VAN HER EN DER - The Mill Hill Missionaries

IN MEMORIAM
EEN GEMEENSCHAPSMENS
Lieuwe v.d. Meij
Geboren op 26 mei 1922 in Dokkum.
Tot priester gewijd op 6 juli 1947 in Mill Hill.
Dertig jaar missionaris in Congo.
Tien jaar pastor te Groningen.
Negen jaar rustend in Vrijland.
Aldaar overleden op 28 mei 2011.
Toen Lieuwe hier, negen jaar geleden,
in Vrijland introk, was hij nog redelijk
gezond. De jaren daarna zijn we getuigen
geweest van zijn geleidelijke
achteruitgang. Steeds meer moest hij
inleveren: zijn lopen, zijn zicht, zijn
gehoor, zelfs zijn spraak. Steeds moeilijker
werd de communicatie met hem,
die zo goed kon communiceren. Op het
laatst kon hij alleen nog maar roepen,
hard roepen. En wie zal weten wat er
in hem omging, hoeveel eenzaamheid
er was in deze gemeenschapsmens.
Maar hij klampte zich vast aan het
leven. Samen met Jan Hendriks, zijn
grote vriend, is hij in 1951 zijn missionaire
taak begonnen in het bisdom
Basankusu, in Congo. Lieuwe kreeg de
kans om eerst de lokale taal te leren,
met de cultuur en de mensen kennis
te maken en zich in te werken in het
pastoraat. Hij voelde zich bij de mensen
in de dorpen thuis. Hij hield van
de mensen en de mensen hielden van
hem. Nog tientallen jaren later vroegen
de mensen: Hoe gaat het met Père
Léon? Ze konden Père Léon niet vergeten.
Na een paar jaar moest Lieuwe dan
toch het onderwijs in. Hij werd eerst
directeur van een nog nieuwe 2-jarige
kweekschool, en in 1956 werd hij benoemd
tot leraar aan de veel oudere
4-jarige kweekschool in Bokakata.
Bokakata is de eerste en oudste missiestatie
in ’t bisdom, ouder dan de
hoofdstatie Basankusu, waar de bis-
schop verblijft. Daar in Bokakata zou
Lieuwe bijna al zijn verdere jaren in
Congo doorbrengen. Toen onze 4-jarige
cursus eenmaal uitgegroeid was
tot een 6-jarige kweekschool werd Lieuwe
directeur. Hij was een prettige
directeur, kalm en ontspannen. Maar
zijn directeurschap zou niet lang duren.
In 1975 werden alle scholen genationaliseerd.
Met die nationalisatie
mochten alleen nog maar Congolezen
directeur zijn. Een van onze vroegere
leerlingen en op dat moment medeleraar
hebben we toen als onze nieuwe
directeur voorgedragen. En Lieuwe
bleef aan de school, als gewoon leraar
onder zijn vroegere leerling. Dat ging
heel goed. Dat toonde duidelijk Lieuwe’s
eenvoud en soepelheid. Ik vond
dat bewonderenswaardig. Als gevolg
van problemen met zijn ogen heeft hij
er uiteindelijk voor gekozen om naar
Nederland terug te keren en hier te
werken. En zo is hij hier nog twintig
jaar lang actief geweest. Zijn hoofdwerk
was Maartenshof in Groningen-
Zuid. Ook daar heeft hij zich geliefd
gemaakt: de mensen droegen hem op
handen. Daar heeft hij veel mensen op
de dood voorbereid, en zoveel familieleden
opgevangen, getroost en gesterkt,
en dat alles uit zijn diep geloof
in de Verrezen Heer.
Mogen wij hem nu in datzelfde geloof
aan God toevertrouwen in het stellige
en diepe vertrouwen dat Hij Lieuwe al
laat delen in zijn eigen eeuwig goddelijke
leven. Ben Jorna mhm
21