12.09.2013 Views

finalVersion - Erasmus University Thesis Repository - Erasmus ...

finalVersion - Erasmus University Thesis Repository - Erasmus ...

finalVersion - Erasmus University Thesis Repository - Erasmus ...

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

3.1.2 Negro-Palace Mephisto<br />

Het enige échte Rotterdamse jazzpodium van die tijd was negercafé Mephisto, aan de Binnenweg 94.<br />

Hier speelden o.a. de Amerikanen Johnny Dunn, Freddy Johnson, Benny Carter, Coleman Hawkins,<br />

de Surinamers Teddy Cotton en Kid Dynamite, de Rotterdamse Annie van ’t Zelfde, The Brighton<br />

Syncopators en Clara de Vries. Op onderstaande krantenadvertenties ziet men, hoe dit ‘negerpaleis’<br />

werd aangeprezen. Juist de expliciete vermelding van ‘Amerikanen’ is opvallend. Op de openings-<br />

avond (afb.3.4) zou Teddy Cotton ‘New York’s negerwijk Harlem in Rotterdam’ brengen, terwijl de<br />

Surinamer nooit in de VS geweest is; zijn swingband uit NYC bestond uit louter Surinamers. Bij de<br />

andere gelegenheid (afb.3.5) wordt de trompettiste van eigen bodem in hetzelfde stuk genoemd (al<br />

dan niet terecht ‘Europa’s beste trompettiste’) als het afscheid van de Amerikaanse Freddy Johnson.<br />

Afb.3.4: Opening Negro-Palaco Mephisto, advertentie in Rotterdamse dagblad Voorwaarts, 5 nov. 1936<br />

Afb.3.5: Afscheidsavond Freddy Johnson en aankondiging Clara de Vries en haar Ladies-Show-Band<br />

De verwijzing van het duivelse, in verband met de negerhoofden, is in het decor en in de reclame-<br />

uitingen van Mephisto het meest herkenbare. De entree was een ‘reusachtig opengesperde mond van<br />

de diabolische neger’. 129 Hetgeen over vooroorlogse jazz in Rotterdam geschreven is, veelal door Hans<br />

Langeweg, betreft dit ongewone jazzpodium, waar weldegelijk zwart én blank werkzaam was. 130<br />

Het belangrijke aan Mephisto is, dat de internationale grootheden samen met Rotterdamse<br />

musici speelden. Hawkins kwam ’s avonds laat –na zijn optredens in Dancing Pschorr– spelen in<br />

Mephisto. Het was een meeting point voor musici en een plaats voor jamsessions; het kleinschalige en<br />

rokerige lokaal had iets weg van de bars in Harlem. Het Mephisto-verhaal eindigt in de nacht van<br />

9 op 10 mei 1938, als dit enige vooroorlogse jazzpodium van Rotterdam door brand wordt verwoest.<br />

129 R. Kagie, De eerste neger (Amsterdam 2006) 156-157.<br />

130 H. Langeweg, in: Doctor Jazz Magazine, meerdere jaargangen.<br />

49

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!