Een administratieve kostenschatting van de Belgische en de ...

vervolgingsdiensten voor meer werk omdat er meer gegevens dan bij de Nederlandse
collega’s moet worden geregistreerd. Waar het stilzitten van de overtreder in
Nederland wordt afgestraft, brengt deze houding in België de gesanctioneerde alleen
maar baat. De hogere vaststellingskosten betekenen niet noodzakelijk dat het
systeem van verdere onderzoeksplicht geen bijdrage levert aan de strafrechtelijke
procedure. Wel kan er verder onderzoek worden gevoerd naar de kosten en de
rechtswaarborgen van het al dan niet instellen van een actieplicht van de overtreder.
In het algemeen kan worden gesteld dat de Belgische wetgever zoekt naar
mogelijkheden om de vaststellingskosten te verlagen. De verdere uitbreiding van de
automatische vaststelling van overtredingen en onderzoek naar de effectievere
verwerking hiervan kunnen de vaststellingsfase al verbeteren.
De opvolgingspercentages van de onmiddellijke inningen en de minnelijke
schikkingen liggen rond 70% respectievelijk 86% waar het opvolgingspercentage van
de Wet Mulder in de initiële fase 86% is. De kostenraming van de Nederlandse (
€4,42) en de Belgische procedure ( € 1,115 voor de OI en € 1,45 voor de MS) toont
aan de kosten van de Nederlandse en de Belgische methode in deze fase verschillen.
De lage kosten van de Belgische sancties worden verklaard door het vrijwillige
karakter van deze boetes. Het staat de overtreder vrij om op de aanbieding van de
politie of van het parket in te gaan of om zijn rechten volledig te benutten in de
gerechtelijke fase. Hierdoor zijn de onderzoeksdaden van de Belgische
vervolgingsdiensten in deze fase vergelijkbaar met deze die door de Wet Mulder zijn
vereist. Het hoge opvolgingspercentage tegen lagere kosten duidt op een goede
werking van de onmiddellijke inning en de minnelijke schikking. Het is dan ook aan
te bevelen om het gebruik van deze procedures te optimaliseren. Bestuurlijke en
andere procedures zoals het bevel tot betaling en de beschikking tot betaling worden
bij een optimale werking van de bestaande procedures overbodig.
In de gerechtelijke fase blijkt de Nederlandse bestuurlijke procedure hogere
administratieve kosten te genereren dan de Belgische strafrechtelijke gerechtelijke
fase. Blijkbaar besteden de ondersteunende diensten 189 minuten aan een
Mulderzaak. Dit is veel meer dan wat de Belgische diensten aan een eenvoudige
verkeersovertreding besteden (45 min). Aangezien de Nederlandse tijd is gebaseerd
op de algemene normtijd voor bestuurszaken is het mogelijk dat de Mulderzaken
sneller verwerkt worden. Totdat er verder onderzoek is uitgevoerd naar de werkelijke
tijd van de mulderfeiten op de rechtbanken wordt deze tijd in de Nederlandse studies
als richttijd genomen. Omdat het aannemelijk is dat lichte mulderfeiten sneller
overgemaakt kan hier geen beroep meer op worden gedaan om de boete te laten vallen. Het procesverbaal
moet de hele weg naar het parket doorlopen vooraleer deze de boete kan seponeren.
Steunpunt Verkeersveiligheid 69 RA-2006-102