Rechtsbescherming tegenover de overheid bij de Raad voor - Foyer

G. DEBERSAQUES en Fr. DE BOCK, Rechtsbescherming tegenover de overheid bij de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen
In de rechtspraktijk evenwel, zal, gelet op het bepaalde in artikel 63, tweede lid, Vr.W.,
nog eerder in zeer beperkte mate een beroep kunnen worden gedaan op de kort
gedingrechter. Op grond van de voornoemde bepaling zijn immers de volgende
administratieve beslissingen uitdrukkelijk uitgesloten van een vordering in kort geding op
grond van artikel 584 Ger. W. : de terugdrijving (art. 3 Vr.W.), het bevel om het
grondgebied te verlaten (art. 7 Vr.W.), de weigering van het recht op verblijf (art. 11
Vr.W.), de weigering van het recht op terugkeer (art. 19 Vr.W.). Gelet op deze uitsluiting
van het gerechtelijk kort geding ten opzichte van voornoemde maatregelen, en op de
hiervoor toegelichte annulatie- en schorsingbevoegdheid van de Raad, mag worden
besloten dat de Raad de gemeenrechtelijke rechter is om kennis te nemen van beroepen,
zowel tot schorsing als ten principale, tegen elke maatregel tot verwijdering van het
grondgebied waartoe besloten is met toepassing van de vreemdelingenwet. Zelfs indien
het beroep in werkelijkheid gaat om de erkenning van een subjectief recht dat in de
vreemdelingenwet besloten ligt, waardoor het een recht wordt van politieke aard, of
wanneer het rechtstreeks en werkelijke onderwerp van de vordering is, het laten
vaststellen van het bestaan van een subjectief, burgerlijk of politiek recht, of het laten
veilig stellen van de inachtneming van zulk een recht, zal de bevoegdheid van de kort
gedingrechter in het vreemdelingencontentieux beperkt zijn 86 . Gelet op uitsluiting van de
rechtsmacht van de kort gedingrechter die bijna allesomvattend is wat de beslissingen
betreft op grond van de vreemdelingenwet, zal dus in essentie moeten bepaald worden
of het werkelijke voorwerp van de vordering betrekking heeft op een burgerlijk subjectief
recht in de zin van artikel 144 G.W. of op een politiek subjectief recht voortvloeiend uit
een andere wet dan de vreemdelingenwet en waarvan de betwisting door de wetgever op
grond van artikel 39/2 Vr. W. niet aan de Raad is opgedragen, in welke gevallen de kort
87 88.
gedingrechter (nog) bevoegd zal zijn
(2). De enige uitzondering : artikel 51/8 Vr.W.
22. Luidens artikel 51/8, Vr.W., kan de minister van Binnenlandse Zaken, of diens
gemachtigde, beslissen de asielaanvraag niet in aanmerking te nemen wanneer de
vreemdeling voorheen reeds dezelfde aanvraag heeft ingediend bij een door de Koning
aangeduide overheid in uitvoering van artikel 50, eerste lid, Vr.W. en hij geen nieuwe
gegevens aanbrengt dat er, wat hem betreft, ernstige aanwijzingen bestaan van een
gegronde vrees voor vervolging in de zin van het Verdrag van Genève zoals bepaald in
artikel 48/3 Vr.W., of ernstige aanwijzigingen bestaan van een reëel risico op ernstige
schade bepaald in artikel 48/4 Vr.W. De nieuwe gegevens 89 moeten betrekking hebben
86 Cf. Raad van State. Openbaar verslag over het gerechtelijk jaar 1994-1995, Raad van State van
België, 261; J. JAUMOTTE, 243 en 245, die er terecht op wijst, aan de hand van een bijgevoegde tabel
die het toepasselijke wettelijke kader schetst (p. 257) "qu’ il ne peut (...) être utilement renvoyé à un
jugement ou à un arrêt des cours et tribunaux en la matière qu’après savoir pris soin de replacer (...)
ledit arrêt ou jugement dans le cadre législatif qui trouvait à s’appliquer à l’époque à laquelle il a été
prononcé". Niet alle auteurs maken dit (terechte) genuanceerde onderscheid bij het duiden van de
bevoegdheden van de kort gedingrechter.
87 D. VAN HEULE, Vluchtelingen. Een overzicht, Gent, Mys & Breesch, 1998, p. 191, nr. 468.
88 Eén en ander sluit evenwel niet uit dat rechtspraak ter zake van de kort gedingrechter niet
eensluidend is : zie b.v. de door J. JAUMOTTE in noot 114 (l.c. 245) aangehaalde uiteenlopende
rechtspraak. Zie ook de toepassingen opgesomd in D. VAN HEULE, o.c. 190-191 en L. DENYS,
"Rechtsmiddelen in de vreemdelingenwet" in Migratie en migrantenrecht, 6, D. CUYPERS, B. HUBEAU en
M.-C. FOBLETS (eds.), 2001, o.c., (111) 213-215, waarbij wel rekening moet worden gehouden met het
op het ogenblik van de uitspraak geldende wettelijke kader ter zake (zie J. JAUMOTTE, l.c., 257). Adde
b.v. Voorz. Rb. Brussel, 23 januari 2002, A.R. nr. 2001/1439/C inzake G. En S. T./B.S., onuitgeg. (geen
rechtsmacht om een weigering tot inoverwegingname en het bevel om het grondgebied te verlaten te
schorsen totdat de Raad van State zich heeft uitgesproken over de aanhangige annulatieberoepen).
89 Het loutere feit dat de asielaanvrager deze gegevens niet kon aanbrengen noch vermelden in zijn
eerste asielaanvraag lijkt op zich alleen niet te doen aannemen dat deze gegevens "nieuwe gegevens"
zijn in de zin van het artikel 51/8 Vr.W. (R.v.St., nr. 95156, 3 mei 2001). Bovendien mag niet uit het oog
worden verloren dat de aangebrachte nieuwe gegevens bovendien moeten doen blijken dat er, wat de
16