Kortsluiting

'Nee,' zei Pim ernstig. 'Want ik weet zeker dat hij het
mooi vindt.'
Daniël lachte. 'Het geeft niet.'
Om Pim een plezier te doen, sloeg hij het boek open en
bladerde er in, hier en daar een regel lezend.
'Zo moet je het niet doen,' wees Pim hem terecht. 'Je
moet bij het begin beginnen.'
Daniël zuchtte inwendig. Wat was dat jong hardnekkig.
Gehoorzaam ging hij zitten en bladerde terug, terwijl Pim
naast zijn stoel bleef staan. Hij las de eerste pagina. En
daarna de tweede, de derde en de vierde.
Pim sloop weg alsof hii naast een ziekbed had gewaakt,
en Marja maakte Jesse met gebarentaal duidelijk dat hij die
film op zijn buik moest schrijven.
Daniël merkte het niet. Hij las. Hij las tot over twaalven,
en toen hij ten slotte opkeek, was Maria naar bed en zat
J esse in zijn stoel te dutten, de krant over zijn borst ge­
spreid.
ke.'
Daniël schudde hem voorzichtig wakker.
'Mag ik een bibliotheekkaart? Het is gratis, zegt Marie­
J esse lachte.
'Al kostte hij honderd gulden. Jongen, wat kun jij lezen.
Ik wou dat ik dat vermogen nog had.'
'Welk vermogen?'
'Om zo absoluut in een boek op te gaan. Schitterend,
h ' ;l '
e.
Daniël zei niets. Hij legde het boek neer en strikte om­
slachtig een veter.
Jesse klopte hem op zijn schouder. 'Ik herinner me de
eerste keer dat ik het las. Ik was er ook kapot van.'
trap?'
Daniël hoestte. 'Waar is iedereen?'
'Naar bed. Kom, wij gaan ook. Doe ie zachtjes op de