Clubblad 5-2013 - Koninklijk Erkende Venlose Schaakvereniging

stond, kon ik met een gerust hart Carsten
adviseren het remise aanbod aan te nemen.
Sprekend over mijn eigen partij: dit leek
een heel spannende aangelegenheid. Vanuit
een Stonewall trachtte mijn opponente een
felle aanval op de koning op te zetten. Ze
had de pech dat ik dieper de stelling ingedoken
was dan zij.
Bord 6
Henk van Gool – Wenke Henrichs 1 – 0
Het is duidelijk
dat zwart hier
met 14..,Tf6 en
15..,Th6 wilde
voortzetten. Ik
kon dit wel gaan
blokken met h2h3
maar wilde ik
dat wel? Eigenlijk
zou ik liever
f2-f3 spelen om het zwarte paard van e4 te
verjagen. Anders had ik naar mijn idee te
weinig spel. Na noest rekenwerk besloot ik
de aanval gewoon over me heen te laten
komen. 14.Pfe5,Tf6 15.f3,Th6
16.fxe4,Dxh2+ 17.Kf2,fxe4
18.Th1,Tf6+ 19.Pf4,Txf4 20.gxf4,Dxf4
21.Ke1 zie volgende diagram.
Tot zover mijn
berekening. De
zwartspeelster
had al een volle
toren in de transactie
gestoken en
eigenlijk was alleen
haar dame
nog in de aanval:
Ta8 en Lc8 stonden
nog volledig geparkeerd. Ik beoordeelde
mijn stelling dan ook als een technische
winst. Als ik erin slaagde mijn koning op
de damevleugel in veiligheid te brengen en
mijn toren op a1 te activeren kon ik de aan-
11
val overnemen. Zo liep het niet helemaal,
maar na 21..,Pxe5 22.dxe5,Lc5 23.e3 (niet
nodig, mijn oorspronkelijke idee 23.Kd1
was eigenlijk sterker, maar ik wilde mijn
dame met de koningsstelling verbinden).
23..,Lxe3 24.Th3?! (een onnauwkeurigheid.
Eerst 24.De2 is natuurlijk veel beter).
24..,Ld7?! (hier moest Wenke natuurlijk
24..,g4! spelen). 25.De2,d4? (Die pion gaat
verloren). 26.Td1,Tf8 ( 26..,c5 27.Txe3!).
27.Lxd4 werd de winst toch een feit.
We hadden nu nog 1,5 bordpunt nodig om
het kampioenschap te kunnen vieren, maar
Geleen gaf die niet zonder slag of stoot af.
Om te beginnen trokken Johannes Mundorf
en teamcaptain Marcel Frenken de stand
weer in evenwicht.
Bord 3
Johannes Mundorf – Thijmen Smith 1 – 0
Een Réti opening verliep niet onaardig voor
Thijmen. Met een verkeerde paardmanoeuvre
gaf Thijmen een klein voordeeltje uit
handen. Maar als hij in onderstaande stelling
niet te gretig had gespeeld, was de stelling
nog goed binnen de remise marge gebleven.
Thijmen dacht het witte paard te kunnen
pennen. Mede door tijdsdruk verkeek hij
zich daarbij op een tactische mogelijkheid:
25..,Da8?? Verblunderde
een
kapitale pion,
want: 26.Txe7,
Txe7 27.Txb6!
maakte gebruik
van een penning.
Johannes, die het
hele seizoen al
sterk speelde, liet uiteraard ook deze prooi
niet meer glippen.