Rechtsbescherming tegenover de overheid bij de Raad voor - Foyer

G. DEBERSAQUES en Fr. DE BOCK, Rechtsbescherming tegenover de overheid bij de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen
zijn om het beroep te verwerpen (depistage) en dat nadien aan de verwerende partij
wordt gevraagd te repliceren en het dossier over te leggen aan de Raad.
Er zijn echter evenwel drie belangrijke verschillen die tot gevolg hebben dat de procedure
in annulatie in werkelijkheid complexer is dan die in volle rechtsmacht :
1° Een eerste verschil betreft de termijn waarbinnen het beroep moet ingediend worden.
Daar waar in volle rechtsmacht de asielzoeker zijn beroep moet indienen binnen de 15
dagen na de kennisgeving van de bestreden beslissing, bedraagt in het
annulatiecontentieux de beroepstermijn 30 dagen 206 , eveneens te rekenen vanaf de
kennisgeving van de bestreden beslissing. Deze beroepstermijn is langer dan in volle
rechtsmacht doch deze termijn is – met uitzondering van de in artikel 39/79 Vr.W.
bedoelde maatregelen 207 - niet schorsend. Dit schorsend effect is er wel wat de
beroepstermijn in volle rechtsmacht betreft (art. 39/70 Vr.W.);
2° behalve wanneer het een beroep betreft gericht tegen één van de in artikel 39/79
Vr.W. bepaalde maatregelen betreft, is het aanhangig zijn van een beroep tot
nietigverklaring evenmin uit zijn aard schorsend, terwijl een beroep ingediend in volle
rechtsmacht wel dit rechtsgevolg heeft (art. 39/70 Vr.W.). Met andere woorden, de
bestreden maatregel kàn tijdens het verloop van de procedure ten uitvoer gebracht
worden. Indien de verzoeker meent door de tenuitvoerlegging van deze beslissing een
moeilijk te herstellen ernstig nadeel te ondergaan, dan zal hij er zorg moeten voor
dragen om een vordering tot schorsing (al dan niet bij uiterst dringende
noodzakelijkheid) in te leiden ter afwending van dit nadeel;
3° Bij wet van 4 mei 2007 tot wijziging van de artikelen 39/20, 39/79 en 39/81 van de
wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de
vestiging en de verwijdering van vreemdelingen 208 werd een derde verschilpunt tussen
de annulatieprocedure en de procedure in volle rechtsmacht ingevoerd. Bij de
annulatieprocedure dient de verzoekende partij een repliekmemorie in te dienen als
antwoord op de nota van de verwerende partij. Ten dien einde zendt de griffie een
afschrift van de nota met opmerkingen aan de verzoekende partij. Deze laatste beschikt
dan over een termijn van 15 dagen om aan de griffie een repliekmemorie hierop te laten
geworden. Indien de verzoekende partij binnen deze termijn aan deze mogelijkheid
verzaakt, dan doet de Raad onverwijld uitspraak, waarbij het ontbreken van het vereiste
belang zal worden vastgesteld. Eenzelfde sanctie geldt eveneens bij het laattijdig
indienen van de repliekmemorie (art. 39/81, tweede lid, Vr.W.). 209 Artikel 39/81, Vr.W.,
zoals ingevoegd bij artikel 4 van de wet van 4 mei 2007, voegt dus een nieuwe ‘hakbijl’
in voor de annulatieprocedure bij de Raad 210 .
4. De vordering tot schorsing van de tenuitvoerlegging
a. De grondvoorwaarden voor de schorsing
206
Te dezen merkt het Verslag aan de Koning uitdrukkelijk op dat de termijnrverlenging ten aanzien van
een verzoeker die in het buitenland verblijft en die is voorzien in de artikelen 89-91 A.P.R. te dezen geen
toepassing vindt daar de vreemdelingenwet in een duidelijke beroepstermijn heeft voorzien (Verslag aan
de Koning, B.S. 28 december 2006, Ed. 4, 75.384).
207
Het betreft de beslissingen waartegen vóór de wijziging van 15 september 2006 een van rechtswege
schorsend, beroep tot herziening bij de Minister openstond .
208
B.S. 10 mei 2005, in werkinggetreden op 1 juni 2007.
209
Parl. St. Kamer 2006-2007, nr. 2845/005, 4.
210
Bij het afsluiten van deze bijdrage was het PR RvV nog niet aangepast aan deze nieuwe bepaling. In
ieder geval heeft de wet uiteraard voorrang op de uitdrukkelijke er mee strijdig zijnde procedurebepaling
uit het PR RvV.
41