uit Atjeh) nieuwe initiatieven ontplooien. Ze zijn dan
altijd welkom bij de KSU om informatie te vragen of
in het archief projectzaken op te zoeken. En André de
BINDINGSACTIES
KSU-actie op de ‘Dag van de Leraar’
Zoals de laatste jaren gebruikelijk is, heeft
de KSU ook dit jaar als werkgever aandacht
besteed aan de Dag van de Leraar. De Dag
van de Leraar is de Nederlandse variant van
de internationale World Teachers’ Day en
valt in de Nationale Onderwijsweek.
Deze dag is bedoeld als een een feestdag voor
alle alle leraren in Nederland. Nederland. Het doel van de
Dag van van de Leraar is het verbeteren van het
imago van het leraarsvak en het benadrukken
van van het belang van goede leraren, leraren, door
de beroepsgroep op een positieve manier manier
onder de aandacht te brengen.
De KSU grijpt de Dag van de Leraar ook
aan om haar waardering uit te spreken
voor alle KSU-medewerkers. Daarom
werden op woensdag 5 oktober op alle
scholen attenties voor de medewerkers
bezorgd. Dit jaar werden de KSU’ers in de
bloemetjes gezet d.m.v. een kleurrijk pakpakket bloembollen.
Hamer, die tot deze zomer de projectleider was, heeft
aangegeven dat mensen met vragen (bijvoorbeeld over
contactgegevens van collega’s uit Atjeh) altijd contact
met hem op kunnen nemen door een mailtje te sturen
naar andre.dehamer@gmail.com.
Stuurgroep KSU en Domstad/HU voor Atjeh
7

8
ONDERWIjS
Inspectiebezoek op de Ludgerschool, september 2011
‘Er is in de breedte kwaliteit aanwezig’
‘Er staat een professioneel team’
‘Goede ontwikkelingen in de pijplijn’
Het was een fantastisch moment bovenstaande uit de
mond van de inspecteur, de heer Oepkes, te mogen
vernemen. En een opluchting. We hebben er dan ook met
het team direct een borrel opgenomen en diezelfde avond
nog even lekker Plat Utregs met elkaar gepraat, met elkaar
gezongen en lekker gelachen.
Als je als school al een aantal jaren een aangepast toezicht
hebt, betekent dit dat de Inspectie vindt, dat niet alle kinderen
onderwijs van voldoende kwaliteit krijgen. Om het
onderwijs te verbeteren moeten besturen en schoolleiders
in actie komen en zullen leerkrachten moeten professionaliseren.
En ondanks het ellendige gevoel, dat je overhoudt als je als
school tot ‘zwakke school’ wordt gebombardeerd, moet je
je niet uit het veld laten slaan en snel en een degelijk plan
van aanpak maken. Als team doe je dit voor je kinderen
in de school (en niet voor de Inspectie, hoewel dat gevoel
ook lang aanwezig blijft en werkt als een stokje achter de
deur).
In ons plan van aanpak hebben we zoveel mogelijk aanbevelingen
uit het Inspectierapport meegenomen. Daarnaast
hebben we ons eigen gezonde verstand gebruikt en ons
optimistisch en ambitieus opgesteld. De kunst is om dit alles
te combineren tot een duidelijk en overzichtelijk plan.
De kracht van het team op de Ludgerschool is gelegen in
het feit dat de kinderen echt centraal staan. Het traject
Afstemming, het directe instructiemodel en het werken
met het SISo-concept (beginfase) heeft ons geholpen de
kinderen meer op maat onderwijs te kunnen geven. Na-
tuurlijk zitten ook wij wel eens te zuchten boven het toetsenbord
over alle verslaglegging en verantwoording. De
strakke afspraken en de controle erop zijn noodzakelijk en
ondersteunend. Waardering uitspreken voor elkaars werk
is van essentieel belang. Vergaderingen en studiedagen
hebben we benut om onszelf te professionaliseren, kritisch
te blijven en onszelf vragen te blijven stellen. Dit alles heeft
ervoor gezorgd dat de resultaten van de kinderen werkelijk
omhoog gaan.
