Editie 20 van 2012 - t Periodiekske

GZA viert tiende verjaardag van palliatief
dagcentrum Sint-Camillus
De zorg voor de stervende mens was altijd al een van de
speerpunten van het beleid. In 2002 opende in Wilrijk, naast GZA
Ziekenhuizen campus Sint-Augustinus, het palliatief dagcentrum
Sint-Camillus.
“Ik kom hier om te leven”
Het palliatief dagcentrum Sint-Camillus opende de deuren in 2002.
De afgelegde weg liep echter niet over rozen. De drempel naar
het palliatief dagcentrum was enorm. Mensen zagen het als een
of-of-situatie: of ik blijf in het ziekenhuis en ik blijf vechten, of
ik geef het op en laat me gaan, maar het is een en-en-situatie.
Het dagcentrum is een ontmoetingsplaats waar ongeneeslijk zieke
mensen terecht kunnen voor ondersteunende zorg. Zieke mensen
vertoeven het liefst in hun vertrouwde thuisomgeving, maar
hebben af en toe ook de behoefte om hun vier muren eens te
verlaten. De hoofdbedoeling is de ziekenhuisopname uit te stellen
en mensen zo lang mogelijk te laten genieten van het thuis zijn
door de draagkracht te versterken en de familie een adempauze
te geven. Het is immers niet niets om dag en nacht voor een
zieke geliefde te zorgen. “Er is leven voor de dood”, vertelt een
patiënte “en ik kom hier om te leven”. In het palliatief dagcentrum
‘Sint-Camillus’ wordt het leven geleefd met een lach en een traan.
Alles kan, niets moet. In een huiselijke sfeer is er plaats voor
contrasten en verschillende stemmingen. Liefdevol omringen de
gasten, verpleegkundigen en vrijwilligers elkaar. Het beeld van
één grote familie.
Het recht op palliatieve zorg
In Vlaanderen heeft het palliatief werkveld er vanaf het begin
voor geijverd om palliatieve patiënten thuis te verzorgen in hun
51
vertrouwde milieu. Palliatieve dagzorg is in Vlaanderen nog niet zo
bekend. Deze dagcentra fungeren als een tussenoplossing, tussen
ziekenhuis en thuiszorg. Zij bieden zorg op maat tijdens de dag,
want de patiënt gaat ’s avonds thuis slapen. Palliatieve dagzorg is
complementair aan de andere vormen van palliatieve zorg die de
patiënt al ontvangt in de thuiszorg, met name door de huisarts,
de thuisverpleegkundige en de mobiele begeleidingsequipes.
Bovendien is en blijft de huisarts de spil van de zorg.
Een dagje uit voor de zieke, een dagje vrij voor de mantelzorg
De draagkracht van de familie en andere mantelzorgers blijft
langer behouden. Het motto luidt: “Een dagje uit voor de zieke
en een dagje vrij voor de mantelzorg.” Bovendien heeft de patiënt
in het dagcentrum sociaal contact met lotgenoten en kan hij
ondersteunende behandelingen krijgen waarvoor hij anders naar
het ziekenhuis moet en/of die in de thuiszorg niet mogelijk of
moeilijk zijn: puncties, bloedtransfusies, een wasbeurt in een
speciaal hooglaagbad, psychologische en spirituele ondersteuning.
Alles kan, niets moet. Er hangt een ontspannen sfeer, terwijl
de professionelen toch alert blijven voor eventuele fysieke en
psychische problemen.
Palliatieve dagzorg in Vlaanderen
De Vlaamse en de federale overheid voorzien vanaf 2013 eindelijk
een definitieve structurele verankering en financiering van
palliatieve dagzorg in het zorglandschap. Momenteel zijn er in
Vlaanderen vijf erkende palliatieve dagcentra: Topaz in Wemmel,
Heidehuis in Brugge, De Kust in Oostende, Coda Hospice in
Wuustwezel en Sint-Camillus in Wilrijk.
Het palliatief dagcentrum heeft een eigen vervoerdienst voor
patiënten die niet door hun familie of vrienden kunnen gebracht
worden.
(Bron: GZA Antwerpen - 29 oktober 2012)
Edegemsestraat 112-114 - 2640 Mortsel
T: 03/499.99.02 - www.dilis.be