VAN HER EN DER - The Mill Hill Missionaries

De ogen van straatkinderen
Het was heet, zelfs voor Khartoem.
Mijn huis was een beetje smerig van de ‘haboeb’ ofwel
zandstorm van de nacht tevoren.
Ik wist dat het smerig was omdat ik overal in huis mijn
voetsporen kon volgen. Daar moest wat aan gedaan worden.
Ik begon met de vloer te vegen.
Daarna verzamelde ik al de rommel in mijn kamer:
een paar oude, versleten schoenen, kranten,
een stel versleten overhemden, een kapotte wekker,
drie of vier lege Pepsi flessen, en toog met dat alles
naar onze plaatselijke afvalbak in de hoofdstraat.
Een groepje straatkinderen die daar in de buurt liepen
te lummelen zag me bezig bij de afvalbak.
Toen ik wegreed, zag ik in de achteruitkijkspiegel
dat ze al mijn rommel weer uit de bak trokken en meenamen.
Voor mij is God ook zo. God heeft de ogen van straatkinderen.
In de ogen van God en van straatkinderen bestaat er geen rommel.
Peter Major mhm