In dit verhaal past ook de communicatie met ouders. Wij
hebben via een klankbordgroep heel snel op tafel gekregen
waarover ouders vragen en zorgen hadden. We hebben
niet geheimzinnig gedaan bij nieuwe ouders over het
zwakke inspectierapport, en in de nieuwsbrief duidelijk
aangegeven waar we aan werken. We hebben afspraken
gemaakt over hoe we ouders informeren en waarover.
Ondertussen is de roes van de voldoende beoordeling
verwerkt en zitten we weer in onze ‘gewone’ bedoening.
We hebben gemerkt dat de spanning van zo’n dag niet
één, twee, drie uit je lijf is. Er hangt toch veel af van zo’n
bezoek, dus gek is dat niet. Wat wel hielp, is vooraf te bedenken
dat de inspecteur ook maar gewoon zijn werk doet
en de nobele taak heeft toezicht te houden en acties te
bedenken om de kwaliteit van het onderwijs in Nederland
op een hoger peil te brengen.
De aanbevelingen van de inspecteur (die er altijd zijn)
nemen we mee. Maar wat veel belangrijker is, is het feit
dat we onszelf aan ons plan vast houden en het doel voor
ogen houden. Dat dit gaat lukken met het team op de
Ludgerschool staat als een paal boven water.
Marian Boumans
Schoolleider Ludgerschool

PERSONEEL 9
‘Noem, voel, zeggen’
De elfde van de elfde vierde ik een feestje!
Die dag is mijn eerste boek verschijnen, een
kindergedichtenbundel.
Het uitbrengen van een boek is een droom
die uitkomt! In de onderwijswereld waarin
wij wij werken, zweven zoveel mooie, mooie, leuke en
ontroerende verhalen rond. Er gebeurt zo-
veel in de wereld van van een kind. kind. Een klas klas vol met met kinderen is is een
klas vol verschillende achtergronden en emoties. En hoeveel wijsheden,
vernieuwingen en onderzoeken we ook als leerkracht op
ons afgevuurd krijgen, uiteindelijk draait het om al die individuele
kinderen met hun eigen achtergrond, verhalen en emoties.
Mijn hoofd zat dagelijks vol met verhalen. Ik maakte er een
gedicht van of begon tientallen keren aan een boek. Sommigen
mochten ze lezen en waren enthousiast, maar ik durfde ze niet
op te sturen naar een uitgever. Het is toch werk dat puur vanuit
mijn hart komt en ik zat niet te wachten op afwijzingen.
En nu kan ik toch met trots vertellen dat mijn gedichtenbundel
uitgegeven gaat worden! Gedichten waar ik trots op ben. Gedichten
die je weer even meenemen naar je eigen tijd op school,
gedichten die dicht bij kinderen staan, die verschillende situaties
en emoties beschrijven, gedichten die kinderen aanzetten tot nadenken.
Gedichten die simpel zijn in taalgebruik. Gedichten waar
je als kind, maar ook als leerkracht iets mee kan, op welke school
je ook zit of in welke wijk die school ook staat.
Het boek is te koop op www.boekscout.nl en heet ‘noem, voel,
zeggen’.
Liesbeth Arends,
Middenbouwcoördinator Joannes XXIII
ORGANISATIE
Leerlingtelling laat nog steeds groei zien
Elk jaar op 1 oktober worden de leerlingen oktober geteld.
Het aantal op die datum is bepalend voor de hoogte van
de materiële gelden in het kalenderjaar 2012 en ook voor
de personeelskosten van het schooljaar 2012-2013.
In tegenstelling tot de rest van het land, laat de KSU nog
steeds groei zien. De stichting heeft nog geen last van zogenaamde
krimp. Op 1 oktober 2010 telde de KSU precies
Een kind
met een eigen verhaal
Een kind
met een eigen taal
Een kind
blij of verdrietig
Een kind
vrolijk, slim of bang
Een kind
alle kanten op
Een kind
noemt, voelt en zegt
Voor elk kind
de eerste jaren
een genot maar soms ook
EEN GEVECHT
5500 leerlingen. Het nieuwe aantal per 1 oktober 2011 is
5648 leerlingen.
