Deelrapport trendanalyse domein Veiligheid - Nationaal Archief
Deelrapport trendanalyse domein Veiligheid - Nationaal Archief
Deelrapport trendanalyse domein Veiligheid - Nationaal Archief
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Concept rapport <strong>Veiligheid</strong> – februari 2011<br />
<br />
&<br />
A Verzakelijking<br />
A Toegang, participatie en emancipatie<br />
A Veranderende institutionele verbanden<br />
A Domein: Zorg voor recht<br />
A Trend: Groeiend belang van ‘veiligheidsgevoelens’ van de burger<br />
A Hotspot: Bijlmerramp<br />
A Hotpspot: Vuurwerkramp Enschede<br />
A Hotspot: Cafébrand Volendam<br />
A Hotspot: Herculesramp<br />
Jaren negentig A na 2005<br />
!<br />
Afgelopen decennia is veiligheid een belangrijk onderdeel van het overheidsbeleid<br />
geworden. In dit kader werden talrijke onderzoeken uitgevoerd naar de organisatie van<br />
de rampenbestrijding en crisisbeheersing, onder meer naar aanleiding van de<br />
vuurwerkramp in Enschede in 2000 en de cafébrand in Volendam in 2001. Deze hebben<br />
uitgewezen dat men onvoldoende voorbereid was op grootschalige en steeds complexere<br />
rampen en crises. [website burgemeesters] De belangrijkste problemen waarmee men te<br />
kampen had op het gebied van rampenbestrijding en crisisbeheersing waren:<br />
1. de schaalgrootte; gemeenten waren veelal te klein om zich goed voor te bereiden<br />
op alle typen rampen: van grote (natuur)branden, verkeersongelukken,<br />
ongevallen met explosieven en giftige stoffen, overstromingen of paniek in grote<br />
menigten tot aan nieuwe dreigingen zoals terroristische aanslagen, pandemieën of<br />
ongevallen met radioactieve stoffen;<br />
2. onduidelijkheid over verantwoordelijkheden en bevoegdheden van de betrokken<br />
actoren, met name politie, brandweer en Geneeskundige Hulpverlening bij<br />
Ongevallen en Rampen (GHOR). [website burgemeesters]<br />
Steeds meer raakte de overheid van het idee overtuigd dat om de bestuurlijke efficiency<br />
en operationele kwaliteit van de hulpverlening te waarborgen rampenbestrijding en<br />
crisisbeheersing niet op gemeentelijk niveau maar regionaal geregeld zouden moeten<br />
worden. Dit niet in de laatste plaats omdat rampen zich vaak niet tot de<br />
gemeentegrenzen beperken. Aan de veiligheidsregio ligt daarom een gemeenschappelijke<br />
regeling tussen gemeenten in een regio ten grondslag, waarbij brandweerA, politiezorg,<br />
en geneeskundige hulpverlening (de zogenaamde rode, blauwe en witte kolom) bij<br />
rampenbestrijding en crisisbeheersing geïntegreerd worden. [Bron en Schaap 2007: 169]<br />
Aan het ontstaan van het concept van veiligheidsregio’s is een langer proces<br />
voorafgegaan. Na de Tweede Wereldoorlog werden al de eerste pogingen ondernomen<br />
om de rampenbestrijding multidisciplinair te organiseren. Naast de politie, de brandweer<br />
en de geneeskundige hulpverlening die voor de alledaagse hulpverlening<br />
verantwoordelijk waren, werd in 1947 vanwege de latente oorlogsdreiging vanuit het<br />
Oosten de Bescherming Bevolking (BB) opgericht. De oorspronkelijke taak van de BB was<br />
de voorbereiding van massale hulpverlening in het geval van oorlog. [Van Lochem 2007:<br />
170; website burgemeesters]<br />
De nota Hulpverlening bij ongevallen en rampen uit 1975 concludeerde dat de kwaliteit<br />
van hulpverlening bij ernstige ongevallen en rampen op lokaal niveau niet gewaarborgd<br />
kon worden en dat de coördinatie en bevelvoering niet voldoende geregeld was. Men<br />
benadrukte de noodzaak van betere multidisciplinaire samenwerking en duidelijkere<br />
afbakening van bevoegdheden van de betrokken partijen. [website nbdc] In de nota<br />
81