Editie 20 van 2012 - t Periodiekske

Een ander geluid
Leve Robin Hood!
Willen we de armoede bestrijden? Of de armen hard aanpakken?
Willen we de werkloosheid tegengaan? Of werklozen de duivel
aandoen? Ze ‘activeren’ tot vervelens toe, ook al is het alom
geweten dat er toch geen jobs voorhanden zijn voor iedereen?
Ik moet bekennen, beste lezer, dat ik toch geregeld begin te
twijfelen wanneer zulke vragen me door de geest schieten. Als
je de teneur in sommige politieke kringen beluistert, krijg je de
indruk dat minder welgestelde medeburgers en werkzoekenden
een veel te gemakkelijke schietschijf zijn geworden.
Vergeef me dat ik het zeg, maar we zijn als maatschappij goed fout
bezig als we die toer opgaan. Zo’n ontwikkeling druist regelrecht
in tegen het rechtvaardigheidsgevoel waarmee ik toch hoop
gezegend te zijn.
Tot nader order hebben we in Belgenland nog altijd een redelijk
fatsoenlijke sociale zekerheid die bescherming biedt aan mensen
die daar nood aan hebben. Ook al zijn heel wat uitkeringen in dit
land nog een stuk te laag. En ook al treft de armoede pakweg 15
procent van onze bevolking.
De sociale zekerheid is een groot goed. Alleen lijkt dat vooral
te worden erkend in landen waar die sociale zekerheid veel
CITROËN C4 PICASSO
15
geringer aanwezig of zelfs onbestaande is. Het ‘comfort’ van een
goede sociale zekerheid went gauw. De kater zal dan ook des te
groter zijn wanneer sommigen de kans krijgen om het systeem te
ontmantelen en uit te hollen. Voor mij liever geen Angelsaksische
toestanden bij ons. Om nog te zwijgen over de situatie in grote
delen van Azië of Afrika, waar er amper of geen sociale zekerheid
is.
Ja maar, zal u zeggen, er zijn er zovelen die ‘van het systeem
profiteren’. Natuurlijk is niets menselijks de mens vreemd. Er zijn
altijd wel mensen die van een systeem maximaal gebruik maken
op een weinig correcte manier. Zoiets dient aangepakt, absoluut.
Maar het is en blijft mijn heilige overtuiging dat de grote
meerderheid van de werkzoekenden en uitkeringstrekkers de steun
van de gemeenschap absoluut nodig heeft en verdient. Laten we
dáár nu eens van uitgaan.
Is het niet erg bizar dat er veel minder wordt geschoten op zeer
bemiddelde medeburgers, die vaak ook maximaal genieten van
bepaalde voorzieningen en premies? En die al te goed weten welke
knepen en achterpoortjes ze moeten gebruiken om zo min mogelijk
belastingen te betalen. Over fiscale fraude van grote allure lijken
sommigen zich veel minder druk te maken. Zeer ten onrechte.
Sociale fraude bekritiseren en fiscale fraude met de mantel der
liefde bedekken, is oneerlijk.
Soms verlang je terug naar de tijd van Robin Hood. Je weet wel,
die Engelse schelm en volksheld die de bossen van Sherwood
Forest onveilig maakte, van boom naar boom slingerde en de
rijken bestal om aan de armen te geven. Best een fijne boef, die
Robin. Hij had alleszins het hart op de juiste plaats.
Lodewijk De Bouwmeester
CITROËN C3