De Dominicusschool in Oog in Al is dit schooljaar de
grootste KSU-school met 520 leerlingen. De Spits in Lunetten
is bijna even groot met 514 leerlingen. Tot de kleinste
scholen van de KSU behoren de Carrousel, de Kameleon en
natuurlijk de net opgestarte school Op De Groene Alm.

10
BINDINGSACTIES
Alle KSU-lopers halen de finish bij de Singelloop
Zondag 25 september 2011 stonden 33 KSU-medewerkers
en introducés aan de start van de Singelloop. Gehuld in
een wit-groen KSU-shirt stonden ze klaar voor 10 kilometer
hardlopen door de binnenstad van Utrecht. Alle KSU-lopers
hebben de finish gehaald, en dat is een hele prestatie! Roël
Joles van de Joannes XXIII kwam als eerste in KSU-shirt
over de streep. Hij klokte een tijd van 44 minuten en 20
seconden.
De warmte zorgde ervoor dat de lopers extra uitgeput
waren, maar voor de omstanders was de zon een heerlijk
cadeautje. Op de route stonden een paar KSU-fans de
lopers aan te moedigen. Maar dat mogen er volgend jaar
best wel meer zijn!
PERSONEEL
Kristie de Jong, duoschoolleider op de Marcusschool
Sinds 1 augustus van dit jaar ben ik duoschoolleider op de
Marcusschool. Samen met Annet Lamsma geef ik leiding
aan deze gezellige buurtschool in Overvecht. Nieuw ben ik
niet bij de KSU en ook niet op de Marcusschool. Ik werk al
bijna tien jaar met veel plezier op deze school. In 2002 ben
ik, tegelijk met Annet, begonnen op de Marcusschool. Zij
als schoolleider en ik als leerkracht.
Mijn onderwijsloopbaan startte in Den Haag. Na mijn
studie orthopedagogiek vond ik het belangrijk om praktijkervaring
op te doen voor de groep. Ik heb twee jaar
in de Schilderswijk gewerkt op een grote school met drie
locaties. Doordat mijn vriend een baan in Utrecht kreeg
aangeboden, zijn we terug
verhuisd naar onze studiestad.
Ik heb destijds op een
aantal scholen gesolliciteerd en uiteindelijk gekozen voor
de Marcusschool, een toen niet al te grote buurtschool. Ik
vind het belangrijk dat kinderen in hun eigen buurt naar
school kunnen. Die staat toch het dichtst bij huis. Zowel
letterlijk als figuurlijk.
Op de Marcusschool heb ik gewerkt in de groepen 4 tot
en met 8. Ik heb de school en het team zien groeien. Ook
hier bedoel ik dat zowel letterlijk als figuurlijk. Voor mij
persoonlijk was het na zeven jaar lesgeven belangrijk om
me verder te ontwikkelen. Naast zorg en lesgeven wilde ik
me verdiepen in de managementkant van het onderwijs. Ik
heb genoten van de opleiding voor schoolleiders. Heel interessant
om je vak weer eens vanuit een ander perspectief
te benaderen.
En toen bleek Annet op zoek te zijn naar een duo. De sollicitatierondes
waren zwaar. Wellicht kwam dat ook omdat
één van de gespreksrondes tijdens het kamp van groep 8
viel?
Maar het was de moeite waard. Ik heb het ontzettend
naar mijn zin in mijn nieuwe functie, in mijn vertrouwde
omgeving.
Kristie de Jong
Schoolleider Marcusschool

ORGANISATIE 11
Nieuwe clusterindeling
Vanaf 1 augustus 2011 werkt de KSU met een vierde cluster. Uitbreiding van het aantal clusters van drie naar vier was
noodzakelijk geworden door o.a. de komst van nieuwe scholen (Leidsche Rijn) en een taakherziening van de clusterdirecteuren
(zij hebben nu ieder een inhoudelijke portefeuille). De schoolleiders zijn betrokken geweest bij het formuleren van
de indelingscriteria zoals de clusters zoveel mogelijk geografische vormen, scholen met één brinnummer bij elkaar en in elk
cluster een school met een bijzonder onderwijsconcept. Zowel in clusteroverleggen als op studiedagen zijn de verschillende
wensen en mogelijkheden besproken. Het College van Bestuur heeft vervolgens na overleg met de clusterdirecteuren een
nieuwe indeling gemaakt, waarbij zoveel mogelijk rekening gehouden is met de wensen van de scholen.
