Rechtsbescherming tegenover de overheid bij de Raad voor - Foyer

G. DEBERSAQUES en Fr. DE BOCK, Rechtsbescherming tegenover de overheid bij de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen
geschorst (art. 39/82, § 4, tweede lid, Vr.W.).Voor het overige gelden de
gemeenrechtelijke procedureregels.
De grond- en procedurevoorschriften zijn in hoge mate gelijklopend met die welke gelden
voor de Raad van State, afdeling bestuursrechtspraak 229 zodat het in wezen volstaat
naar daar te verwijzen. Toch zijn er een aantal niet uit het oog te verliezen
bijzonderheden waarop hierna wat dieper wordt ingegaan.
De procedurevoorschriften inzake de vordering van voorlopige maatregelen bij uiterst
dringende noodzakelijkheid 230 , als accessorium van de vordering tot schorsing, maken in
deze bijdrage niet het voorwerp uit van een systematische behandeling. Ze zijn immers
wat de procedureaspecten ervan betreft, in belangrijke mate gelijk aan die welke gelden
bij de vordering tot schorsing bij uiterst dringende noodzakelijkheid.
b. de grondvoorwaarden voor de schorsing bij uiterst dringende noodzakelijkheid 231
(1) Algemeen
66. Artikel 39/82, § 2, eerste lid, Vr.W. – dat de woordelijke overname is van artikel 17,
§ 2, eerste lid, R.v.St.-Wet - maakt geen onderscheid tussen de gewone
gemeenrechtelijke schorsing en de schorsing bij uiterst dringende noodzakelijkheid waar
die bepaling voorschrijft dat een schorsing van de tenuitvoerlegging alleen kan worden
bevolen als ernstige middelen worden aangevoerd die de vernietiging van de
aangevochten akte kunnen verantwoorden en op voorwaarde dat de onmiddellijke
tenuitvoerlegging van de akte een moeilijk te herstellen ernstig nadeel kan berokkenen.
Alhoewel het o.i. correct is te stellen dat het onderscheid tussen de gewone schorsing en
de schorsing bij uiterst dringende noodzakelijkheid van uitsluitend procedurele aard is
232 , wordt niettemin algemeen aangenomen dat slechts tot schorsing van de
tenuitvoerlegging bij uiterst dringende noodzakelijkheid kan worden besloten onder de
drievoudige voorwaarde dat uiterst dringende noodzakelijkheid voorhanden is, dat
ernstige middelen worden aangevoerd die de nietigverklaring van de aangevochten
beslissing kunnen verantwoorden en dat de onmiddellijke tenuitvoerlegging van de
bestreden beslissing een moeilijk te herstellen ernstig nadeel (MTHEN) kan berokkenen.
Naast de twee "klassieke" grondvoorwaarden - ernstige middelen en MTHEN - die
identiek zijn aan de gewone schorsing, staat bijgevolg de eis van de uiterst dringende
noodzakelijkheid (UDN) als voorwaarde 233 . Op deze voorwaarde wordt hierna dieper
ingegaan en dit aan de hand van de rechtspraak van de Raad van State inzake dezelfde
vereiste.
229 Art. 17, § 1, derde en vierde lid, R.v.St.-wet en de artikelen 16-18 P.R.K.G. wat de gemeenrechtelijke
procedure betreft en in de artikel 8 van het koninklijk besluit van 9 juli 2000 houdende bijzondere
procedureregeling inzake geschillen over beslissingen betreffende de toegang tot het grondgebied, het
verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen, B.S 15 juli 2000, 24.808.
230 Zie art. 18, derde en vierde lid, R.v.St.-Wet en de artt. 33-34 P.R.K.G..
231 Het navolgende onderzoek is een (gedeeltelijke) herwerking en aanpassing aan de procedure voor de
Raad van de bijdrage van G. DEBERSAQUES, “De schorsingsprocedure in geval van uiterst dringende
noodzakelijkheid” in Rechtsbescherming door de Raad van State. 15 jaar procedurele vernieuwing, o.c.,
181-219.
232 In die zin : M. VAN DAMME, "De procedure van voorlopige schorsing voor de Raad van State" in Liber
amicorum Paul De Vroede, Antwerpen, Kluwer Rechtswetenschappen, 1994, (1329) 1332.
233 Deze voorwaarden zijn afzonderlijke voorwaarden. Zelfs aangenomen dat aan één of beide van deze
voorwaarden is voldaan, houdt dit niet in dat voldaan is aan de vereiste van de uiterst dringende
noodzakelijkheid (Cf. R.v.St., nr. 118.282, 11 april 2003).
45