VAN HER EN DER - The Mill Hill Missionaries

Op 9 juli 2011 heeft Zuid-Sudan zich afgescheiden
van het Noorden. Ben Stopel
in Malakal, Zuid-Sudan, beschrijft
hoe de geboorte van dit nieuwe land
in Afrika daar ter plaatse werd beleefd.
Een persoonlijke impressie, heet van de
naald. Zal Zuid-Sudan ook nog door de
gebruikelijke ‘kinderziektes’ geteisterd
gaan worden?
De feestelijkheden begonnen hier al
een week of twee voor de officiële
datum van de afscheiding van Zuid-
Soedan met het spelen van het nieuwe
volkslied op straat via luidsprekers en
op de scholen zodat iedereen het kon
leren; ook was er grote schoonmaak
in de stad en vlaggetjes werden opgehangen
terwijl het stadion een grote
renovatie onderging. Vrijdagavond
hadden we hier een mis uit dankbaarheid;
toen de mensen naar huis gingen
onder luid geschreeuw en het zingen
van het nieuwe volkslied was dat de
aanleiding voor grote groepen kinderen
en jeugd om in actie te komen en
zoveel mogelijk lawaai te maken door
op alles te slaan wat lekker veel geluid
gaf. Ik zat aan het oude jaar te denken
dat in Nederland uitgezwaaid wordt
met knallende rotjes e.d.
Om 12 uur ‘s nachts luidde men hier
bij de kerk de klok; het Zuiden was
toen onafhankelijk en dat werd vervol-
20
VAN HER EN DER
gens overdag officieel bevestigd met
het hijsen van de nieuwe vlag en het
zingen van het volkslied in vele steden
in het Zuiden, met Juba als hoofdstad
voorop. Er waren 30 staatshoofden
afgekomen op de plechtigheden daar
en ook President Omar el Bashir was
aanwezig en gaf een toespraak. Salva
Kiir werd opnieuw ingezworen en deze
keer als de nieuwe president van de
Republiek van Zuid-Soedan. Wat erg
aangrijpend was in zijn toespraak was
toen hij zei: “We hebben wel vergeven
maar vergeten doen we nooit,” doelend
op het grote leed dat het Zuiden
werd aangedaan gedurende al die jaren
van oorlog. Het was groot feest en
het zag letterlijk zwart van de mensen,
die dansten en zongen.
Iets dat niet voor mogelijk werd gehouden
gebeurde nu echt: de Zuiderlingen
waren geen slaven meer
of tweederangs burgers maar vrije
burgers in een eigen land. Het is niet
zo dat we met niets beginnen; een interim
regering was er al sinds 2005,
maar nu gaat die verder als onafhankelijke
regering. Er zijn veel obstakels
die nog overwonnen moeten worden
en die om een oplossing schreeuwen,
anders gaat het hier de verkeerde kant
op. Daarom: blijf voor ons bidden. Dat
doen we hier ook. We hebben goede
hoop en houden de moed er in.