ONDERWIjS
Joannes XXIII doet ook mee aan de Vreedzame Wijk
De Joannes XXIII in Kanaleneiland-Zuid werkt al jaren met
de methode “De Vreedzame School”. In de school zijn
leerlingmediatoren, die conflicten tussen medeleerlingen
oplossen, dan ook een vertrouwd beeld. Sinds vorig jaar
wordt ook actief deelgenomen aan het project Vreedzame
Wijk.
Hierbij wordt via de scholen een aantal leerlingen uit de
groepen 7 en 8 opgeleid tot wijkmediator. Het doel daarvan
is om ook in de wijk Kanaleneiland–Zuid te komen tot
een meer leefbare wijk waarin kinderen en volwassenen
samen een beter sociaal leefklimaat scheppen. De kinderen
die wijkmediatoren zijn, kunnen bijvoorbeeld tijdens
het spelen in een wijkspeeltuin in bepaalde situaties ook
hun vaardigheden gebruiken om problemen te helpen oplossen
of, nog liever, helpen deze te voorkomen.
Internationale Dag van de Vrede
Utrecht kent drie Vreedzame Wijken: Overvecht, Kanaleneiland
en Sterrenwijk. Bij de realisatie van zo’n wijk zijn veel
organisaties in de wijk betrokken, zoals scholen, winkeliers,
de moskee, sportclubs en de politie. Voor alle betrokkenen
is er op 21 september 2011 – de Internationale Dag van de
Vrede – een mini-conferentie georganiseerd. Deze conferentie
werd geopend met een lezing door ‘jeugd- en opvoeddeskundige’
Micha de Winter. Tijdens de conferentie kregen
de nieuwe wijkmediatoren hun diploma uitgereikt door de
Utrechtse burgemeester Aleid Wolfsen. Ook ouders werden
nadrukkelijk uitgenodigd voor deze conferentie. Hun grote
betrokkenheid bij de Vreedzame Wijk was opmerkelijk! Zij
namen deel aan een workshop waarin zij informatie kregen
over de Vreedzame Wijk en de vaardigheden van hun kind,
als wijkmediator. Ook zijn er die dag ideeën verzameld over

12
wat ouders willen en kunnen doen om ook een bijdrage te
leveren aan de Vreedzame Wijk. Er werd vervolgens gekeken
hoe deze ideeën een structureel vervolg kunnen krijgen. Zo
zal er dit schooljaar een (pilot-)training starten voor moeder-/
vadermediatoren.
Al die acties van nu. . . mede met het oog op de
toekomst
De school heeft ervaren dat kinderen en ouders een duidelijk
beeld hebben van hoe zij graag willen dat de wijk er over
een aantal jaren uit moet zien. Ook zijn er contacten met
PERSONEEL
Bedrijfsopleiding studentleerkrachten
In het schooljaar 2010-2011 zijn gesprekken gestart met
de Marnix Academie. Daaruit is een projectgroep voortgekomen
die de mogelijkheden van een samenwerking
tussen KSU en Marnix Academie heeft onderzocht. De
KSU is in deze projectgroep vertegenwoordigd door Alice
van Driel (schoolleider Ariënsschool), Sara van Maurik
(stafmedewerker P&O) en Jansje Dekker (clusterdirecteur).
De opdracht voor de projectgroep was een voorstel te
doen voor een zich onderscheidende vorm van partnerschap.
Dit heeft als doel leerkrachten zodanig op te leiden
dat er sprake is van een goede koppeling tussen theorie
en praktijkleren. Zó dat zij goedgeschoold de Marnix
Academie verlaten en goed voorbereid zijn op hun baan
als leerkracht binnen de KSU.
