Een school waar je mag zijn! - Van Asch van Wijckschool

Uit vaste dienst
In 1970 trouwde ik en volgens de akte van benoeming in die tijd
werd je dan als vrouw uit vaste dienst ontslagen en ging je over in tijdelijke
dienst. Dat gebeurde mij ook, maar ik had me toch al voorgenomen
om ontslag te nemen, omdat ik Utrecht ging verlaten. Bij
onze trouwerij in de Dom waren de klassen van mij en mijn man aanwezig
en achteraf denk je, dat het wellicht voor een aantal kinderen
de eerste keer was, dat ze daar kwamen, hoewel we op school toch
veel kinderen van kerkelijk-gebonden ouders hadden.
Per 1 januari 1971 zou ik de school verlaten, maar er kwam een
maandje bij, omdat ze niet geslaagd waren in het vinden van een vervangende
leerkracht. Maar 1 februari was de uiterste datum, omdat
ik per diezelfde datum al in Den Dolder een invalbaan had geaccepteerd.
Meneer Kruithof kwam nog wel vragen of ik langer kon blijven,
omdat anders "de schaapjes geen herderinnetje meer hadden".
Ik kon hem echter niet ter wille zijn. Als je nu aan leerkrachten- jonger
dan ik- vertelt dat je bij je huwelijk ontslagen werd, is er alom
verbazing. Soms krijg je dan te horen; "Maar dat hoefde je toch niet
te nemen?" Het zou in deze tijd ook niet meer kunnen, maar vroeger
werd daar toch anders over gedacht.
Ik ben na 1971 nooit meer in de school terug geweest, al heb ik wel
contact gehouden met een aantal leerkrachten van toen. Het lijkt me
erg leuk om na zoveel jaar nog eens in de school rond te lopen en te
zien hoeveel er veranderd is.
Ik wens de Asch van Wijkckschool alle goeds toe voor de komende
tijd.
jubileumboekje pagina 40
Herinneringen van oud-leerlingen
Nico Vos
Van de opening van de school is mij niets bekend. Ik ben geboren in
de J.P. Coenstraat en heb de kleuterschool op de Billitonkade
bezocht. In 1938 of 39 zijn wij verhuisd naar de Oltmansstraat en heb
toen 1 of 2 jaar op de kleuterschool aan de Cremerstraat gezeten. In
een woonhuis net achter de lagere school.
In september 1941 ging ik naar klas 1 bij juffrouw Grondijs, een wat
oudere dame, die me (letterlijk) met een latje op m'n vingers tikte als
ik mijn pen kroontjespen niet goed vast hield. Goddank was ik rechtshandig,
dat heeft mij (wat schrijven betreft) heel wat ellende
bespaard. Op de 1e schooldag wilde Tiny Bakker naast mij zitten (we
kenden elkaar goed "van huis uit"), maar om naast een meisje te zitten
beviel mij eigenlijk niet. Dit in tegenstelling tot latere jaren!
Namen uit die tijd; Ankie de Kluis (beetje verkering mee gehad), Ad
de Goede, beide dominees kinderen, Willy van ’t Land en Gonny
Rietveld.
In de 2e klas hadden we juffrouw Coppoolse (uit De Bilt) een jonge
juf waar ik weg van was. Toen al !!
In de 3e klas juffrouw van Doorn, een oudere, strenge dame, die de
handicap had, dat haar voortanden horizontaal stonden i.p.v. vertikaal.
Dus de bijnaam "de slagtand" was haar lot. Het leuke (achteraf)
is, dat ongeveer 45 jaar later zij in hetzelfde verzorgingshuis verbleef,
als mijn moeder in Utrecht. Beide waren ze trots op die kwajongen
die toen secretaris van het Schoolbestuur in Ermelo was.
In de 4e klas, denk ik, kreeg ik meester Dijkstra, bijgenaamd Dijkie.
Een mieterse vent, die zeer geliefd was, goed kon vertellen en kon
vioolspelen. Aan het eind van de oorlog heeft hij (of iemand anders?)
die viool verstopt in de verwarmingsketel. Tot grote hilariteit werd
dit instrument na de oorlog op tijd, voor het stookseizoen begon,
teruggevonden
Uit die laatste oorlogsjaren zijn me op school twee zaken bijgebleven:
- Regelmatig kregen we een sinaasappel (een luxe), die we op
school moesten opeten.
jubileumboekje pagina 41