De projectgroep heeft een voorstel gedaan om te starten
met een ‘bedrijfsopleiding’. Daarin kunnen derdejaars voltijdstudenten
en tweedejaars deeltijdstudenten solliciteren
naar een stageplek bij de KSU. Bij goed functioneren is
daaraan dan een baangarantie verbonden. De Marnix gaat
het voortgezet onderwijs om een goede overgang van de
mediatoren naar hun nieuwe school te bewerkstelligen.
Door ieder jaar opnieuw mediatoren – voor de school en de
wijk – op te leiden, kan op termijn een steeds groter effect
worden verwacht van de ingezette, vreedzame koers. Voor
de Joannes XXIII hebben deze mediatoren mét hun ouders
de toekomst. Zij zullen een voortrekkersrol vervullen waarbij
hopelijk vele anderen in de toekomst zullen aanhaken!
Henk ten Hoeve
Bovenbouwcoördinator Joannes XXIII
studentleerkrachten lesmodulen aanbieden, die gericht zijn
op de onderwijsontwikkeling van de KSU-scholen.
In het schooljaar 2011-2012 is gestart met de tweejarige
pilot voor studentleerkrachten. Daarbij is de intentie uitgesproken
om deze pilot, nadat er een positieve evaluatie
heeft plaatsgevonden, om te zetten naar een structureel
partnerschap. De projectgroep heeft evaluatiecriteria
geformuleerd en zal de pilot de komende twee jaren
monitoren.
Vanaf augustus 2011 zijn op vier scholen – de Marcusschool,
de Montessorischool, Sint Maarten Stad en Sint
Maarten Leidsche Rijn – studentleerkrachten gestart. De
betrokken scholen en studentleerkrachten zijn enthousiast
over deze nieuwe vorm van samenwerken. In de volgende
‘KSU-breed’ doen studentleerkrachten verslag van hun
ervaringen in de praktijk.
Jansje Dekker
Clusterdirecteur

PUZZEL
Bij welke school past het logo?
Alle KSU-scholen hebben vanaf het najaar
2011 een nieuwe schoollogo. Weet jij in
welk schoollogo deze illustraties horen?
Mail de namen van de drie KSU-scholen
naar idee@ksu-utrecht.nl en win één van
de vijf boekenbonnen.
Prijswinnaars KSU-breed, juni 2011:
Judith van Twist (Achtbaan)
Muriel Nohlmans (Dominicus)
Linda van Rooijen (Kameleon)
Nuri Gazibeyoglu (Pijlstaart)
Tiersja Kamta (Achtbaan)
ONDERWIjS
De start van Op De Groene Alm
Na enige maanden van voorbereiding is de nieuwste school
van de KSU gestart in Leidsche Rijn met zes kinderen. Van
deze zes leerlingen zitten er vijf in groep 1 en één leerling in
groep 3. De komende maanden komen er nog kinderen bij
en zal de school zeker verder groeien. Op de eerste schooldag
in augustus was er veel belangstelling van de pers. Dit heeft
geleid tot twee leuke artikelen in het AD, die voor liefhebbers
op de site van de school te lezen zijn.
In het schoolgebouw aan de Kruidenlaan zitten ook twee
groepen 5 van De Achtbaan en een middenbouw- en bovenbouwgroep
van Leonardo. Hierdoor zijn er ruim honderd
kinderen in het gebouw en lijkt het al een echte school met
een hoop kindergeluiden en een heus team van leerkrachten.
Binnenkort start de voorschool ‘De kleine Alm’ en zullen er
kinderen van 2 t/m 12 jaar in het gebouw rondlopen.
Op De Groene Alm werkt met een continurooster. Alle kinderen
hebben elke dag les van 8.30 - 14.15 uur. We werken
met het SISo–concept. Hoe dat werkt, lees je hieronder in de
tekst van groepsleerkracht Miriam Haacke-Mackay, waarin ze
haar ervaringen beschrijft:
Maandag 15 augustus is de dag dat ik start op de nieuwste
school van de KSU. Het is een SISo-school, met leerlingen
van groep 1 t/m 5. Ik start met zes leerlingen, één in groep
3 en de rest in groep 1. Het lijkt wat raar om deze groepen
samen te voegen, maar als je organisatorisch je klas goed
inricht, is het prima te doen: via een planbord de kinderen
zelf verantwoordelijkheid geven voor hun werk, maar ook
via een strak rooster de leerkracht verantwoordelijk maken
om alle kinderen te zien en te horen.
De denkbeeldige schoolbel gaat (die hebben we natuurlijk
nog niet), en de kinderen en ouders stromen zenuwachtig
binnen. Ook ik ben nerveus en schud iedereen de hand.
Gezien worden, daar gaat het immers bij SISo om. Er staan
werkjes klaar en de kinderen kijken hun ogen uit. Er heerst
rust, dat houden we vol, denk ik blij! Na een laatste kus
gaan we beginnen. Eerst praten in de kring en daarna gaan
we gelijk met het planbord aan de slag. De kinderen van
groep 1 kiezen en gaan spelen, ondertussen heb ik tijd om
in groep 3 de eerste spannende stap te maken. Leren lezen,
het woordje ‘ik’, staat centraal deze dag.
Groep 1 speelt verder en groep 3 gaat ook aan de slag.
Zelfstandig, onder toezicht van de juf. Bij een vraag wordt
het vraagblokje neergelegd en al verder gewerkt aan het
volgende onderdeel. Ik kan dan langskomen als ik daar tijd
voor heb, altijd in dezelfde volgorde in de klas. De kinderen
zien me dan aankomen en weten wanneer ze aan de beurt
zijn. Prettig toch? Anders krijg je zo’n gevoel als bij de bakker
waar je geen nummertje kunt trekken. Wie was er nu
13

14
eerst? Ben ik al aan de beurt? Van deze stress vind ik niks
terug in de klas. Ook niet van het hard roepen en praten
door de klas. Je kunt immers op het stoplicht zien welke
kleur erop staat en ook hoe hard je mag praten en of je wel
mag praten. Allemaal duidelijkheid en regelmaat. Na mijn
aandacht hier en daar verdeeld te hebben gaan we samen
gymmen. De kinderen vormen een groep en van leeftijdsverschillen
is niks te merken. Moe, maar voldaan, geef ik alle
kinderen aan het einde van de dag weer een hand. Fijn dat
je er was, ik heb je gezien en gehoord. Met een goed gevoel
en ook moe loop ik weer terug naar de klas. Opruimen denk
ONDERWIjS
Hakim onthult SISo-bord Mattheusschool
De Mattheusschool in Overvecht mag zich sinds woensdag
29 juni 2011 een SISo-school noemen. Hakim, bekend van
Sesamstraat, had de eer om het bord officieel te onthullen.
Dit deed hij op geheel eigen wijze. Daarnaast werd
het swingende SISo-lied gezongen en werden er ballonnen
opgelaten.
De Mattheusschool is de tweede SISo-school in Utrecht. De
Johannesschool werkt al een tijdje volgens het SISo-concept.
Andere KSU-scholen die zich ook verdiepen in het SISoonderwijs
zijn de Marcusschool, Op De Groene Alm en de
Lugderschool.
meer dan leren alleen
Het onderwijsconcept van SISo is nog een redelijk onbekend.
Toch zijn er al diverse KSU-scholen enthousiast. De hoogste
tijd om iets meer achtergrondinformatie te geven.
SISo is een vorm van vernieuwingsonderwijs, met een balans
tussen een optimaal pedagogisch en didactisch klimaat.
SISo is ontwikkeld door Leo Pagels naar aanleiding van zijn
eigen onderwijservaringen. Het concept heeft kenmerken
in zich van Jenaplan, Dalton, Montessori en het klassikale
onderwijs.
SISo staat voor Structureel Individueel Samenwerkingsonderwijs
S = structureel; werken in een duidelijke structuur, waar
heldere afspraken zijn en waar ruimte is voor de eigenaardigheden
van zowel kind als leerkracht. Er ontstaat een
doorgaande lijn van groep 1 t/m 8 waar iedereen (ook
starters) goed mee kunnen werken.
I = individueel; omgaan met alle individuele verschillen in
gedrag en niveau is nodig maar lastig. Het vraagt ook tijd
in het dagprogramma en dat krijg je alleen door een goede
structurele organisatie. Op die manier zie je elk kind en is het
ik. Maar door de zelfverantwoordelijkheid van de kinderen
te vergroten is ook dit niet meer nodig. Alles is klaar!
Na een paar weken kan ik echt genieten van de zelfredzaamheid
en de verantwoordelijkheid van de groep. Er is
een positief klimaat, en ik blijf zelf dus ook vrolijk, omdat we
het positieve gedrag benadrukken door dat te benoemen en
te belonen. Daar kan toch geen andere baan tegenop!
Team Op De Groene Alm
mogelijk om iedereen de nodige aandacht te geven.
S = samenwerking; dat is een sociaal goed. Dat moet je wel
leren. Bij SISo gaat samenwerken verder dan je eigen klas.
De school is immers een totale leefgemeenschap waarin
ieder verantwoordelijk is voor zijn eigen gedrag.
O = onderwijs; de kwaliteitsinvulling die kind en leerkracht in
deze tijd verdienen.
Het zelfstandig leren staat zeer centraal in het onderwijsconcept.
Daarbij zijn diverse vormen mogelijk waaronder het
planbord en het ei-circuit. Maar er is meer: een kind wordt
zich bewust van zijn eigen gedrag. Een kind leert dat het
ook verantwoordelijk is voor zijn eigen gedrag en hoe met
die verantwoordelijkheid om te gaan.
SISo is een totaalconcept. Het werken met deze vorm van
onderwijs heeft ook zijn invloed op de wijze waarop je binnen
het team met elkaar werkt. Alle teamleden zijn immers
verschillend. SiSo doet duidelijk een beroep op die diversiteit
aan kwaliteiten. Daar wordt tijdens de studiedagen veel
tijd aan besteed. Door op die manier te werken kan elke
leerkracht succesvol onderwijzen.

ORGANISATIE
Herkenbare nieuwe logo’s voor de scholen (deel 1)
Tot op heden had elke KSU-school een soort vlek als schoollogo. Ook de KSU zelf heeft een vlek als beeldmerk. Vanaf nu is dat
allemaal anders. De schoolvlekken zijn verdwenen. Alle scholen hebben, naast de herkenbare KSU-vlek, een beeld waarmee
ze zich onderscheiden van andere scholen. Het beeld is bedacht door de school zelf. Wat wil de school uitstralen? Welk beeld
past bij de school?
Schoolleider Bert Brouwer van de St. jan de Doper:
‘De uil is een symbool van
rust, oplettendheid en wijsheid.
Op onze school zijn alle leerkrachten
attent op het welbevinden
van de leerlingen en ze zien waar
onze kinderen behoefte aan hebben.
Daarbij willen wij de kinderen die zaken aanleren en
laten ervaren, die ze in hun leven nodig zullen hebben. Ze
geven op zo'n prettige, rustige manier onderwijs, dat de
kinderen graag bij de les willen zijn. De kinderen maken in
de basisschooltijd een enorme groeispurt mee op zowel cognitief,
sociaal als creatief niveau: ze worden wijs. Vandaar de
lezende, zich ontwikkelende uil.’
Schoolleider Lex de Goeij van de Dominicus:
‘De St. Dominicusschool is
een vierende gemeenschap. Kinderen,
leerkrachten en ouders
zoeken elkaar op om samen
school te zijn. De kring beeldt
het samenzijn uit. De rode
vlek achter St. Dominicus staat voor de energie die er in de
school zit. Een bruisende, vierende gemeenschap!’
Schoolleider Loes Peterse van De Achtbaan:
‘Ons logo staat voor:
een school die contstant in
beweging is; een school die
kleurrijk is in populatie, aanbod
en vrolijkheid en een school die
een doorgaande lijn heeft door
de acht groepen van de basisschool.’
Schoolleider Annelies van der Tang van de johannes:
‘De Johannesschool weerspiegelt
het multiculturele karakter
van de wijk Overvecht. Kinderen
van allerlei culturen komen hier
samen en spelen met en leren
van elkaar. Het kader om de kinderen
in het logo vertegenwoordigt de structuur die we de
kinderen bieden om zich optimaal te kunnen ontwikkelen.’
Interim-schoolleider Truus Spoelder van de Zeven Gaven:
‘De stippelrijen (zeven horizontaal
en zeven verticaal) beelden
de zeven gaven uit: verstand,
kennis, inzicht, wijsheid, kracht,
ontzag en liefde voor Gods
naam. De duif is de brenger
van de zeven gaven en symboliseert de katholieke identiteit
van de school, en heeft ook een link naar de vreedzame
school en wijk.’
Schoolleider maria Brackenie van de Pijlstaart:
‘In het logo van de Pijlstaart zit
duidelijk een Pijlstaartrog. De
kleinere visjes duiden op de
verschillen in onze populatie.
En het blauw staat voor het
water van de zee waarin de
vissen zwemmen.’
Schoolleider Annet Lamsma van de marcusschool:
‘De Marcusschool is een
Vreedzame School. Dit wilden
we tot uitdrukking brengen
in ons logo. Kinderen van
verschillende achtergronden
komen naar onze school. De
wereldbol symboliseert dit.
Wij vinden op de Marcusschool verbinding en ontmoeting
belangrijk. Dit zie je terug in de "M".’
Leerkracht Gerben Visser van de mattheusschool:
‘De kring symboliseert het feit
dat kinderen leren om samen
te werken en te spelen. Het
rijke kleurenpalet staat voor de
bonte verzameling van kinderen
op onze school en in onze
wijk. We zijn allemaal verschillend en we horen er allemaal
bij. De omhoog gerichte duimen staan symbool voor plezier,
graag naar school gaan, vertrouwen uitstralen en trots zijn
op jezelf. De Mattheusschool gaat voor de slogan: "Voor
ieder kind een goed resultaat!"’
15

16 HUISVESTING
Vertel ‘ns… hoe staat het met de (ver)bouwplannen van onze scholen?
St. jan de Doper
Het afgelopen jaar is het schoolgebouw van St. Jan de
Doper uitgebreid en vernieuwd. In de aanbouw is extra
ruimte gekomen voor o.a. een ouderlokaal en de bso,
en er is een nieuw ventilatiesysteem. De noodlokalen op
het plein zijn inmiddels verwijderd en op 10 november jl.
was de officiële heropening.
joannes XXIII
Deze school in Kanaleneiland krijgt nieuwbouw op de huidige
locatie. In de kerstvakantie verhuist de school tijdelijk
naar de Bontekoelaan en zal meteen begonnen worden
met de sloop van het oude gebouw. De nieuwbouw heeft,
naast zeventien groepslokalen, veel open ruimtes en veel
licht en kleur. In mei 2013 kunnen de leerlingen weer
terugverhuizen naar de Fernandezlaan.
marcus
Deze school in Overvecht groeit uit zijn jasje. Aan het
begin van het schooljaar zijn daarom twee groepen naar
de dependance op de Piramidedreef verhuisd. Dit aantal
zal groeien omdat de Marcus gesloopt gaat worden en
in augustus 2014 weer geopend zal worden. Tijdens
de bouw zal de hele school onderdak vinden aan de
Piramidedreef.
Sint maarten LR
De nieuwbouw van de school loopt op schema. Het
hoogste punt is bijna bereikt. Het duurzame gebouw
met o.a. dynamische verlichting en warmte/koude-opslag
is een prachtig ontwerp met een opvallende luifel.
In augustus 2012 zal het gebouw in gebruik worden
genomen.
Op De Groene Alm
De allernieuwste KSU-school huist nog in noodlokalen op de
Kruidenlaan. Vanaf augustus 2013 zullen de deuren van de
nieuwbouw worden geopend. De school wordt gebouwd
in Hoge Weide tegen de tunnelbak van de A2 aan. Op De
Groene Alm heeft op de nieuwe locatie alle kans om te
groeien. Er zal plaats zijn voor ongeveer 450 leerlingen.